Ásgeir in Openluchttheater Caprera

Introverte IJslander laat vooral de muziek spreken

De muziek van Ásgeir Trausti Einarsson, kortweg Ásgeir, kan je misschien wel het best met de ogen dicht beluisteren. Natuurlijk, de sfeervolle belichting en het prachtige amfitheater in Bloemendaal geven een extra dimensie aan het optreden in Caprera, maar los van de muziek gebeurt er weinig op het podium. De interactie met het publiek is minimaal en beperkt zich tot een kort dankwoord aan het eind en een paar keer ‘thank you’ na afloop van een nummer. Hetzelfde geldt voor de interactie tussen de bandleden onderling. Vervelend? Helemaal niet, want de muziek die het zestal laat horen is hypnotiserend mooi.

Bij IJsland denk je aan desolate vergezichten, uitbarstende vulkanen die wereldwijd het vliegverkeer hinderen, klaterende watervallen die her en der de stilte verstoren en een bevolking die stoïcijns z’n eigen gang gaat. Elementen die wel degelijk terug komen in de muziek van Ásgeir. Voortkabbelende, soms bijna sacrale klanken. Een zanger die met zijn hoge, wat hese stem en de blik vooral neerwaarts gericht in zijn eigen wereld zit.

Een begeleidingsband die subtiele klanken afwisselt met heftige uitbarstingen. Net als je geneigd bent te denken: iets meer pit zou geen kwaad kunnen, zwellen de toetsen aan en bewijst de drummer dat hij niet alleen subtiel spel in huis heeft. Bijvoorbeeld in Dreaming, afkomstig van het album ‘Afterglow’ dat op 5 mei 2017 verscheen op het One Little Indian label.

Meer elektronica

Afterglow is het tweede album van de in Reykjavik woonachtige Ásgeir. Of eigenlijk het derde, want zijn debuutalbum werd in 2012 eerst in het IJslands uitgebracht onder de titel ‘Dýrð í dauðaþögn’, waarna Ásgeir, samen met John Grant, de songs in het Engels vertaalde en het album in 2013 opnieuw opnam met de titel ‘In The Silence’. Veel kleine, verstilde liedjes met wortels in de folkscene en teksten die niet primair bedoeld zijn om een verhaal te vertellen, maar vooral die typisch IJslandse sfeer willen schetsen. Wat dat betreft is er toch wel wat veranderd op ‘Afterglow’. Niet wat de liedteksten betreft, maar wel waar het gaat om de muziek. Harder, donkerder, wat meer elektronica en wat minder traditionele instrumenten.

Tegendraadse drums

Beide elementen – zowel de subtiele IJslandse folk als de wat hardere elektronica – zijn aanwezig in het concert dat Ásgeir deze avond geeft in Bloemendaal en waarbij een mix van nummers van beide albums worden gespeeld. Van het debuutalbum komt bijvoorbeeld het folkachtige King And Cross voorbij, waarmee in 2013 een bescheiden hitje werd gescoord. Andere nummers afkomstig van ‘In The Silence’ zijn het rustig voortkabbelende Head In The Snow, het stevige Going Home, het in het IJslands gezongen Higher (ofwel Hærra) en Torrent, dat als tweede en laatste nummer van de toegift wordt gespeeld.

Live klinkt het allemaal net wat steviger dan op het album. En dat geldt eigenlijk ook voor de nummers van het album ‘Afterglow’, die vanavond voor een belangrijk deel de speellijst vullen. Nummers als het bedwelmende New Day, het opnieuw in het IJslands gezongen Hold, het titelnummer Afterglow met z’n repeterende pianoloopje en Unbound met zijn tegendraadse drumritmes. Het mag dan op het podium allemaal wat statisch ogen, met de muziek die dit IJslandse zestal in Caprera laat horen is helemaal niks mis.

ELLA

En ondanks het feit dat een flink deel van de bezoekers vooral druk is met het uitwisselen van de laatste nieuwtjes en weinig aandacht heeft voor de twee mensen op het podium, is er ook niks met de muziek van Ella van der Woude, die samen Manuel van den Berg (gitaar, keybords) als ELLA het voorprogramma verzorgt. Zelf omschrijft deze in Zwitserland opgegroeide muzikante op haar Facebookpagina haar muziek als sadcore, en dat is eigenlijk wel een treffende benaming. Langzaam, een tikkeltje melancholisch, een beetje mysterieus.

Geen muziek om keihard mee uit je bol te gaan, maar om in alle rust naar te luisteren en van te genieten. Naar wat eigen nummers, waaronder Back Of My Head, IDWTGTKY en Closer, maar ook naar een paar smaakvol uitgevoerde covers van liedjes van Mylène Farmer (Je Te Rends Ton Amour) en Isabelle Adjani (Pull Marine). Eind van dit jaar gaat ELLA op tournee als voorprogramma van Mister and Mississippi. Inderdaad, weer een voorprogramma, terwijl ELLA eigenlijk een publiek verdient dat speciaal voor haar komt.