Truckers denderen met cruise-control door nieuw album
Met English Oceans levert deze Amerikaanse rockband niet het meest krachtige album af. Op deze nieuwe plaat lijken de Drive-By Truckers het gaspedaal iets minder hard in te drukken. Of de truck op cruise-control te hebben staan. Zeker als je het afzet tegen voorganger Go-Go Boots uit 2011. Dit neemt overigens niet weg dat de dertien tracks – met een mix van southern rock en country – de luisteraar een lekkere on-the-road-feel meegeven.
Het is jammerlijk te moeten constateren dat met het vertrek van Jason Isbell en bassiste Shonna Tucker op dit nieuwe album ook het aantal pk’s van de Drive-By Truckers lijkt te verminderen. Openers Shit Shots Count en When He’s Gone – met leadzang van frontman Patterson Hood – zijn minder herkenbaar en weinig vernieuwend te noemen. Beiden roepen bij mij voor de hand liggende associaties op met Iggy Pop & The Stooges en The Ramones.
Wel verrassend is het als Mike Cooly met zijn donkere stem de leadzang voor zijn rekening neemt in het heerlijke Primer Coat. Daarmee niets ten nadele van oer-Trucker Hood – samen met Cooley een man van het eerste uur – die met Heat Lightning Rumbles In The Distance in 2012 nog een puike soloplaat uitbracht. Ook het tot single uitgeroepen Pauline Hawkins – gebaseerd op een karakter uit het boek The Free van Willy Vlautin – is niet helemaal wat we van de Drive-By Truckers gewend zijn.
Grand CanyonÂ
Daarentegen is het tekstueel sterke en country-achtige Made Up English Oceans – denk Johnny Cash en Waylon Jennings – wel weer verrassend te noemen. Overigens blijft er nog genoeg lekkers over op deze plaat. Zoals het pakkende The Part Of Him waarbij de gedachten afdwalen naar Tom Petty. En het meeslepende Natural Light. Gevolgd door When Walter Went Crazy waarin de door het lint gaande en brandstichtende hoofdpersoon in een dronken bui zijn huis met daarin zijn vrouw in lichterlaaie zet. Al met al geen vrolijk deuntje. Hetgeen wel opgaat voor het lekkere up-tempo countrynummer First Air Of Autumn.
Met Grand Canyon – evenals het gehele album opgedragen aan overleden vriend Craig Lieske – sluit de band op vertrouwde wijze af. En blijft over all toch een goed gevoel hangen. Als we English Oceans als tussenstop beschouwen lijkt dit mij voor de Drive-By Truckers een goed moment om bij te tanken en op een volgend album weer vol gas over de muzikale snelweg te scheuren.
Dit album is beschikbaar gesteld door de Waaghals, dé platenspeciaalzaak van Nijmegen en Arnhem.
