Lekker op je blote voeten dansend de avond in
Soms is een bandnaam bedenken minder ingewikkeld dan het lijkt. Neem Jack and the Weatherman. Je zou denken, dat is iets ingewikkelds met weersvoorspellers en aanverwante zaken. Nee hoor, gewoon de achternamen van de twee kernleden – Berry Krikken en Sebastiaan Weerman – vertalen in het Engels en achter elkaar plakken. In de studio normaal gesproken een duo, vanaf 2017 bij de live-shows uitgebreid tot een trio voor juist dat beetje extra power. Samen met Remco de Man op drums, mogen Berry en Sebastiaan vanavond in Bloemendaal Aan Zee openen voor Jeremy Loops. En zij doen dit met verve ….
Opgegroeid in Emmen, inmiddels woonachtig in Haarlem en vanavond dus spelend op het strand van Bloemendaal. Spelen voor een publiek dat misschien dan wel niet speciaal voor jou is gekomen, maar dat (soms geholpen door wat licht alcoholische versnaperingen) in een opperbeste stemming is. ‘Jullie lekker op je blote voeten in het zand’ moeten de heren gedacht hebben, ‘wij ook op onze blote voeten op het knusse Woodstock podium’. Een kleed tegen de splinters en klaar is Jack. Klaar voor drie kwartier zomerse klanken. Soms een vleugje reggae, dan weer een mooi stukje tweestemmige samenzang. Meestal lekker uptempo, soms even wat gas terugnemend zoals in het nummer Stolen. De jongens genieten, het publiek geniet.
Drie EPs zijn tot nu toe van Jack and the Weatherman verschenen. Vanaf 2014 elk jaar een. ‘Something Positive’ zag in januari 2014 het licht, in april 2015 volgde ‘Homewards’ en weer een jaar later in maart 2016 verscheen ‘Some Kind Of Purpose’. Drie EPs in drie jaar, dus halverwege 2017 lijkt de vraag ‘waar blijft dat nieuwe album?’ gerechtvaardigd. ‘Ja, daar wordt aan gewerkt’, laat de band weten. Maar vooruitlopend daarop is al wel wat nieuw werk op single uitgebracht. En die singles doen het goed vanavond. Zowel Till The Sun Comes Down als Dance All Day worden enthousiast ontvangen. En laten we wel wezen, beide nummers passen niet alleen qua sfeer maar ook wat hun titels betreft uitstekend bij deze mooie avond op het strand.
Rosé met ijsblokjes
‘Dat was me het dagje wel’, laat Berry (Jack) vanaf het podium weten. ‘Ik wist dat het lekker weer zou worden, maar zo lekker …. Super chill, hoor. Echt super chill. Echt super, super chill.’ Het publiek is het volledig met hem eens. En terwijl vier vakantievierende Australische meiden naast mij een extra bekertje rosé met ijsblokjes inschenken, wordt het volgende nummer ingezet. Captured van de ‘Homewards’ EP, gevolgd door Written van hetzelfde album. Een album dat door Berry en Sebastiaan werd gepromoot via een fietstocht dwars door Nederland, beginnend in Emmen en eindigend in Haarlem. Gitaar, ukelele en wat verdere benodigdheden achterop en karren maar; 350 kilometer van huis naar huis, maar dan wel met wat omwegen.
‘Met mooi weer spelen bij Woodstock is voor ons altijd een feestje’, vertelt Sebastiaan. ‘Het is echt één van de tofste plekken om te spelen. Als je vanaf het podium naar de zee, de zon en de lachende en feestende mensen kijkt worden we heel gelukkig. En hoewel het natuurlijk voor ons een support show was voor Jeremy Loops, kregen we het publiek aardig mee. We zagen zelfs al mensen onze nieuwe singles meezingen! Onze ‘signature song’? Waarschijnlijk toch wel Till The Sun Comes Up. Over feesten op het strand tot de zon weer op komt.’
De droom achterna
Vanavond Woodstock, komend najaar een eerste eigen clubtour voor Jack and the Weatherman. Een tour langs de middelgrote poppodia, waarbij andere ook Luxor Live in Arnhem (13 oktober) en de Helling in Utrecht (20 oktober) worden aangedaan. ‘En ja, we willen erg graag in het buitenland spelen om ook daar onze fans op te zoeken. Dit jaar spelen we al een paar keer in Frankrijk en Duitsland en waarschijnlijk nog in Oostenrijk, Zwitserland en België.
Wat zou het niet tof zijn als we in het buitenland zalen kunnen vullen en zo reizen met muziek kunnen combineren. Maar weet je, op dit moment gaat het al zo geweldig. Toch een beetje een droom, waar we ook nu al met volle teugen van genieten.’
Tekst & Photos: © Herman Sixma
