Power-rock trio schudt stevig aan de boom
Onlangs verscheen op Jazzhaus Records met ‘Shake The Tree’ de langverwachte nieuwe plaat van de Britse power-rock band The Brew. Na het verschijnen van het goed ontvangen album ‘Control’ (2014) komt deze uit Grimsby, Engeland afkomstige en uit zanger/gitarist Jason Barwick, bassist Tim Smith en drum-geweldenaar Kurtis Smith bestaande three-piece band met een meer dan waardige opvolger. Als je als luisteraar aan de boom van The Brew schudt, vallen prachtige rocksongs als rijpe appels naar beneden.
Op het inmiddels vijfde studio-album ‘Shake The Tree’ weet de band de energie van de optredens te benaderen en je als luisteraar het idee te geven hier live bij te zijn. Dit begint al bij albumopener Johnny Moore. Voorzien van een heerlijk gitaar-rifje blijkt dit een voorbode voor al het moois wat daarna volgt. Het album is doorspekt met onvervalste power-rock. Ruw en vlijmscherp. Zoals in Knife Edge waarin Jason Barwick zijn gitaar bij vlagen Keltisch laat klinken en de drums van geweldenaar Kurtis Smith je continu alert houdt.
Live-reputatie
Naast het studio-werk heeft The Brew in de laatste jaren ook een ijzersterke live-reputatie opgebouwd. Live on stage weet deze formatie een ongekende energie aan de dag te leggen en het publiek in een aangename wurggreep te houden. Deze gasten gaan live helemaal los en geven naar eigen zeggen ‘altijd 110%’. Iets wat wij zelf eerder mochten ervaren tijdens een overweldigende optreden in het Arnhemse poppodium Luxor Live
Op ‘Shake The Tree’ laat The Brew duidelijk horen gegroeid te zijn. Niet alleen als band, ook de zang van Barwick heeft een positieve groei doorgemaakt. De nummers zijn voller geworden en stuk voor stuk uitermate geschikt voor het live-circuit. Op het prachtige My Juliet na, want deze song is dusdanig geproduceerd dat dit moeilijk te evenaren is op het podium. My Juliet heeft een catchy en beklijvende melodielijn en zou dan ook zeker niet misstaan als single.
Ook in de strakke titelsong Shake The Tree horen we een verrassende melodielijn en valt verder de vette baspartij van de excellerende Tim Smith die op. Op het meer rustige Black Hole Soul lijkt de band wat gas terug te nemen. Hetzelfde geldt voor het als ballad beginnende Without You, een voor geliefden heerlijke love song die wel iets weg heeft van het nummer KAM op het eerder uitgebrachte album ‘A Million Dead Stars’.
Name On A Bullet
Daar waar de titels op het voorgaande album ‘Control’ nog verwezen naar de knoppen op een geluidsdrager lijkt er op ‘Shake The Tree’ meer sprake te zijn van een boodschap dat er hoop is tussen alle ellende. Zo lijken Name On A Bullet en Small Town Faces te verwijzen naar de eenzaamheid van het bestaan in het kleine vissersplaatsje Grimsby aan de Oostkust van Engeland.
Rock ’n Roll Dealer doet mij bij vlagen denken aan Whitesnake en is een rocksong die ook in de jaren ‘60/’70 geschreven had kunnen zijn. Hierin mag een door een pompende ritmesectie ondersteunde Barwick zijn gitaar laten gieren, janken en brullen. Ook in Ambassador To The Lonely laten de heren horen dat het vele touren bijgedragen heeft aan het ontstaan van een aantal vette rocksongs.
Vijf sterren
Met ‘Shake The Tree’ levert The Brew een rauw en melodieus album af waarin passie, emotie en intensiteit doorklinkt. Bassist Tim Smith typeert de nieuwe plaat met de woorden: ‘Geniet van het leven, pak de kansen’. Nou, dat zullen we bij het beluisteren van ‘Shake The Tree’ zeker doen. Bij LiveStreamMagazine doen we niet aan sterren maar als we dit al zouden doen komt dit album naar mijn idee in aanmerking voor 5 sterren.
Binnenkort dient zich een mooie gelegenheid aan deze ijzersterke live-band in ons land aan het werk te zien. Op 3 november staat The Brew in Paradiso en een dag later in poppodium 013 in Tilburg.
Tekst: Benno Arends