Gedenkwaardig concert van Canadese singer-songwriter
Met de Canadese singer-songwriter Matt Andersen heeft Podium Roepaen in meerdere opzichten een zwaargewicht in huis gehaald. Dit is dan ook een optreden waar wij lange tijd smachtend naar uitgekeken hebben. En ik denk dat dit geldt voor alle aanwezigen in een volledig uitverkocht muziekcafé van Podium Roepaen. Vanavond maakt Matt Andersen die belofte volledig waar als hij met verve laat zien en horen een muzikale alleskunner te zijn.
Het wekt geen verbazing dat dit concert ruim een week voor aanvang al volledig uitverkocht is. Er zijn zelfs een flink aantal luidruchtige Canadezen aanwezig die van heinde en ver gekomen zijn om hun landgenoot aan het werk te zien. Wat wel verbazing en bewondering wekt is het feit dat een groots optreden als deze gedragen wordt door louter een man en zijn gitaar. En dat kan je met een gerust hart overlaten aan Matt Andersen. Deze grote meneer is gewoon één en al muziek.
De muziek van Andersen laat zich niet in een hokje stoppen. Met een ogenschijnlijk speels gemak wisselt hij heerlijke blues, warme soul en bevlogen folk af met country en zelfs gospel. Met een geweldig stemgeluid en virtuoos gitaarspel brengt Andersen welke muziek dan ten gehore met een ongekende intensiteit en dynamiek. En weet met nagenoeg ieder nummer het aanwezige publiek kippenvel weet te bezorgen.
Blues
Aan het begin van de set laat Andersen met Home Sweet Home meteen horen dat hij over een waarachtig prachtig en warm stemgeluid beschikt. En daarnaast een ook nog een zeer bekwaam gitarist is. Zoals in het fraaie door Andersen voor een vriend geschreven Coal Mining Blues. Als Andersen het publiek vraagt na te denken over wat te doen op de laatste dag zet hij het soulvolle My Last Day in en laat hij in een overweldigende uithaal horen over een geweldig stembereik te beschikken.
Zijn warme en soulvolle stemgeluid komt ook bijzonder mooi tot uitdrukking in het kippenvel bezorgende en meer ingetogen Let’s Go To Bed. Maar met onder meer het lekkere up-tempo Working My Way Home To My Girl laat Andersen zien en horen ook wel raad te weten met de blues. Vanavond rijgt Andersen de juweeltjes op een magnifieke manier en intense manier aaneen. De ingelaste pauze na een uur spelen is dan ook een welkome. En geeft Andersen maar zeker ook het publiek de kans al dit moois even te laten bezinken.
People Get Ready
Na de pauze pakt Andersen de draad weer op met het samen met vriend David Myles geschreven Make You Stay. Gevolgd door het bluesy Round And Round en het schitterende Drift Away. Andersen speelt ook op overtuigende wijze een aantal covers waaronder de oude bluestrack Steamroller waarin hij halverwege grapt en tot groot enthousiasme van het publiek met een zware basstem laat horen hoe Cookiemonster dit nummer waarschijnlijk zou zingen.
Van een ongekende schoonheid is ook Andersen’s uitvoering van Curtis Mayfield’s People Get Ready. Als hij tegen het einde van de set het publiek nogmaals volledig weet mee te krijgen met het lekkere bluesy up-tempo Devil’s Bride bewijst hij andermaal naast een geweldig zanger ook een virtuoos gitarist te zijn. Afsluiter van een gedenkwaardig optreden is het schitterende My Old Friend The Blues.
Onze complimenten gaan uit naar de programmeur van Podium Roepaen die er met het boeken van Matt Andersen in is geslaagd het aanwezige publiek een onvergetelijke muzikale avond te bezorgen. Dit is zeker een van de absolute hoogtepunten van de afgelopen jaren. Een memorabel concert dat Roepaen met recht met dikke hoofdletters toe kan voegen aan de sowieso al interessante muziekgeschiedenis van deze bijzondere concertlocatie in het voormalige klooster in Ottersum.
