ZONOVERGOTEN MUSIC MEETING PRIKKELT DE ZINTUIGEN

In het Pinksterweekend vindt in een zonovergoten Park Brakkenstein in Nijmegen de Music Meeting plaats. Dit jaar wordt het festival al weer voor de 30e keer gehouden. Door de jaren heen heeft de Music Meeting een reputatie opgebouwd op het gebied van speciale ontmoetingen van muziek uit alle windstreken. Niet voor niets staat de Music Meeting dan ook bekend als het festival met het meest complete palet aan muzikale smaken.

Raul Midon

De eerste artiest op het hoofdpodium Apollo is Raul Midón. Meteen een goede binnenkomer. Deze blind geboren zanger-instrumentalist is onnavolgbaar als hij gelijktijdig zingt, met één hand gitaar speelt en met de andere hand percussie en met zijn stem ook nog een trompet nadoet. En met dit alles rijkelijk improviseert. Daarnaast is Midón ook een podiumpersoonlijkheid die de zaal met zijn humor inpakt door grappen te maken over zijn blindheid, waarop hij het nummer I Can See For Miles van The Who moeiteloos in zijn eentje weg speelt. Enkele nummers van zijn nieuw uit te komen cd zijn wat zoetjes, maar met de knallende afsluiter State of Mind laat hij het publiek in extase achter.

Daarna gaan op het Mondo podium de Nederlandse groepen Kapok en KO Brass een samenwerking aan die zeer goed tot zijn recht komt. Kapok is een avontuurlijke driemans-formatie met hoorn, gitaar en drums en de KO Brass is een blazerssectie die onder meer ook met Kyteman hebben samengewerkt. Fijne ritmes gaan samen met een mooie harmonie en een funky gitaar; lekker !

Andere bands die de eerste dag de revue passeren zijn onder meer Mamar Kassey uit Niger die opzwepende traditionals op een elektrische manier brengen, waarbij de voeten van de vloer gaan. Verder speelt ook Fred Frith’s Gravity composities die technisch zeer goed zijn, maar na verloop van tijd is er toch een gemis aan een rode draad en het hart van de muziek. Hetgeen zeker wel aanwezig is bij Renata Rosa die met haar Braziliaanse folk met Arabische invloeden de harten van het publiek steelt.

 

The Unthanks

Een geweldige afsluiter van de eerste dag zijn de gezusters Unthanks en hun folkband. Wat een prachtige stemmen en een gevoelvolle begeleiding. Hun lieflijke zang gaat vaak over rauwe onderwerpen, zoals ook hoorbaar is op de cd Diversions Vol. 3 Songs from the Shipyards waarin de robuuste scheepsbouw in het noorden van Engeland wordt bezongen. Op het podium trekken ze ook een paar keer de klompen aan om de band te ondersteunen met foot percussion wat niet alleen een grappig gezicht is, maar ook nog eens erg effectief.

Family Affair

Op de tweede dag van het festival veranderd Park Brakkenstein wederom in een gezellig, muzikaal en kleurrijk ‘stadspark’ met taferelen die je tijdens een vrije dag op een dergelijke locatie mag verwachten; gezinnen met hun offspring, complete families, gespreide kleden, spelende kinderen, stuiterende ballen, hoepels en rondvliegende frisbees. Dit alles in een bont decor van verschillende muziekpodia, een internationale festivalmarkt en diverse exotische en oriëntaalse eettentjes die aan de world-foodstrip staan opgesteld. En uiteraard opgeluisterd met alom verbindende en elkaar ontmoetende muziek uit alle uithoeken van de wereld.

Naast het eerder genoemde gemoedelijke en familiaire aspect maken de bijzondere projecten en samenwerkingen – uitmondend in niet alledaagse versmeltingen van muziekstromingen – van de Music Meeting een onderscheidend festival. Met name dit slaan van muzikale bruggen en het samenkomen van ogenschijnlijk onverenigbare stromingen geven dit festival een avontuurlijk en grensverleggend karakter.

Een mooi en exemplarisch voorbeeld van een bijzondere muzikale versmelting is die van het Nederlands-Indonesische gamelang-gezelschap Gending en het elektro-jazzrock-trio Daisy Bell. Welhaast onnavolgbaar en met ogenschijnlijk speels gemak weten zij het traditionele Indonesische instrument te verenigen met elektronische muziek.

Muzikale interactie

Een vergelijkbare interactie doet zich voor als de uit vijf leden bestaande Koreaanse formatie Jambinai traditionele instrumenten als de haegum-viool en de geomungo-citer verweeft met klassieke Westerse invloeden en meer rock-georiënteerde muziek.

Van een geheel andere orde is de veelal improviserende jazz van het Franse gezelschap Orchestre National de Jazz waarbij een eigenzinnige hoofdrol is weggelegd voor de uiterst vindingrijke pianiste.

Voor wat betreft de grote Appolo-tent is het later op de avond swingen geblazen met de Afro-band van Cheikh Lô tijdens de zogeheten Afro-Latin Night. Voor diegenen die geen kaartje hebben weten te bemachtigen voor dit swingende optreden doet zich bij het met een Park-ticket toegankelijke Mondo-podium ook alle gelegenheid voor ritmisch in beweging te komen op de opzwepende Cubaanse muziek van Alexander Abreu y Havana d’Primera. Met dien verstande dat het hier meer salsa en merengue gedanst wordt.

De Latin-lovers komen zeker ook volop aan hun trekken bij het optreden van een andere Cubaanse super-formatie: Los Van Van. Ook hier wordt het publiek alle gelegenheid geboden de meest sensuele danspassen uit de kast te halen en ten toon te spreiden. Hiertoe aangespoord door een verleidelijke en schaars geklede zangeres die de toeschouwers heupwiegend in extase weet te brengen.

Anders maar niet minder sensueel is het optreden van de Malinese zangeres Foune Diarra die met het Jacky Molard Quartet een bijzonder project is aangegaan onder de naam N’Diale. Ook deze dame weet het publiek met een opzwepende performance sensueel te prikkelen met haar extatische dans en vrouwelijke rondingen.

Zoals ieder jaar wordt door de Music Meeting een Artist in Residence uitgeroepen. Dit jaar valt deze eer te beurt aan Hayden Chisholm die eerder op de dag al een indrukwekkend optreden gaf in de Hortus en ’s avonds zijn opwachting maakt in het kwartet van Julia Hülsmann. Hierin is een opvallende rol weggelegd voor stemkunstenaar Theo Bleckmann.

Met laatstgenoemde artiesten verkeren we meer in de hoek van klassieke westerse jazz waar voor een groot deel ook de muziek van Soul’ Afrique onder te scharen valt. Dit project – gevormd door het kwintet van altsaxofonist Paul van Kemenade, de Zuid-Afrikaanse blazers Fezile Faku (trompet), Sidney Mnisi (tenorsaxofoon), gitarist Louis Mhlanga en de Nijmeegse bassist Wiro Mahieu – weet klassieke jazz subtiel te verenigen met Zuid-Afrikaanse invloeden.

Artist in Residence Hayden Chisholm maakt later op de avond nogmaals zijn opwachting als gast bij de formatie Azalai rond de uit Gambia afkomstige Ebou Gaye Mada. Met name het grote spelplezier van deze Gambiaan spoort velen aan in beweging te komen.

Afsluiter van een geslaagd te noemen 30ste editie van de Music Meeting is Leite e Orkestra Rumpilezz, de imposante big band rond de Braziliaanse altsaxofonist en fluitist Letieres Leite. In een daverend optreden met swingende Afro-Braziliaanse muziek weet dit grote gezelschap het festival een meer dan waardige bekroning te geven.

Foto-impressie Music Meeting 2014

Tekst: Michiel Lötters en Rick Warner | Foto’s Edu@rt en Henk Beenen