Twijfelachtige weersvoorspellingen brengt Huntenpop wat laat op gang
Huntenpop bestaat al sinds 1989 en ook dit jaar staat er weer een mooie internationale line-up op het programma in de gemeente Oude IJsselstreek. LiveStreamMagazine is op zaterdag van de partij bij om namen zoals Heidevolk, The Grand East, Navarone, Drive Like Maria, Blaudzun, Riverside, Project Rakija en Kensington aan het werk te zien en uit te lichten. De weersvoorspellingen en de uitkomst daarvan brengt ons op een druilerige festivalterrein, de grote menigte wacht kennelijk nog op het voorspelde zonnetje. Vooralsnog ligt het terrein er prachtig verzorgt bij met een goed gesorteerde mix van food-trucks en barretjes, Nu nog schreeuwen om de zon!
Het schema is vastgesteld en wij vervoegen ons naar de mainstage waar de oer-Nederlandse ‘Viking/Pagan’ metalband Heidevolk mag aftrappen. Deze band staat vooral bekend om de Nederlandse songteksten, geïnspireerd door de natuur, de geschiedenis van Gelderland en Germaanse mythologische overleveringen. Veel fans weten dat er nogal wat verloop is geweest met bandleden maar dat is niet merkbaar in de uitvoering van vandaag. Ondanks de trage aanloop van het publiek en een ogenschijnlijk (nog) sfeerloos hoofdterrein zien we de trouwe fan-base genieten van de beleving van Heidevolk.
De volgende act staat inmiddels al klaar achter de denkbeeldige deur van de Zebra-tent. Op dit podium mag The Grand East aftrappen. Meer dan terecht stroomt de tent vol met kenners van deze rauwe en pure rock ‘n blues band. The Grand East wordt aangekondigd met de mededeling dat zij de avond ervoor nog een optreden hadden in België en uiteindelijk dus ook weer terug moesten naar Nederland. Juist dan zal je altijd zien dat de bus er mee ophoudt, hetgeen resulteerde in een slapeloze nacht. Maar zoals echte Rock ‘n Roll betaamt; biertje erin, peukie aan en gaan!
The Grand East begint meteen als een rauwe, vette T-bone steak, waar de keurslager nog een puntje aan kan zuigen. Niks slaap tekort! De Joe Cocker moves en ‘The Doors’ sounds komen weer tot leven via zanger en frontman Arthur Akkermans waarbij het publiek in de tent zich in een rokerige bluestempel waant. De energie dendert als een trein door het Verre Oosten, waarbij Joris van de Berg op en met het hammond orgel in iedere song prominent aanwezig is. Nummers van het laatste album ‘Movano Camerata’, waaronder Kiss the Devil, Rabbits & Children en Salt Water Love houden de liefhebbers in hun greep. The Grand East heeft altijd energie over om de fans positief uit te putten.
We verlaten de Zebra tent en gaan terug naar het hoofdpodium voor een hernieuwde kennismaking met Navarone. Uiteraard mainstage; Deze band timmert al langer aan de weg en is inmiddels vier albums verder. ‘Oscillation’ is de meest verse plaat uit de 5-sterren keuken. Een album waar de veelzijdigheid en complexiteit van afdruipt, voer voor de echte liefhebber! De band nader introduceren lijkt mij overbodig. Mocht je nog niet wakker zijn, dan gaat dat zonder koffie snel gebeuren. Helaas is het nog een beetje druilerig en fris op het terrein, aspirant-fans staan tussen de toegewijde fans, wachtend op een hoogtepunt?
Het prachtig gestyleerde rode stagedoek voelt als een opwarmer al is er hier en daar nog wel een jasje nodig. Het in grote aantallen toegestroomde publiek is klaar om te genieten, live staat de band immers garant voor overtuigende en kwalitatieve shows met invloeden van o.a Led Zeppelin, Black Crows en Pearl Jam. Neem daarbij het zangbereik van Merijn van Haren en het plaatje is compleet. Zo neemt Navarone ons mee op de ‘Oscillation’ tour met onder meer het waanzinnige nummer Snake met zijn karakteristieke riffs en vette bas en drums die zelfs gewapend beton doet barsten.
Showtime
Een klein technisch mankement zorgt ervoor dat van Haren door Kees Lewiszong vocaal wordt overstemt. Niets ten nadele van zijn stemgeluid overigens. Navarone heeft de klasse hier doorheen te spelen en neemt ons verder mee en etaleren hun klasse om perfecte rocksongs te componeren en uit te dragen. De jasjes gaan uit en de climax wordt gaandeweg opgebouwd waarbij de aspirant fans nu ook definitief Navarone in de armen sluit. Nummers zoals o.a. Chrome, Showtime, Lonely Nights, Snake en de tomeloze energie grijpen je bij de kladden. Ook vandaag bevestigt Navarone weer zijn klasse.
Drive Like Maria maakt haar opwachting in de zebratent, het is inmiddels 16.30 uur en de zon gaat schijnen, misschien ook binnen in de tent? In de afgelopen periode dat de band aan de weg timmert tippen menig muziekliefhebber elkaar over deze Belgisch-Nederlandse band. De band brak door tijdens de Global Battle of the Bands in 2005. Na het winnen van de Nederlandse versie van dit evenement, eindigde de band als tweede tijdens de internationale finale in Londen. Bij het opkomen van de band is het podium gehuld in donkere sferische lichttinten geheel passend bij de alternatieve Rock & Soul sound van deze band.
Oudgedienden Bjorn Awouters en Nitzan Hoffmann nemen ons bij de hand. De set wordt rustig opgebouwd en er wordt op geweldige wijze naar het begin van de rest van de set toegewerkt. Nummers als Black Horses, I Am On a Train en de knaller Talk To Me brengen de toeschouwers in een geconcentreerde status waarbij de schijn ontstaat dat de interactie nog moet komen. Niet nodig, Drive Like Maria legt de lat hoog en het publiek laat het binnenkomen als een perfect getapt biertje. Ook de energie van Bram van den Berg (drums) en Nitzan Hofmann werkt aanstekelijk. Dit Huntenpop publiek gelooft in Drive Like Maria.
Johannes Sigmund, oftewel Blaudzun maakt voor het eerst zijn opwachting op het festival in Ulft. Na eerdere succesvolle albums als ‘Heavy Flowers’ en ‘Promises Of No Man’s land’ is hij met het in drie delen opgenomen ‘Jupiter part I tm III’ alweer toe aan zijn vijfde plaat. Zijn optreden van vandaag op een goed gevuld muzikaal podium van de mainstage, wordt prima ontvangen. Wat ons betreft mag Johannes en zijn gevolg vaker naar Huntenpop komen.
Riverside de onbekende eend in de bijt. Toch is de Zebratent bomvol waarin men wordt verwarmd met sferische symfonische klanken. Deze Poolse formatie staat bekend om zijn alternatieve metal met een sterke neiging naar progressieve rock. De band is in 2001 opgericht door wijlen Piotr Grudziński (21-02-2016). Mariusz Duda (zang en bas), Michel Lapaj (toetsen) en Piotr Kozieradzki (drums). Samen met een gast-gitarist geven ze vandaag allemaal ‘act de presence’.
Voor de neutrale muziekliefhebber is de sound van Riverside heel toegankelijk en herkenbaar, maar dit wel met een zeer specifiek eigen sausje. De zware bas riff’s en akkoorden onderschrijven de topkwaliteiten van Mariusz Duda. De sferische tonen van de keys van Lapaj en de beats op de goed geoutilleerde drums van Kozieradzki brengen je in een draaimolen van melodische metal met een goddelijke sferische topping. Invloeden van Dream Theather, Pink floyd, en Marillion zijn duidelijk hoorbaar. Ook bij dit optreden gaat het denkbeeldige dak van de tent af, waarbij opgemerkt dat velen bekend zijn met deze band. De beste stuurlui staan vaak aan wal, Riverside is vernieuwend, professioneel en retestrak.
In de Witte tent ontmoeten we Project Rakija. Dit bonte gezelschap combineert balkanmuziek met knallende gitaren, excentrieke blazers, electro sounds en dansbare ritmes en beats. Van meet aan spat de energie van het podium waarbij frontman Igor Sukulovic zich vergezeld weet de vocals van Josefien Terburg en Anne Simkens. Project Rakija is van vele markten thuis en wisselt met het grootste gemak van o.a hiphop naar reggae en met een electro surfplank weer terug naar de balkan. Het publiek pikt het moeiteloos op en aan Project Rakija is dit energieke feestje zeer goed besteedt.
De headliner van Huntenpop dit jaar is de uiterst succesvolle formatie Kensington, en dat is ook wel te merken aan de grote toeloop van de trouwe fanbase richting mainstage. Zo raak ik, strak vooraan bij de foto-pit, in gesprek met een grote groep meiden die versiert zijn met grote Kensington vlaggen en merchandise. “Zo te zien waren jullie al vroeg aanwezig om een goede plek te bemachtigen”, waarop ze trots antwoorden: “We komen rechtstreeks uit Sziget, 14 uur met de trein, meteen naar Huntenpop”. Die-hard fans zoals velen die speciaal voor Kensington het terrein veroveren.
Het is overigens de tweede keer dat Kensington op Huntenpop staat. De band stond hier in 2013 ook al, toen als afsluiter van het zogenoemde ‘Serious Talent-podium’. Dit jaar sluit de band de Open Air Mainstage af. Het is overduidelijk dat Kensington de ‘Talent’ status al lang is ontgroeid. Vanavond is het publiek dan ook weer getuige van een strak geregisseerd optreden, compleet met confetti- en flame-kanonnen en een herkenbare setlist. We sluiten de boeken, Huntenpop 2017, bedankt!
Tekst: Gerdy Driessen || Photos: © Rijno Boon Photography
