Veertig minuten genieten van ‘Europese’ Americana
Het optreden van Ian Fisher in Zwolle vormt het (voorlopige) slotakkoord van een rondreis door Europa ter promotie van zijn eerste echte soloalbum’ Nero’, dat op 29 januari 2016 verscheen bij Snowstar Records. Tien songs die kunnen worden toegevoegd aan het toch al imposante arsenaal van meer dan 1000 liedjes die Fisher inmiddels heeft geschreven. Tien liedjes over de zoektocht naar zijn eigen identiteit; sommige wat ouder, andere splinternieuw. Met keizer Nero als metafoor voor zowel verwoesting als de kans wat nieuws op bouwen. Binnenkort een uitgebreid interview met Ian Fisher, nu een verslag van zijn optreden in Hedon.
‘Back in the day I watched you leave / And you turned around and waited for me / To call you back, but I never did / And although I’m lonely now I’d do it again’. De eerste regels van Nero, titelnummer van zijn nieuwe album en de song waarmee Ian Fisher vanavond in Hedon aftrapt. Dan volgt het refrein: ‘If I were the king of this town / I‘d burn it down / And if you were the queen of this town / I’d run you out / And there I’d be alone on my throne’. Een prachtige binnenkomer, dit sleutelnummer van zijn nieuwe album. Was afscheid nemen wel of niet de juiste keuze? Afbreken of de zaken overnemen? Wat klinkt deze Ian Fisher (met band!) mooi.
De vorige keer dat we Ian Fisher aan het werk zagen was eind november vorig jaar in Ekko, toen als voorprogramma van The Slow Show. In z’n eentje, met alleen een akoestische gitaar als metgezel. Vanavond is dat anders. In de kleine zaal van Hedon staat een 5-koppige band, met een pedalsteel gitarist en een keyboard speler. Deze aanvulling maak het geluid voller en bij momenten ook steviger, met name als Ian zijn akoestische gitaar verwisselt voor een elektrisch exemplaar.
Comin’ down
Bij het optreden in Hedon staat het album ´Nero´ centraal en maken vooral de langzame nummers indruk. Nummers als Again & Again en Comin’ Down. ‘On nights like this when I don’t drink a drop / I get to thinking about what I’ve got / It means me missing where I’m not / It means me wondering should I stop / I been feeling empty pleasing the crowd / Gettin’ up on stages and comin’ down.’ Het geluid van de jankende pedalsteel maakt het plaatje compleet. Een rondreizende singer/songwriter die zich afvraagt of dit alles het allemaal waard is. Ian Fisher ten voeten uit.
Na veertig minuten is er nog tijd voor één nummer. Iets droevigs, iets vrolijks of misschien een meezinger? Het publiek mag het zeggen en kiest voor het laatste. Het wordt Nothing van de in 2014 uitgebrachte EP ´Canadian Patriot Waitress´. Dan zit niet alleen dit concert, maar de hele tour erop. Meer dan vijftig optredens in krap drie maanden. Jammer dat maar zo’n vijfentwintig mensen de weg wisten te vinden naar Hedon voor deze grote kleine man. Geboren en opgegroeid in Amerika, maar zich nergens echt thuis voelend.
Tekst en Foto’s : Herman Sixma
