Dynamische live-show van blanke soulzanger
Hoewel de veelzijdige Amerikaanse soul- en rhythm & bluesartiest Eli ‘Paperboy’ Reed vanavond niet met zijn vaste begeleidingsband The True Loves op de planken van het Nijmeegse poppodium Doornroosje staat en de inbreng van blazers achterwege blijft weet deze blanke soulzanger het publiek met een dynamische live-show en een opvallend ‘zwart’ stemgeluid mee te nemen naar de hoogtijdagen van de authentieke soul en rhythm & blues.
Terwijl het publiek in de uitverkochte grote zaal van Doornroosje zich laat meeslepen op de muziek van bluesartiest Seasick Steve genieten de liefhebbers in een helaas half gevulde kleine zaal volop van de meeslepende muziek van Eli ‘Paperboy’ Reed. Ooit begonnen als straatmuzikant en host van het radioprogramma ‘We Got More Soul’ viert Reed dit jaar zijn 10-jarig jubileum als zanger, songschrijver en muzikant.
The True Loves
Meestal treedt Eli ‘Paperboy’ Reed op met zijn vaste begeleidingsband The True Loves met wie hij ook het merendeel van zijn platen opnam. Hoewel Reed op het podium en op zijn albums veelvuldig gebruik maakt van het nodige koperwerk staat hij vanavond met een andere band en zonder blazers op het podium. Ondanks het feit dat dit laatste doorgaans als een absolute meerwaarde wordt beschouwd in de authentieke soulmuziek wordt dit vanavond bepaald niet als onoverkomelijk gemis ervaren.
Zelfs zonder blazers weet deze ras-entertainer zijn soul en rhythm & blues met subtiel gitaarwerk en een machtige strot een ongekende dynamiek mee te geven. Samen met zijn betrouwbare begeleidingsband bestaande uit een uiterst groovende bassist, een strakke drummer en een heerlijk hammond-orgeltje, weet Reed het aanwezige publiek met zijn onweerstaanbare soulstem in vervoering te brengen en aan het dansen te krijgen.
Night Like This
Van meet af aan spat de energie van het podium als Reed met zijn band gas geeft met de lekkere up-tempo nummers Money Won’t Change You en Satisfier, gevolgd door het meer rock & roll georiënteerde Well, Alright Now, openingsnummer van zijn meest recente plaat ‘Night Like This’ (2014). Pas met het meer ingetogen Your Sins neemt Reed wat gas terug en laat hij met flinke uithalen horen over een geweldige ‘zwarte’ strot te beschikken.
Zeker op momenten dat Reed het echt uitschreeuwt klinkt hij als één van de grote soulzangers van weleer. Niet voor niets wordt hij vergeleken met zangers als Otis Redding, Wilson Pickett en James Brown. Vanavond laat Reed zo nu en dan horen dat zijn stem zelfs zonder microfoon staat als een huis. Dat deze man een en al soul ademt bewijst hij vanavond onder meer met het heerlijke Take My Love With You en Name Calling.
Met speels gemak en volle overtuiging wisselen Reed en zijn mannen tempo-nummers als Easier, Stake Your Claim en Shock The System af met heerlijke ballads waaronder het geweldige Don’t Let Me Down. Bijzonder fraai is ook het gevoelige My Way Home waarin hij openhartig verhaalt over de ‘hard times’ in de afgelopen jaren. Volgens Reed wordt dit het titelnummer van het nieuwe album dat over een aantal maanden uitkomt.
Come And Get It
Als de bassist tegen het einde van de set met een heerlijk bas-loopje het intro van het volgende nummer inzet en Reed de dames in de zaal aanspreekt en vraagt of zij verlegen zitten om de liefde van een man volgt het catchy en soulvolle (if you want the love of a man) Come And Get It, afkomstig van het gelijknamige en succesvolle album uit 2010. Afsluitend gaan de heren nog een keer lekker los met het explosieve en superstrakke Explosion.
Als Reed en zijn mannen terugkeren voor de toegift trakteren zij het enthousiaste publiek op de prachtige a capella gezongen gospel What Have We Done waarbij de vier bandleden zich in fraaie harmony-zang richten tot de hogere macht; ‘Lord, What Have we Done/ We Destroyed the only Place we all come from/ Lord, What Will We Do/ Will We Hide Behind our Lies, or Accept What’s True/ Lord, can we be Saved/ Or must we just accept the life we made’.
Daarmee bewijst Eli ‘Paperboy’ Reed vanavond eens temeer dat hij met zijn onweerstaanbare rauwe en donkere stemgeluid klinkt als een grote zwarte soulzanger uit de hoogtijdagen van het genre. En daarnaast ook nog eens een veelzijdig muzikant en ras-performer is.
Tekst: Rick Warner || Foto’s Rijno Boon
