Diana Jones neemt het publiek mee op ontdekking
Het is zondagavond 25 maart die we mogen delen met sing- en songwriter Diana Jones in het Arnhemse Luxor Live. De in New York woonachtige Diana Jones groeide op bij haar adoptie familie en neemt ons mee in haar persoonlijke ontdekkingstocht vertolkt in haar folk- en plattelands romantische songs.
Terwijl haar klasgenootjes luisterde naar Prince, Kenny Loggins en de dansjes van Michael Jackson nadeden, zat Diana liever op haar kamertje te luisteren naar Johnny Cash, Patsy Cline en Dolly Parton. Jaren later toen ze in contact kwam met haar natuurlijke familie werd duidelijk waar die muzikale fascinatie vandaan kwam.
Haar voorouders bleken bij de Appalachen te wonen, het gebergte waar de bluegrass vandaan komt en haar opa was Robert Lee Maranville: een bluegrass zanger uit Knoxville die met Chet Atkins had gespeeld. Opa Maranville bood Diana alle missende puzzelstukjes waar ze al jaren naar op zoek was om haar eigen muzikale puzzel compleet te maken.
Diana Jones eindigt vanavond haar 2 weken durende tour via vier landen in Nederland waar overigens in haar persoonlijke zoektocht een resterend puzzelstukje is gevonden, “mijn oma is van Iers-Nederlandse afkomst, een fijn gevoel om hier te zijn”.
Diana Jones heeft inmiddels een behoorlijk repertoire en is geen onbekende in de scene, ze opent de avond met “Gold Mine’ en zoekt tussen de nummers door al gauw het contact met het publiek en wil haar anekdotes delen. Even aftasten en met een verwijzing naar haar ervaring met de Amerikaanse cultuur “Don’t talk, just sing!” merkt Diana dat het publiek graag de achterliggende gedachten in haar muziek en de bijbehorende anekdotes wil beleven.
Zo vertelt Diana dat haar naaste vriendin Louise zich graag voordoet als een willekeurig typetje. “Zo werd ik gebeld door ene Janis Ian,…. yeah right Louise…what’s up?”. Het duurde even voordat er bij Janis Ian en bij Diana het kwartje viel. En zo heb je ineens belangstelling van de grote Janis Ian en ga je niet veel later samen op tour. Hoe gek kan het lopen.
Haar songteksten vertolken veelal zware onderwerpen over persoonlijke zoektochten, verlies, armoede en het leven in het Amerikaanse zuiden. Haar zuivere en karakteristieke stem doet je het ook geloven en neemt je mee in haar reis. Ondanks de wat geringe opkomst zijn het veelal “kenners” die met haar meereizen. Nummers zoals o.a. ‘Drunkard’s Daughter’, ‘Cold Grey Ground’, ‘Cracked and Broken’ en ‘If I Had a Gun’ zeggen iets over de inhoud.
Het nummer ‘Henry Russell’s Last Words’ heeft een diepe, waarheidsgetrouwe betekenis, en met diepgang ingeleid door Diana. Henry Russell, mijnwerker in het Amerikaanse zuiden brengt het merendeel van zijn leven ondergronds door, altijd even verliefd en hunkerend naar zijn vrouw. De tijd van hard werken hield de geliefden ver van elkaar en het enige contact waren de brieven wat nog enige houvast bracht. Tot die ene dag van het ongeluk in de mijn. Henry had nog enkele uren te leven en schreef zijn laatste tekst op een oude cementbaal in de hoop dat dit zijn vrouw ooit zou bereiken. Het mocht niet zo zijn… Henry Russell’s laatste “woorden” werden decennia later gevonden. De muzikale vertolking van Diana is een ware ode aan Henry.
We zijn toe aan de afsluiting, het zit erop voor Diana al is het niet dat een toegift wordt bepaalt door het publiek, ‘Drug for This’ wordt de afsluiter van deze mooie avond.
Tekst en foto’s: Rijno Boon
