Diversiteit kleurt 33e editie festival Music Meeting
Evenals voorgaande jaren kan het publiek in het Nijmeegse Park Brakkenstein tijdens deze 33e editie van festival Music Meeting weer drie dagen lang genieten van een avontuurlijk programma met bijzondere artistieke ontmoetingen en een grote diversiteit aan muziek uit alle windstreken. Wij bezoeken het festival op de Pinksterzondag en zijn getuigen van optredens van onder meer Pantra Sein Hla Myaing, Bitori featuring Chando Graciosa, Ben Williams & Sound Effect, Brian Blade ‘Mama Rosa’, African Salsa Orchestra en Totó la Momposina y Sus Tambores.
In tegenstelling tot vorig jaar is er voor gekozen om op de zaterdag voor het publiek een vaste toegangsprijs in rekening te brengen waarmee men ook de prominente concerten in de grote Apollo tent kan bezoeken. Helaas heeft dit tot gevolg dat het festival op die eerste avond beduidend minder publiek trekt. Later spreken wij ook de nodige mensen die aangeven dat zij om die reden de eerste avond aan zich voorbij hebben laten gaan. Aan de andere kant zijn de parktickets voor de beide Pinksterdagen wel goedkoper dan vorig jaar.
Het eerste prominente optreden van het uit Myanmar afkomstige Pantra Sein Hla Myaing is meteen exemplarisch voor de bijzondere muzikale gezelschappen die festival Music Meeting jaarlijks in huis weet te halen. Bij deze uit het vroegere Birma afkomstige formatie zien we zes in traditionele kledij gestoken muzikanten op het podium zitten die omringd worden door fraaie en voor ons veelal onbekende instrumenten.
Mede ingegeven door dit bijzondere arsenaal aan instrumenten, waaronder goudkleurige drum- en gongcirkels, een Birmese hobo en de nodige sferische percussie-instrumenten, is dit optreden voor het ademloos luisterend publiek is vooral ook een visueel spektakel, zeker als het geheel ook nog eens ondersteund wordt door acrobatische dans.
Aansluitend vindt op het buitenpodium Mondo een optreden plaats van het Braziliaanse Satanique Samba Trio. Bij dit gezelschap blijkt al snel dat de bandnaam grotendeels een dwaalspoor is, want we zien geen drie, maar vijf in zwarte capuchons gehulde muzikanten, en van brave samba of een zoete Lambada is al helemaal geen sprake. Als hierin al iets lading dekkend is, is dat het ogenschijnlijk satanische genoegen waarmee deze formatie het publiek in verwarring brengt.
Ben Williams
Het optreden van Ben Williams & Sound Effect in de grote Apollo-tent laat zien dat ook jonge jazzmusici steeds vaker de grenzen verleggen en de jazz vermengen met dansbare elektronische muziek. Ondanks zijn jonge leeftijd heeft deze uit New York afkomstige jazz-bassist zijn sporen in de muziek ruimschoots verdiend. Zeker in jazz-kringen is Ben Williams al jaren een veelgevraagd muzikant en naast een Grammy Award won hij eerder ook al de Thelonius Monk Jazz Competition.
Samen met gitarist Alex Wintz, drummer John Davis en Marcus Strickland op saxofoon en klarinet laat Williams horen dat het verleggen van grenzen in dit geval leidt tot een spannende en melodieuze mix van jazz, hiphop en rock. Na een verrassende set-opener in de vorm van Fly Or Die, een cover van Pharell Williams’ N.E.R.D. trakteert Ben Williams & Sound Effect het publiek verder ook op het nodige werk van het meest recente album ‘Coming Of Age’ waaronder het titelnummer, Toy Soldiers en The Color Of My Dreams.
Brian Blade ‘Mama Rosa’
Tot verrassing van velen is jazzdrummer Brian Blade in een andere hoedanigheid naar de Music Meeting gekomen. Blade wordt geroemd als één van de beste jazzdrummers ter wereld. Daarnaast is hij leider van de gerenommeerde band Fellowship en speelt hij al jaren bij saxofonist Wayne Shorter. Met zijn project ‘Mama Rosa’ laat hij een hele andere kant zien is hij niet de drummer maar zanger/gitarist. Verder bestaat de band uit zangeres Kelly Jones, Goffrey Moore (gitaar), Aaron Embry (vleugel en zang), bassist Chris Thomas en drummer Steve Nistor.
Met ‘Mama Rosa’ laat Brian Blade een intense mix van gospel, country en pop horen waarbij voor mij zo nu en dan, mede ingegeven door de soulvolle sound en vocalen, ook de associatie met Curtis Mayfield opdoemt. Naast Blade horen we ook zang van Kelly Jones en pianist Aaron Embry die in Always Be My Baby ook de mondharmonica bespeelt. Na onder meer de toepasselijke ballade Love Country sluiten Blade en zijn band overtuigend af met Uncloudy Day van de Staple Singers waarin Goffrey Moore een indrukwekkend staaltje slide-gitaar laat horen.
Bitori featuring Chando Graciosa
Na het subtiele concert van Brian Blade in de Apollo tent is het voor het publiek schakelen naar een hogere (dans)versnelling bij het optreden op het Mondo podium van Bitori featuring Chando Graciosa. De bijna tachtigjarige Kaapverdische muzikant Vitor ‘Bitori’ Tavares wordt alom beschouwd als dé nestor van de traditionele funaná, de door het Portugese koloniale regime lange tijd verboden muziek en dans van Kaap Verdië.
Als Bitori samen met zanger Chando Graciosa het eind jaren ’90 uitgebrachte album ‘Bitori nha Bibinha’ in een ‘nieuw’ jasje steekt is er sprake van een heuse comeback en is Bitori een graag geziene gast op de Europese podia. Zo maakt hij in ons land onder meer zijn opwachting op festivals als Lowlands, Mundial en Womad. Ook vandaag weet Bitori het publiek in een euforische dansmodus te krijgen met zijn razendsnelle en opzwepende accordeonmuziek waarbij naast zijn weergaloze partijen op de gaita-accordeon ook een prominente rol is weggelegd voor de door Chando Graciosa bespeelde ferro (een metalen schraper).
Totó la Momposina y Sus Tambores
Eén van de vele hoogtepunten van de 33e editie van Music Meeting is volgens velen dat van Toto La Momposina y sus Tambores. Het optreden van deze ‘Koningin van de cumbia’ in de grote Apollo tent is onderdeel van de jaarlijks terugkerende Afro Latin Night waar dit jaar ook de optredens van Bitori, Africa Negra en African Salsa Orchestra deel van uit maken.
In Zuid-Amerika en zeker in eigen land is de inmiddels 76-jarige zangeres en diva Sonia Bazanta Vides, beter bekend als Totó la Momposina, al decennia lang een absolute grootheid. Bij het in het teken van haar tweede retrospectieve album ‘Oye Manita’ staande optreden slaat het publiek in de Apollo tent, hiertoe aangespoord door een goed op dreef zijnde en kleurrijk uitgedoste Toto La Momposina, voor het eerst ‘serieus’ aan het dansen.
De Afro Latin Night krijgt aansluitend een aangenaam en dansbaar vervolg met de optredens van twee bijzondere Afrikaanse bands. Zo sluit het uit de West-Afrikaanse eilandengroep Sao Tomé en Pricipe afkomstige Africa Negra het programma op het Mondo podium af met hun uiterst dansbare en door vintage-gitaren gedreven soukous.
Toepasselijk klapstuk van de Afro Latin Night is het optreden van African Salsa Orchestra. Onder leiding van de uit Benin afkomstige zanger en trombonist Michel Pinheiro weet dit internationale gezelschap beide stromingen op onnavolgbare en swingende wijze samen te brengen. Opgezweept door met name de Franse blazerssectie en de aanstekelijke Afrikaanse percussie danst het publiek de nacht in op de wervelende afro-salsa van dit bijzondere orkest.
Tekst: Rick Warner || Photos: Rijno Boon Photography || Photos Pantra Sein Hla Myaing: Rob Jansen- awayvisuals.nl
