Reggae-invasie daalt neer bij Landgoed Velder
De zomermaanden bieden de fans volop de gelegenheid te genieten als op eigen bodem en in de ons omliggende landen de nodige reggae-festivals plaatsvinden. Na eerder al Summerjam, Reggae Ruhr en Reggae Geel is het dit weekend de beurt aan Reggae Sundance. Voor ieder zomers festival geldt dat er een grote sfeerbepalende factor is waar je als organisatie geen invloed op hebt. Als gevolg van een hevige hoosbui wordt een deel van het resterende programma op dag 2 van Reggae Sundance afgelast.
Natuurlijk is ieder buitenfestival overgeleverd aan de grillen van de weergoden. En is het ieder jaar hopen op mooi weer. In schril contrast met bijvoorbeeld een heet en zonovergoten Reggae Geel – vorig weekend in België – valt Reggae Sundance dit jaar deels letterlijk in het water. Boosdoener is een grote hoosbui die over het festival neerdaalt. Als de grote tent met daarin het tweede podium The Yard de grote hoeveelheid water niet kan verwerken – en het onder het gewicht dreigt te begeven – wordt de rest van het programma in de tent afgelast.
Om voor mij onduidelijke redenen is de prachtige locatie bij Eersel – aan de oever van een groot meer – ingeruild voor Landgoed Velder bij Liempde. Hoewel hier ongetwijfeld de nodige goede redenen aan ten grondslag zullen liggen is deze verplaatsing jammer te noemen. De nieuwe uitgestrekte locatie biedt weliswaar meer ruimte maar heeft tot gevolg dat dit ten koste gaat van de sfeer en de intimiteit. Wat dat betreft heeft Reggae Sundance ten opzichte van vorig jaar helaas het nodige in moeten leveren.
Ik snap dat de plaatselijke bevolking financieel gecompenseerd mag worden als een groot deel van hun geliefde grondgebied tijdelijk overlopen wordt door een invasie van tienduizenden reggae-fans. Maar om daar vervolgens tien euro (!) per geparkeerde auto voor te berekenen lijkt mij wat al te gortig. Achteraf verzachtende omstandigheid is wel dat de als parkeerplaats dienende omliggende velden en landerijen door overmatige regenval omgeploegd worden tot een grote modderige crossbaan. Hetgeen ongetwijfeld de nodige schade aangericht zal hebben.
ZATERDAG:
Op de zaterdag wordt het programma op het grote buitenpodium Zion Stage – gehost door reggae-artiest en dichter Mutabaruka – geopend met de soulvolle lovers rock van de Jamaicaanse reggae-zanger Iba Mahr. Gevolgd door optredens van Kabaka Pyramid en Jesse Royal. Met Big Youth heeft Reggae Sundance een oud-gediende weten te strikken. Deze als Manley Buchanan geboren Jamaicaanse reggae-artiest is van oorsprong een DJ die vanaf begin jaren ’70 grote bekendheid verwierf met zijn toasten op vette dub-tonen.
Daarna is het de beurt aan de Franse reggaeband Dub Inc die met een combinatie van reggae, dancehall, dub en ska een opzwepende en energieke set neerzetten. Opzwepend is ook het optreden van Grammy-winnaar en King of Dancehall Beenieman, onder meer bekend van de mega-hit Dancehall Queen die hij samen met Lady Saw opnam. Ondertussen kan het publiek in de tent op podium The Yard genieten van de positieve maar pittige reggae dancehall van I-Octane. En de vette dub van DJ-collectief Dubmatix.
Midnite
Absolute highlight in de grote tent is het optreden van Midnite, de uit de Virgin Islands afkomstige rootsreggae band rond de charismatische zanger en frontman Vaughn Benjamin. De stuk voor stuk minuten lang durende mystieke nummers zijn voorzien van fascinerende rootsriddims en hebben een meditatieve uitwerking. De teksten zijn een permanente stream of consciousness die door Benjamin als een verlichte sjamaan over het publiek uitgestrooid worden als ware het mantra’s.
De Headliner op de zaterdag is The Royal Symphony of Reggae o.l.v. van dirigent Peter Ashbourne. Hoewel dit grote muzikale gezelschap – bestaande uit strijkers (violen en cello’s), blazers, een contrabas en zelfs een harp – indrukwekkend te noemen is staat dit op een of andere manier toch ver af van de pure rootsreggae. Hoe mooi ook, blijkt dit niet geheel passend voor een festival. Gevolg is dat het allemaal nogal gekunsteld, mainstream en poppy overkomt.
Het grote orkest begeleidt achtereenvolgens zeer verdienstelijk de Jamaicaanse reggae-zangers John Holt en Luciano. En daarna ook Ali Campbell en Astro, de voormalige zangers en bepalende gezichten van de Britse mega-band UB40. Het optreden van laatstgenoemden begint nog hoopvol met onder meer Food For Thought en One in Ten, nummers uit de tijd dat UB40 nog vette rootsreggae maakte. Voordat zij jammerlijk een andere koers gingen varen en met de albums Labour of Love voor het grote commerciële succes kozen. Helaas gaat het vanavond even later met onder meer Red Red Wine, Kingston Town en Rat in the Kitchen dezelfde mainstream kant op.
ZONDAG:
De eerste keer dat ik kennis maakte met de jonge Jamaicaanse upcoming reggae-artiest Dre Island was toen hij eind maart in de Melkweg in Amsterdam de support deed voor Chronixx. Vorige week stond hij al als solo-act op Reggae Geel. En in die hoedanigheid staat hij vanmiddag ook op het hoofdpodium Zion Stage van Reggae Sundance. Daarmee bewijst Dre Island inmiddels goed in staat te zijn een optreden alleen te dragen en heeft hij zijn naam als solo-artiest definitief gevestigd.
It’s A Pity
Het daaropvolgende optreden op de Zion Stage is van de Jamaicaanse reggae-en dancehall zangeres Tanya Stephens die in Europa een massive club-hit scoorde met It’s A Pity. Stephens wordt vanmiddag begeleid door enkele leden van de Royal Roots Band die normaliter deel uitmaken van de Rootsriders, bekend van de Tribute2BobMarley-shows. Naast eerder genoemde hit komen met onder meer Boom Wuk en Turn The Other Cheek nog een aantal bekende nummers voorbij.
Helaas begint het aan het einde van het optreden van dancehall-artiest Busy Signal op het grote buitenpodium harder te regenen. En vlucht een groot deel van het publiek naar de grote tent waar diverse soundsystems en DJ’s op podium The Yard hun ding doen. Ook op dit tweede podium is helaas weinig ruimte voor rootsreggae. En is het voornamelijk dancehall en met name drum & bass wat de klok slaat. En dat is een jammerlijke constatering want voor die muziek kan je ook op menig ander festival terecht. Terwijl het gros van het publiek nou juist voor de roots een reggae-festival bezoekt.
Hoosbui
Als het regenen omslaat in een enorme hoosbui is inmiddels iedereen de bomvolle tent ingevlucht. Maar als blijkt dat deze een dergelijke hoeveelheid water niet kan verwerken – en er een dreigende situatie ontstaat – wordt het massaal toegestroomde publiek gesommeerd de tent te verlaten. En wordt het verdere programma in de tent uit veiligheidsoverwegingen afgelast. Weer buiten gekomen treft het publiek de area voor het hoofdpodium aan als een verlaten grasvlakte met grote plassen water.
Dit trekt duidelijk ook een wissel op het verdere buitenprogramma op het hoofdpodium Zion Stage. Verkleumd en verregend verkiest een groot deel van het publiek voortijdig huiswaarts te keren. Dit ondanks later geprogrammeerde artiesten Alborosie, Tarrus Riley en headliner Shaggy. Daarmee komt voor velen helaas een vroegtijdig einde aan het festival. En gaat Reggae Sundance 2014 bepaald niet als de meest geslaagde editie in de boeken.
Back to the Roots
Naast het weer als grote spelbreker en de veranderde locatie valt dit jaar ook wel het een ander aan te merken op de programmering. Met deze editie ligt de nadruk naar mijn smaak veel te veel op aanverwante stromingen als dancehall, raggamuffin, dub en drum & bass. En te weinig op de pure rootsreggae. Daarmee is Reggae Sundance overmatig afgedwaald van de basis. Ik spreek dan ook meerdere mensen die het grotendeels ontbreken van rootsreggae – toch de reden waarvoor de echte fans een reggae-festival bezoeken – als gemis ervaren.
Ik denk dat velen met mij veel liever zouden zien dat het festival terugkeert naar de basis. Naar de bron van waaruit alle – en dit jaar in overvloed aangeboden – genres voortgekomen zijn. Sterker nog, waar alle afgeleide stromingen schatplichtig aan zijn; the rootsreggae! Het is dan ook te hopen dat Reggae Sundance dit ter harte neemt. En het festival volgend jaar met volop sunshine terugkeert naar de wortels. Back to the Roots!