Ralph de Jongh houdt Nederlandse bluestraditie in ere
Nederland kent niet echt een bluestraditie zoals in de Verenigde Staten. En blues legendes zijn al helemaal op de vingers van een hand te tellen. In de jaren zeventig hadden we nog Cuby & The Blizzards, maar daarna is het heel lang stil geweest. Gelukkig maakt bluesman pur sang Ralph de Jongh een einde aan die stilte. Inmiddels alweer vierentwintig aar in het vak treedt hij vanavond solo op in het Arnhemse poppodium Luxor Live.
Ralph de Jongh begint zijn set rustig met een aantal eigen mid-tempo bluesnummers om vervolgens met het nummer Little Red Rooster van Willie Dixon overduidelijk te laten horen waar hij zijn inspiratie vandaan gehaald heeft. Door het veelvuldig wisselen van gitaar (voor vanavond heeft De Jongh een half dozijn gitaren meegenomen) zorgt hij ervoor dat de stemming per nummer wisselt en dit komt de variatie alleen maar ten goede.
Afgelopen maart bracht De Jongh met ‘Sun Coming Up‘ zijn meest recente plaat uit. Hierop staat onder meer het nummer Harry, wat mij betreft één van de mooiste nummers uit zijn repertoire. Een nummer ook dat live zelfs nog beter tot zijn recht komt. Dit is echte blues, rauw op je dak vallend maar recht uit het hart.
Zijn stem doet hier en daar denken aan die van een jonge Mick Jagger in de tijd van de ballad Angie. Vanavond eert De Jongh zijn helden door het spelen van het Stones nummer Satisfaction, hetgeen het publiek met een luid applaus weet te waarderen. Overigens blijkt De Jongh vanavond niet al te spraakzaam. Verder dan “Zijn er nog verzoeknummers?” en “Alles is goed zolang het maar in mijn repertoire zit” komt hij niet. Maar geen haan die hier naar kraait, het gaat tenslotte om de muziek.
Om het publiek te vermaken trekt De Jongh alle registers open: mondharp, slidegitaar en ritmisch gestamp van zijn enorme laarzen. Solo betekent niet dat hij niet de tijd neemt, integendeel hij trakteert de aanwezigen op een ruim 90 minuten durende live-show die geen moment dreigt te vervelen.
Of Ralph de Jongh nou een akoestische gitaar bespeelt of een elektrische, zijn spel is fenomenaal. Zo laat hij vanavond met het spelen van Hey Joe van Jimi Hendrix ook horen wie zijn grootste inspiratiebron op gitaargebied is. En ook dit doet hij met verve. Vorig jaar kwam De Jongh dan ook als terechte winnaar uit de bus van de Dutch Blues Challenge.
Tekst & Foto’s: Bernard Bodt