Twee dagen dromen en dwalen in Leeuwarden; de vrijdag
Maar vooral nieuwe muziek ontdekken. Immers, het is eind november en dus tijd voor het Explore The North, het jaarlijkse winterfestival van Leeuwarden. Dit jaar voor de vijfde keer en meer dan ooit een festival voor dromers, dwalers en avonturiers. Een festival waarbij het niet gaat om het strikken van de meest populaire artiest, maar om het ontdekken van het onbekende.
Soms vreemde muziek, die nog niet eerder in Nederland te zien en te horen was. Soms een mooie, sfeervolle combinatie van muziek en poëzie. En soms een voorstelling op een gekke plek, zoals het ruim van een voormalig vrachtschip. LiveStreamMagazine dwaalde twee dagen kriskras door de binnenstad van Leeuwarden.
Chassol, uitgekiende mix van muziek en beelden
Eigenlijk anderhalve dag, want de vrijdag kan het beste gezien worden als de opmaat naar de overvolle zaterdag. Relaxt het polsbandje ophalen in het nieuwe festivalhoofdkwartier in de Blokhuispoort en luisteren naar de openingsspeech (of beter: openingsquiz) van Vera Mulder van De Correspondent in de Doopsgezinde kerk.
We blijven vervolgens hangen in de Doopsgezinde kerk voor het eerste optreden van de Franse pianist en componist van filmmuziek Chassol. Exclusief op Explore The North (ETN) met de integrale uitvoering van twee van zijn albums en een masterclass, waarin hij inzicht geeft in het creatieve proces achter die albums. Wij kijken en luisteren naar ‘Indiamore’; veel beelden uit India en (deels) livemuziek die daar naadloos bij aansluit. Rustig beginnen, heet dat.
Winterdagen, muziek als een knisperend haardvuur
Leeuwarden is in 2018 Culturele Hoofdstad van Europa en dus krijgt de stad nog snel even een flinke opknapbeurt. Lopend van de Doopsgezinde Kerk naar de Lutherse Kerk voor het optreden van Winterdagen, betekent dat een portie spoorzoeken via opgebroken straten en pleinen. Gelukkig is alles beloopbaar ook al is dat soms door de modder. En daarnaast, Leeuwardenaren zijn uitstekende en buitengewoon vriendelijk wegwijzers.
Zo bereiken we toch nog op tijd deze kleine kerk voor het optreden van Mink Steekelenburg (piano), Martijn Eikenhout (bas, gitaar) en Jaap Rovers (viool) die vanavond als Winterdagen op het podium staan. Muziek die prima past bij de naam van het gezelschap. Rustig voortkabbelende, neoklassieke pianomuziek van Mink, summier ingekleurd door de beide andere muzikanten. Muziek voor bij een knisperend haardvuur.
Jack Bottleneck, ofwel mag de whiskey door?
Mooi, al die pianoklanken tot nu toe. Maar we zijn langzamerhand toch ook niet toe aan wat steviger kost? Dus op naar Podium Asteriks, een knus zaaltje in de uit de 16e eeuw stammende voormalige Blokhuispoortgevangenis. Een meer dan passende omgeving voor de in bier en whiskey gedrenkte blues-rock van Jack Bottleneck, die speciaal voor deze gelegenheid een verbond is aangegaan met de uit Manchester afkomstige gitarist Dom Major.
Op uitnodiging van het poppodium werd gedurende een aantal dagen in De Blokhuispoort samen gewerkt aan nieuw en ouder materiaal. En dat wordt vanavond gepresenteerd. Naast wat blikjes bier ligt de setlist: Halfway To Jackson, Christchurch, Women, What It Is That, Cigarettes and Beer, Smells Like Jesus. Het klinkt rauw, het klinkt lekker, deze Americana van de uit Rinsumageest afkomstige Johan Venema. We zijn klaar voor de volgende Fries.
Meindert Talma maakt onbeholpenheid tot kunst
In zijn voorstelling Je denkt dat het komt neemt Meindert Talma zijn toehoorders mee in zijn avonturen als muzikant tussen 1995 en nu. Hoe hij met wat vrienden als beginnend bandje langs kleine zaaltjes trekt, successen en teleurstellingen kent en beetje bij beetje de reputatie van cultheld verwerft. Meindert Talma, beroemd in Friesland en Groningen, nagenoeg onbekend in de rest van Nederland.
Deze Meindert Talma speelt dit weekend een thuiswedstrijd; of beter: twee thuiswedstrijden, want hij is een van de weinige artiesten die twee keer de gelegenheid krijgt zich te presenteren aan het publiek. Met zijn liedjes, en via zijn liedjes met gebeurtenissen uit de periode sinds 1995. Over de Elfstedentocht van 1997 (Elfstedentocht), over zijn bij vlagen hilarische optreden in de quiz ‘2 voor 12’ samen met Andries Hobbe in datzelfde jaar (15 Minutes Of Shame). Hoezo Nederlands onbekendste popster?
Derya Yildirim & Grup Şimşek bouwen een multicultureel feestje
Anatolian Rock zou je het genre kunnen noemen waarin Derya Yildirim en haar begeleidingsband Grup Şimşek actief is. Ofwel een mengeling van Turkse folk, psychedelia en westerse popmuziek. Liedjes over melancholie en verlangen, over onbereikbare liefdes, over jezelf verliezen in de donkere ogen van die mooie man of vrouw, over dat weerzien met een dierbare vriend of vriendin.
Dit vijfkoppige internationale gezelschap heeft leden uit Duitsland, Frankrijk, Italië en Engeland. Met zowel eigen nummers, die zijn terug te vinden op hun in 2017 uitgebrachte EP ‘Nem Kaldi’, als met nummers van bekende Turkse artiesten zoals Selda Bağcan en Bariş Manço. Het klinkt lekker, het swingt lekker ondanks de altijd wat melancholieke ondertoon die in deze muziek aanwezig is.
Boi Akih & Joost Baars, kruisbestuiving van muziek en poëzie
Een van de doelstellingen van Explore The North is de bezoekers kennis te laten met mengvormen van muziek en poëzie. Een mooi voorbeeld daarvan treffen we aan bij het optreden van het muzikale duo Boi Akih, bestaande uit Monica Akihary (zang, percussie) en Niels Brouwer (gitaar), en de dichter Joos Baars in de Lutherse Kerk.
Terwijl Joost Baars zijn gedichten voordraagt, speelt Brouwer zacht op zijn gitaar en zingt Akihary daaromheen in de oude en bijna vergeten Molukse taal Haruku; de taal van haar vader wanneer hij dorpsgenoten van vroeger ontmoette. Uit diezelfde cultuur is de naam Boi Akih afkomstig, wat staat voor prinses Akih. Het optreden zelf? Zowel sfeervol als vervreemdend.
Kim Jansen, de nachtmis voorbij
Het afsluitende optreden op deze vrijdagavond wordt verzorgd door Kim Jansen en zijn band. Anders dan destijds in De Helling dit keer zonder strijkers en blazers, maar natuurlijk wel met nummers van zijn album ‘Cousins’. Alle negen tracks van dit succesalbum komen vanavond voorbij, waarbij opvalt dat de rocknummers allemaal net wat steviger en rauwer binnenkomen dan op het album en de langzame nummers net wat kleiner.
Maar wat klinken bijvoorbeeld Gouldians, Host, Take Shelter en Bottle Rockets in de Doopsgezinde kerk prachtig. Het is inmiddels 00:30 uur als Drift wordt ingezet, het laatste nummer van de speellijst vanavond dat is terug te vinden op de EP ‘The Lonely Mountains’ (2013). ‘I drift in the forest / I swirl like the snow in the night air.’ En toch loop ik met een warm gevoel de koude Leeuwarder nacht in.
Tekst & Foto’s: Herman Sixma
