Centrum Leeuwarden ingenomen door metal-fans
Op zaterdag 9 augustus vindt in het centrum van Leeuwarden voor de vierde keer het metalfestival Into The Grave plaats met als headliner de Amerikaanse trashmetal band Megadeth. Ook dit jaar staat het festival als een huis en stroomt het plein aan het eind van de dag vol met zo’n vijfduizend metalfans. Daarmee lijkt het gehele centrum van Leeuwarden op één groot metal-feest want op alle terrassen zitten wel de nodige metalheads.
Als wij bij de ingang een metal-bijbel in de handen krijgen gedrukt, krijgt het festival zowaar nog ’n ‘religieus’ tintje. Navraag leert dat dit alles te maken heeft met de bekering van Dave Mustaine, zanger/gitarist van Megadeth die ook nog eens getrouwd is met een Nederlandse vrouw. En daar kan Angus Young (gitarist van AC/DC) weer over meepraten. Het festival opent met een technisch goede, vlotte en directe set van de uit Denver, Colorado afkomstige trashmetal band Havok die voor deze gelegenheid een hele schare trouwe fans voor het podium ziet staan.
Daarna is het de beurt aan het IJslandse Sólstafir. Hoewel de naam zonnestralen betekent klinkt en oogt de muziek van deze band heel wat minder vrolijk. Alle bandleden zijn gehuld in het zwart en hebben zich overladen met een overmatige hoeveelheid talkpoeder. Tijdens hun set zien we veel festivalgangers het terrein aflopen om ’n rondje stad te doen. Jammer, want daarmee missen ze toch een goede band. Wellicht is de volgende band wel de reden van de tijdelijke afwezigheid.
Ik denk dat een groot deel van het publiek met smart gewacht heeft op de show van het legendarische Flotsam & Jetsam. De heren hebben het kunstje duidelijk nog niet verleerd. De scherpe riffs van Steve Conley en Michael Gilbert – aangevuld met bassist Michael Spencer, drummer Kelly David-Smith en de geweldige vocalen van Eric A.K. Knutson – klinken als vanouds. Op de muziek van deze Amerikaanse thrashband slaat men flink aan het headbangen en zo nu en dan komt er een crowd-surfer voorbij.
Met Martin ‘El Cochino’ Schirenc heeft de organisatie een goede vervanger gevonden voor Gorguts die aanvankelijk geprogrammeerd stond. Met zijn set Schirenc plays Pungent Stench speelt hij onder meer klassiekers als For God Your Soul, For Me Your Flesh en Gastric Juice. Daarna is het met het Poolse Vader weer deathmetal van de bovenste plank. Zij draaien al weer heel wat jaartjes mee. Het nieuwste wapenfeit heet Tibi Et Igni (2014). Maar Vader speelt met onder meer Sothis, Reborn in Flames, Triumph of Death en Where Angels Weep zowel oude als nieuwe nummers.
Afsluiter van het festival is Megadeth. Toen Dave Mustaine de groep in 1983 oprichtte was hij kort daarvoor ontslagen bij Metallica vanwege drank- en drugsgebruik. ‘Ik wilde bloed zien, sneller spelen en heavier zijn dan hen’, was destijds zijn motto. Drie decennia later heeft Mustaine de strijdbijl begraven en is nu een gelovig christen en republikein. Bassist Dave Ellefson is het enige andere overgebleven lid uit de begintijd van de band. In die tijd werd Megadeth – samen met Metallica, Slayer en Anthrax – beschouwd als één van de ‘grote vier’ pioniers van de trashmetal.
Ook vandaag de dag nog wordt de band door de fans begroet met Mega!Deaf! Hoewel de snelheid van het spel door de jaren heen minder is geworden blijft het spetteren. Los van de drie grote TV-schermen – met onder meer beelden van een warlord, een oorlogsmisdadiger en een vredestichter – wordt de echte show gestolen door Mustaine zelf, de nu 51-jarige gitaarvirtuoos met zijn Flying V.
Het merendeel van de set bestaat uit nummers van het album Countdown to Extinction uit 1992, waarmee het wel erg zwaar leunt op de oude glorie. Er komen slechts twee nummers van het nieuwe album Super Collider voorbij. Vandaag de dag schuift Megadeth een beetje op naar de hardrock, getuige ook de Thin Lizzy – cover Cold Sweat. Waardige afsluiter is Sid Vicious’ My Way.
Tekst & Foto’s: Henry Knegt & Jolanda Bansema
