Jubilerend festival viert op grootse wijze 20-jarig bestaan
Ondanks de kou trekt de jubileum-editie van festival Ribs & Blues verdeeld over drie dagen zo’n 40 á 45 duizend bezoekers. Een aantal waar de organisatie van het grootste gratis festival voor blues, bluesrock en americana mede gezien de weersomstandigheden tevreden mee kan zijn. Tijdens deze 20e editie zijn er optredens van onder meer Uriah Heep, Racoon, The Blizzards, Southside Johnny & The Asbury Jukes, Julian Sas, Sass Jordan, Ryan McGarvey, Phil Bee’s Freedom, Waylon en The Common Linnets.
Het feit dat festival Ribs & Blues dit jaar 20 jaar bestaat kreeg onlangs nog eens extra glans kreeg toen de stichting achter het festival door de European Blues Awards bekroond werd met de prestigieuze Best Blues Festival prijs 2015. Als Ton Groot Beumer de prijs op de openingsavond overhandigd krijgt bedankt hij vooral de vrijwilligers voor hun inzet om dit festival mogelijk te maken.
Noordpool Orkest feat. Waylon
Op de zaterdag is het publiek toch met name voor Racoon en Uriah Heep naar Raalte gekomen, maar het kortstondige optreden van het Noordpool Orkest feat. Waylon is zeker ook verdienstelijk te noemen. Het uit 42 leden tellende orkest o.l.v. dirigent Reinout Douma begint met een geweldige versie van Hocus Pocus van Focus. Als daarna ook Waylon en zijn gitarist Stefan Siwabessy zich op het overvolle podium begeven zingt het publiek enthousiaste mee op het merendeel van de nummers.
Daarna is het de beurt aan The Blizzards met Herman Deinum op bas, Hans La Faille op drums en Erwin Java op gitaar. Begin dit jaar speelden de heren tijdens de opening van de Cuby tentoonstelling in Assen nog een aantal nummers met Ralph de Jongh en Tineke Schoemaker (Barrelhouse). En vandaag doen ze dit nog eens dunnetjes over met een bijdrage van het Noordpool Orkest.
De inbreng van het orkest geeft zeker een extra dimensie aan nummers als Just For Fun, Somebody Will Know Someday, Too Blind To See en Distant Smile, een nummer dat bij Tineke Schoemaker, als 14-jarige op Ameland, nog altijd warme herinneringen oproept. Uiteraard ontbreekt ook Window Of My Eyes niet aan de set-list. Uitsmijter is Appleknocker’s Flophouse.
Racoon
Het wekt geen verwondering dat door velen met smacht is uitgekeken naar het concert van de uiterst succesvolle Nederlandse formatie Racoon. De band trapt af met Brick By Brick, gevolgd door Took a Hit en voor alle moeders Heaven Holds A Place. De meeste nummers, waaronder ook No Mercy, worden door het publiek uit volle borst meegezongen. Zo ook Boy Breaks Heart en Fun we Had waarmee de set wordt afgesloten.
Liefhebbers van het hardere werk komen aan hun trekken bij het afsluitende concert van Uriah Heep, met Mick Box als het nog enige originele bandlid. Verder bestaat het huidige Uriah Heep uit zanger Bernie Shaw, toetsenist Phil Lanzon, bassist Davey Rimmer en drummer Russell Gilbrook.
Vanavond oogt Uriah Heep opvallend gedreven en het is vooral Bernie Shaw die het publiek weet op te zwepen met een mooie gekke bekken-show. Naast een aantal nummers van het meest recente album ‘The Outsider’ (2014) komen vanavond uiteraard ook klassiekers als Gypsy, Look at Yourself, Stealin’, The Magician’s Birthday, July Morning en Easy Livin’ voorbij.
Phil Bee’s Freedom
Op de zondag opent Phil Bee’s Freedom het programma op het hoofdpodium, en dit doen ze met verve. Een optreden dat na afloop bekroond wordt als Phil Bee de Dutch Blues Award voor beste zanger ontvangt en gitarist John F. Klaver een zelfde award krijgt in de categorie beste gitarist.
Inmiddels speelt op de Delta Stage The Grand East, een leuke swingende band uit Nederland met een zanger die, met trillende handjes en beentjes, doet denken aan een jonge en druk bewegende Joe Cocker. Verder kan het publiek op dit podium genieten van de Britse rockband Hidden Charms, de rock & roll en blues van de uit New York afkomstige formatie Revel in Dimes, de rauwe garageblues van Cuban Heels en de pas 23-jarige Britse gitaarheld Laurence Jones die wat mij betreft wel op het hoofdpodium had mogen staan, wat een geweldige gitarist!
Ondertussen speelt de uit Raalte afkomstige Tom Veltien een thuiswedstrijd op de main stage. Dit is overigens de tweede keer dat hij zijn opwachting maakt op dit festival en ook dit keer is de tent goed volgelopen om dit lokale talent aan te moedigen. Hoewel de muziek goed is mag Veltien wel wat meer actie laten zien op het podium. Maar met zijn pas 18 jaar mag hij zeker als belofte voor de toekomst beschouwd worden.
Iemand die zijn belofte al decennia lang waarmaakt is Julian Sas. Met Roland Bakker heeft Sas al enige tijd een toetsenist in de gelederen en sinds begin dit jaar is met Fotis Anagnostou ook een nieuwe bassist aangetrokken. Misschien is voormalig bassist Tahamata wel weer aan het voetballen geslagen. Hoe dan ook klinken de nummers in deze vernieuwde bezetting net even iets anders, en met de nieuwe toetsenist misschien wel net even iets beter.
In hun rondgang door Europa sluiten Southside Johnny & The Asbury Jukes hun tour af met een optreden op Ribs & Blues. En gezien het op het publiek overslaande enthousiasme waarmee de band speelt, lijken de heren er zin in te hebben. Naast rock en rhythm & blues is de muziek van deze 8-koppige formatie, mede door de heerlijke inbreng van blazers en het rauwe stemgeluid van ‘Southside’ Johnny Lyon, doorspekt met een flinke dosis soul.
Op Ribs & Blues weet de band de uitstekende live-reputatie volledig waar te maken. Na nummers als Don’t Waste Time, Spinning, Fool, The Fever en de The Four Tops’ cover Walk Away Renee sluiten Southside Johnny & The Asbury Jukes af met This Time It’s For Real, Home en Shake Em Down.
Na dit spetterende optreden is het de beurt aan het trio van de Duitser Henrik Freischlader die onlangs met ‘Openness’ een nieuw album uitbrachten. De muziek van dit trio is het best te omschrijven als blues met hedendaagse invloeden en af en toe wat funk- en jazzinvloeden die met name gevoed worden door de bikkelharde bas van Alex Grube en de steady drums van Carl-Michael Grabinger.
Het programma op het hoofdpodium wordt afgesloten met optredens van de Haagse formatie Sven Hammond en de Amsterdamse rockers van De Dijk. Hoewel het inmiddels behoorlijk koud is geworden sluiten deze bands de zondag in stijl af. Zoals te verwachten trekken zowel Sven Hammond als De Dijk veel publiek en is de grote tent tot de nok toe gevuld.
Op de afsluitende maandag mag de uit België afkomstige bluesartiest Tiny Legs Tim het programma op Delta Stage openen terwijl op de main stage Thorbjorn Risager & The Black Tornado een beetje gezapig hun ding doen. Verder vinden hier nog optredens plaats van de psychedelische cumbia band XIXA en Brother Dege, deze formatie speelt lekkere Louisiana Swamp Blues waarbij de gitarist de meest vreemde capriolen uithaalt op zijn dobro-gitaar.
Het optreden van de Canadese rockdiva Sass Jordan mag ook tot één van de vele hoogtepunten van Ribs & Blues 2016 gerekend worden. Tot groot enthousiasme van het publiek laat deze in Engeland geboren maar in Montreal wonende zangeres horen over een geweldige strot te beschikken. Samen met haar geweldige begeleidingsband brengt Jordan onder meer de hits Highroad Easy en Make You A Believer ten gehoren.
Vorig ontpopte het bluesrock powertrio rond de uit New Mexico afkomstige zanger/gitarist Ryan McGarvey zich al als dé verrassing van Ribs & Blues. Het is dan ook niet verwonderlijk dat McGarvey en zijn mannen ook dit jaar zijn aangetrokken. Met zijn geweldige spel op gitaar doet Ryan McGarvey denken aan grootheden zoals Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan en BB King.
Tot grote verrassing van velen heeft Ryan McGarvey vandaag met Carmine Rojas de bassist van Joe Bonamassa meegenomen. Ondersteund door zijn heerlijke baspartijen krijgt een dolenthousiast publiek de nodige geweldige gitaarsolo’s om de oren geslingerd. En zoals een waar artiest betaamt, neemt McGarvey na afloop alle tijd om op de foto te gaan met zijn fans en de door hen aangeschafte cd’s en LP’s te signeren.
The Common Linnets
Festival Ribs & Blues wordt dit jaar op waardige wijze afgesloten door de grote publiekstrekker The Common Linnets. Voor Ilse de Lange voelt dit optreden in een overvolle tent als een thuisfeestje. Voor het optreden gaf ze al aan dat het voor haar nog altijd speciaal is om in Overijssel te spelen: “We gaan er een feestje van maken”. En samen met, JB Meyers, Jake Etheridge, Matthew Crosby, Bart Vergoossen, Aram Kersbergen en Martijn van Agt maakt Ilse de Lange er inderdaad een feestje van.
Na het openingsnummer We Don’t Make The Wind Blow zit de sfeer er meteen goed in en volgen onder meer nog Lovers & Liars, Give Me A Reason en de fraaie Neil Young cover Ohio. The Common Linnets sluiten de set onder luid gejuich af met Calm After The Storm. Aansluitend volgen nog twee toegiften en als De Lange het laatste nummer aankondigt met “Ik dacht dat het al voorbij was, maar dan doen we er nog één hoor”, volgt het afsluitende Proud. Met dit optreden plaatst Ribs & Blues een mooie kroon op een geslaagd te noemen jubileum-editie.
Tekst: Jolanda Bansema || Photo: Henry Knegt
