Father John Misty in Caprera

Een ongrijpbaar vat vol tegenstrijdigheden.

Je weet, het is een spel en toch ga je twijfelen als Josh Tillman – ofwel Father John Misty – halverwege de show uitvalt naar een luidruchtige bezoeker van Caprera. Is zijn ‘Shut the fuck up…’ als reactie op een kreet uit het publiek nu gemeend of niet? Waarschijnlijk het laatste, maar zeker weten doe je het bij deze artiest nooit. En zo laat ook deze door het Patronaat georganiseerde show in het Bloemendaalse openluchttheater zien dat de muziekwereld een stuk saaier zou zijn zonder vreemde vogels als Father John Misty. 

Een dubbelconcert

Father John Misty, hij staat net even wat groter op de affiche dan de Zweedse singer-songwriter José González. Toch is er sprake van een soort dubbelprogramma. Voor de pauze bijna een uur lang genieten van de kampvuurliedjes van José González. Na de pauze getrakteerd worden op bijna anderhalf uur lang muziek van Josh Tillman en zijn zeskoppige band. En dus komen zowel de liefhebbers van rustig voortkabbelende Americana als van breed georkestreerde indiepop aan hun trekken. De combinatie mag dan misschien wat vreemd overkomen, het werkt wel. 

De hartslag van 250.000 stuiterballen

Hoewel zijn naam en wellicht anders doen vermoeden – zijn ouders zijn afkomstig uit Argentinië – is José González geboren, getogen en nog altijd woonachtig in Zweden. Daar wereldberoemd, hier zou je González kunnen kennen van zijn versie van Heartbeats; geschreven door de Zweedse groep The Knife en in de versie van González in 2005 door Sony gebruikt in een reclamespot ter promotie van een nieuw type televisie. Dat filmpje waarin 250.000 gekleurde stuiterballen zich door de straten van San Francisco een weg naar beneden banen.

Loepzuivere zang

In Caprera speelt José González een mix van eigen nummers, werk van zijn nevenproject Junip en een aantal covers. Tot de eerste categorie behoort bijvoorbeeld Afterglow, afkomstig van zijn album Vestiges & Claws uit 2015. Junip is aanwezig via het prachtige In the Line of Fire en er komen covers voorbij van Massive Attack (Teardrops), The Beatles (Blackbird) en, op speciaal verzoek, een nummer van Nick Drake (Cello Song). Niet echt spannend om naar te kijken, maar het klinkt prachtig. De loepzuivere zang, zijn gitaarspel, de licht versterkte basdrum bij sommige nummers. Op de rustige momenten hoor je zijn voeten zachtjes meetikken op de maat. Terwijl het publiek bovenin het amfitheater aantoonbaar met hele andere dingen bezig is, wordt beneden ademloos geluisterd.

Het einde van de wereld

‘Negen van de tien songs die ik schrijf gaan over het einde van de wereld’, vertelt Josh Tillman in een interview met het Scandinavische tv-programma Skavlan in 2018. Misschien een beetje overdreven, maar gelet op de speellijst vanavond bevat deze opmerking een zekere kern van waarheid. Voorbeelden? Hangout at the Gallows , dat vanavond als openingsnummer op de setlist staat, Please Don’t Die (afkomstig van het album God’s Favorite Customer uit 2018), Ballade of the Dying Man (van het album Pure Comedy uit 2017), Hollywood Forever Cemetery Songs (van het album Fear Fun uit 2012) zijn nu niet direct titels die vrolijkheid uitstralen. Maar ook hier geldt: bij Father John Misty weet je nooit zeker of hij het echt meent. Schijn kan bedriegen. 

Misschien wat wereldvreemd

Intrigerend zijn de nummers waarin zijn echte naam terugkomt in de titels. Mr.Tillman (van het album God’s Favorite Customer) en The Night Josh Tillman Came to Our Apt dat is terug te vinden op I Love You, Honeybear uit 2015. Terwijl laatstgenoemde titel afrekent met het fenomeen ‘groupies’, staan in Mr Tillman een aantal briefjes van de receptie aan een bijzondere hotelgast (Josh Tillman?) centraal. Over nog openstaande rekeningen, over een paspoort met zijn naam maar met de foto van iemand anders dat op de minibar is gevonden, over de vreemde bezoekers die hij op zijn kamer ontvangt en over het feit dat slapen op het balkon prima is maar of hij dan bij regen de matras wel even naar binnen wil slepen. Echt of verzonnen? Een vraag die alleen Mr. Tillman zelf kan beantwoorden.

Maar ook eerlijk en liefdevol

Wereldvreemd? Waarschijnlijk een beetje. Sarcastisch? Ook dat, met name als de gekte binnen de muziekwereld tot onderwerp van een liedje wordt gekozen. Maar ook eerlijk en liefdevol, zoals bijvoorbeeld in Chateau Lobby #4 (in C for Two Virgens) en I Love You, Honeybear, waarin het verlangen naar en de liefde voor zijn partner Emma worden bezongen. En zo blijft Father John Misty een ongrijpbaar vat vol tegenstrijdigheden. Maar wel een vat dat tijdens zijn live-optredens van begin tot eind blijft boeien. Ook vanavond in Caprera.

Tekst en foto’s:  Herman Sixma

Copyright 2020 LiveStreamMagazine © All Rights Reserved

LiveStreamMagazine