Muzikale eredienst in Groenmarktkerk, Haarlem
‘Take Me To Church’ is het bijzondere initiatief van het Haarlemse Patronaat en de Stichting Gitaarlem. Deze stichting streeft er naar de verbindende schakel te zijn tussen diverse muziekinitiatieven in Haarlem en bijvoorbeeld ambtenaren en bestuurders. In dat kader organiseren zij gezamenlijk en in een ongewone omgeving twee avonden muziek met een Haarlems tintje.
De eerste muzikale avond vindt plaats in de Haarlemse Groenmarktkerk met optredens van Bertolf, Sue the Night en Novastar. Een dag later vormt de Doopsgezinde Kerk het decor voor Gabriel Rios, de Haarlemse band Gotcha! en de The Gospel Sessions. LiveStreamMagazine is als ‘parochiaan’ te gast bij de ‘muzikale eredienst’ in de Groenmarktkerk.
Het mooiste moment van de avond? Waarschijnlijk het eind van het optreden van Sue the Night. Na te hebben genoten van (hoe toepasselijk zo half oktober) Winter’s Coming is er nog tijd voor één liedje. Suus de Groot stuurt haar twee mede-bandleden – Linda van Leeuwen (percussie, keyboards en zang) en Matthijs Barnhoorn (viool, mandoline en zang) – naar de kleedkamer en pakt in deze prachtige omgeving haar moment door solo Pity Song ten gehore te brengen. “I pity you / I pity you / I pity you / I do…” Het heeft iets troostends, iets berustends, zeker in deze omgeving. En belangrijker nog, het wordt huiveringwekkend mooi uitgevoerd. Een prachtig slotakkoord van een indrukwekkende set van – het deze keer als trio opererende – Sue the Night.
Bertolf
‘Haarlem. U was een hele fijne gemeente om voor te mogen prediken vanavond’, verschijnt er als bericht op het Twitter-account van Bertolf Lentink, onmiddellijk na afloop van zijn optreden in de Groenmarktkerk. En mooi was deze kennismaking met zowel nieuw als wat ouder werk van deze ex-gitarist van Ilse de Lange. Songs met vaak een persoonlijk tintje. Zoals Apple Of My Eye (van het album ‘First & Then’ uit 2015) waarin Bertolf vertelt wat er door hem heen gaat als hij naar zijn zoontje kijkt.
Of het solo uitgevoerde Mary (‘Bertolf’, 2012), dat verwijst naar zijn schoonmoeder die hij tot zijn spijt nooit heeft gekend. “Gek hoe weinig je weet van degene die, voor wat haar genen betreft, voor de helft door leeft in jouw lief….” Mooie liedjes die ook overeind blijven als ze in een intieme setting uitgevoerd worden, want vanavond wordt Bertolf slechts bijgestaan door Dirk Schreuders (bas, zang) en Bauke Bakker (percussie, zang). Laat die club-tour begin 2016 maar komen.
Sue the Night
Minstens net zo mooi als Bertolf is het optreden van Sue the Night. Een optreden dat door de band zelf gerust kan worden gezien als de kers op de taart die 2015 was. Een jaar dat begon in Groningen met een optreden op Noorderslag en op 11 december in dat zelfde Groningen zal worden afgesloten met een club-show in Simplon. Tussen deze twee optredens door vond op 22 januari in het Patronaat ook nog de albumpresentatie van ‘Mosaïc‘ plaats en werden vervolgens heel veel vlieguren gemaakt in clubs en op festivals. Vanavond een semi-akoestisch optreden met vooral nummers van het debuutalbum. En een half uur is eigenlijk veel te kort …..
Na de verstilde schoonheid van Bertolf en Sue the Night valt het optreden van Joost Zweegers, oftewel Novastar eigenlijk wat tegen. Overdaad schaadt, zo lijkt het. Natuurlijk, de liedjes van Novastar blijven mooi en weten op sommige momenten – zoals in (Where Did We Go) Wrong van het in 2000 uitgebrachte album Novastar – zeker te ontroeren. Maar aan het eind van optreden overheersen toch de vraagtekens.
Waarom niet gekozen voor een wat ‘publieksvriendelijker’ geluid? Zeker als je de de prima akoestiek van de Groenmarktkerk in ogenschouw neemt. Nu klinken met name de nummers op piano soms wel erg hard en vervormd en deed de loopmicrofoon zo nu en dan afbreuk aan stiltes die je ook zou willen horen en voelen. En zeker, een lichtkraan kan prachtig zijn. Maar zo’n bewegend geval op het podium kan de aandacht ook behoorlijk afleiden. En daar komt nog eens bij dat Joost deze overdaad helemaal niet nodig heeft. Soberder uitgevoerd beklijven zijn liedjes waarschijnlijk alleen maar beter.
Tekst en Foto’s : Herman Sixma
