Bruisende en kleurrijke editie Festival Mundial in Spoorzone, Tilburg
Als op vrijdagavond al een soort opening plaatsvindt met concerten van de Mexicaanse singer-songwriter Carla Morrison, de Mexicaanse rockband Los Elasticos en de voorstelling Dance of the Guagas van de eveneens uit dit Midden-Amerikaanse land afkomstige dansgroep Voladores, is duidelijk dat deze editie in het teken staat van het vooraf gekozen thema; Mexico. Wat dat betreft is de toon met deze ‘Mexicaanse avond’ gezet. Voor het grote publiek vindt de aftrap van Festival Mundial 2014 in de Spoorzone in Tilburg op zaterdag plaats.
Op zaterdagmiddag wordt het publiek bij het Parkpodium – het centraal gelegen buitenpodium – meteen al aardig in de stemming en beweging gebracht door de Nederlandse formatie Dub Factory. Zij weten de mensen voor het podium aan het dansen te krijgen met lekkere zwoele en pompende dub-reggae. Onmiskenbare blikvanger is de mooie en verrassend goede bassiste die met haar coole outfit en opvallende roze boots de typerend vette dub-beats verzorgt.
Een volgend optreden op dit zelfde podium is van Capitan Tifus, de Argentijnse band die beschouwd kan worden als één van de fakkeldragers van de zogeheten Fanfarria Latina, een mengeling van Latin, cumbia, Balkan en ska. Deze formatie is qua samenstelling – naast Argentinië komen de bandleden onder meer ook uit Griekenland, China, Japan en Rusland – exemplarisch voor het internationale karakter van Festival Mundial. Drie dagen lang treden diverse bands op met een grote verscheidenheid aan nationaliteiten in de gelederen.
De muziek van Capitan Tifus is – zeker live – te bestempelen als energieke en dansbare feestmuziek met een hoog Balkan-gehalte. De vreugdevolle en gepassioneerde muziek van dit gezelschap werkt uitermate aanstekelijk en zet de mensen voor het podium volop aan tot dansen. Met name de zangeres zoekt veelvuldig interactie met het publiek. Met groot enthousiasme spoort ze het publiek aan verder in beweging te komen en geeft zelf het voorbeeld door van het podium te stappen en met een toeschouwer een Argentijnse tango te dansen.
Paarden
Een jammerlijke en ongelukkige samenloop van omstandigheden doet zich voor als de Spaanse theater- en muziekgroep Tutatis zich vergaloppeerd door met loslopende ‘paarden’, een drummer en een knallende geluidsinstallatie iets te dicht langs het Parkpodium te denderen en zo onvermijdelijk de aandacht trekt. Net op een moment dat Capitan Tifus een rustig nummer inzet en de zangeres iets intiems met het publiek wil delen.
Voor wat betreft sfeer, positiviteit, feest, dans en spelplezier is het aanstekelijke en opzwepende optreden van Capitan Tifus toonzettend. En doet verwachtingsvol uitkijken naar al het moois wat nog komen gaat. Later op de avond doen zich rond het zelfde Parkpodium meteen al de nodige prettige overeenkomsten voor bij het even sfeervolle en vreugdevolle optreden van Projekt Raijka.
Ook hier knalt de spelvreugde van het podium en slaat het publiek aan het dansen en springen. En is sprake van een waar feestje. Voor Projekt Raijka – geformeerd rond de Bosnische gitarist Igor Sekulovic – is dit optreden min of meer het spelen van een thuiswedstrijd. Het merendeel van de bandleden kent elkaar namelijk van de rock-academie in Tilburg.
Dit energieke gezelschap heeft in korte tijd naam gemaakt en staat op diverse grote festivals en podia in Europa. De band speelt aanstekelijke Balkan-muziek met alle ‘toeters en bellen’. En met een energie die ze met speels gemak over weten te brengen op het dansende publiek. Het streven de traditionele Sevdalinka nieuw leven in te blazen wordt met glans behaald; de muziek van Projekt Raijka bruist en leeft.
Meta Dia
Bruisend en doorspekt van positive vibes is ook het optreden van Meta & The Cornerstones, de rootsreggae band rond de uiterst talentvolle Sengalese zanger en muzikant Meta Dia. Bij zijn optredens gaat de zon steevast automatisch schijnen. Met zijn geweldige stem, sterke songs en live-performance weet hij zijn boodschap van Peace, Love & Harmony altijd met verve over te brengen. Niet voor niets wordt hij gezien als belangrijke exponent van de nieuwe generatie reggae-artiesten.
Begeleid door een strakke begeleidingsband bestaande uit internationale muzikanten weet Meta Dia het toegestroomde publiek een goed gevoel mee te geven met zijn universele, spirituele en bovenal positieve muziek. Het enthousiasme – bij zowel de band als het publiek – is groot als nummers van zijn juichend ontvangen debuut-album Forward Music en de vorig jaar uitgebrachte en bejubelde opvolger Ancient Power gespeeld worden.
Op tracks als Anywhere For Love, het sterke Roaring Lions, My Beloved Africa en het heerlijke Silence of the Moon is het moeilijk stilstaan. Zo ook op het door het publiek luidkeels meegezongen Peace, Love & Harmony waarmee Meta & the Cornerstones afsluiten. Dit nummer is typerend te noemen omdat dit de drie elementen zijn die de muziek van deze reggae-artiest kleuren en Meta Dia als persoon en muzikant tekenen.
In de reggae-wereld worden zijn talenten al geruime tijd onderkent. Zo werkte Meta Dia al samen met grote reggae-artiesten en bands als Damian en Julian Marley, U-Roy, Capleton, Morgan Heritage, Steel Pulse en vele anderen. En nam hij zijn laatste album Ancient Power op in de befaamde Tuff Gong Studios in Jamaica.
Overigens tref ik Meta Dia de volgende dag – op de afsluitende zondag – op Festival Mundial waar ik met hem in gesprek raak. En een dag later ontmoeten wij elkaar in een eetcafé in Scheveningen waar we ons gesprek voortzetten en ik hem een aantal vragen voorleg. Lees exclusief interview
Terwijl het programma zich op en rond het Parkpodium afspeelt valt op andere plekken ook het nodige te genieten. Zo worden de twee grote en hoge rangeerloodsen – die beide fungeren als main-stage – meermaals onderworpen aan een shockproof-test. Onder meer met de knallende en feestelijke mix van champeta, rock, reggae, electro en rap van de Columbiaanse formatie Bomba Esterio.
Fanfare
Maar zeker ook bij het grootschalige en explosieve project Fanfara Tirana ft. Transglobal Underground, waarin een fanfareband uit de Balkan met een indrukwekkende batterij aan koperwerk een bijzondere samenwerking aangaat met de Britse band Transglobal Underground. Beide concerten vinden plaats in de Fontys Koepelhal. Het feit dat het geluid op deze locatie (nog) niet optimaal is, valt te billijken en is een te verwaarlozen minpuntje waar nog aan gewerkt wordt.
Het andere grote binnenpodium – de VPRO Wagenmakerij – schudt eveneens prettig op zijn grondvesten bij het dynamische optreden van de Franse reggaeband Dub Inc. Zij weten het publiek in extase te brengen met een hete mix van ska, dub, dancehall, rap en reggae. Tot enthousiasme van de mensen in de zaal stapt tegen het einde van de set ook reggae-artiest Meta Dia nog even op het podium om samen met Dub Inc een nummer te jammen.
Vet en heet is ook de spetterende show van het Mexicaanse gezelschap Los de Abajo. Deze formatie speelde eerder al met succes op Festival Mundial en weet ook dit keer de tent volledig op zijn kop te zetten met een energieke mix van ska, reggae, salsa, cumbia en rock waarbij een hoofdrol is weggelegd voor de heerlijke blazers. Van een andere orde maar zeker zo dynamisch is de vette old skool hiphop van het uit Los Angeles afkomstige trio Dilated Peoples, bestaande uit rappers Rakaa en Evidence, aangevuld met DJ Badu.
Nederland – Mexico
Vermeldenswaardig is zeker ook de fraaie en bonte Spoorbaan met een grote verscheidenheid aan (eet)kraampjes, gezellige hangplekken, diverse dansvloeren en zelfs een ‘tropical beach’. Genoeg gelegenheid lekker te swingen op opzwepende beats is er ook in de zogeheten Hall of Fame – binnenlocaties waar naast vette optredens diverse dj’s hun uiterst dansbare plaatjes draaien.
Onvermijdelijk staat een groot deel van de zondag in het teken van het WK-voetbal. De organisatie van Festival Mundial heeft hier op ingespeeld door naast het Parkpodium een groot scherm op te hangen om het publiek zo de gelegenheid te bieden de wedstrijd Nederland – Mexico te volgen. In een unieke internationale setting wel te verstaan. Want naast talrijke Mexicanen wordt ‘het plein’ bevolkt door tientallen verschillende nationaliteiten. Vanzelfsprekend is het vooraf gekozen thema hierbij een mooie en welkome bijkomstigheid.
Ondertussen gaat de programmering wel gewoon door. En niet helemaal zonder gevolgen, want als de wedstrijd zijn bloedstollend spannende ontknoping krijgt, speelt Vintage Trouble in de Fontys Koepelhal. Naar alle waarschijnlijkheid hebben veel mensen het geweldige optreden van deze Amerikaanse bluesrock band gemist. En dat is jammer, want dit is echt een fantastische band onder aanvoering van de charismatische zanger Ty Taylor en gitarist Nalle Colt. Wat een power en wat een performance. En nog het best te typeren als Rock Meets James Brown.
Gelukkig doet zich na de wedstrijd alsnog de kans voor uit het spreekwoordelijke dak te gaan met de verrassende en tropische afrobeat van Skip & Die, een samenwerking tussen de flamboyante Zuid-Afrikaanse zangeres Cata Pirata en producer Jori Collignon (C-Mon & Kypski). Op overtuigende wijze weten zij later op de avond de VPRO Wagenmakerij op zijn kop te zetten. Het overweldigende aanbod verspreid over zo veel locaties – en een hier en daar overlappend programma – dwingt het publiek zo nu en dan tot het maken van lastige keuzes. Overal bij zijn, is gewoonweg onbegonnen werk.
Theater en Dans
Naast alle concerten kan het publiek verspreid over het gehele terrein en in het bijzonder in de Theatertuin ook genieten van het nodige (straat)theater van onder meer So Theatro, theatergroep TUIG, Tall Tales Acrobatics en Joan Catala. Maar het is ook smullen geblazen als dansvoorstellingen als Triptique du Monde (Lucia Marthas) en World of Dance (Nishant Bhola) ‘De Vloer’ op gaan.
Afsluiter op het gebied van live-muziek is het optreden van de Libanese trompettist Ibrahim Maalouf die in de Fontys Koepelhal aantreedt met een indrukwekkende band. Met Maalouf meegerekend staan er maar liefst vier blazers op het podium. Hoewel de magistrale muziek van een ongekende schoonheid is staat dit in schril contrast met al het eerdere muzikale geweld. Dit is muziek waar je met aandacht naar moet luisteren en bepaald geen dans – of feestmuziek.
Daarmee komt een einde aan een geslaagd Festival Mundial 2014. Alle lof en waardering dan ook voor de organisatie, de programmeurs en de vele vrijwilligers die dit mogelijk gemaakt hebben. Hetzelfde geldt natuurlijk voor alle optredende bands en artiesten. Gezamenlijk zijn zij er in geslaagd de mensen een gedenkwaardig artistiek, kunstzinnig en muzikaal weekend te bezorgen.
