Tricklebolt pakt je bij de strot.
Het is zondag 4 maart en het is aan Tricklebolt om de nieuwe kleine zaal van De Pul Uden in te wijden met een gratis concert. Net terug van hun eerste tour in het buitenland, Duitsland wel te verstaan, is er de vuurdoop van de nieuwe zaal in De Pul.
Buiten de Sallandse grenzen
Voorafgaand aan het optreden in De Pul is de band op tour gegaan in Duitsland en bracht hen naar Hamburg, Düsseldorf en Frankfurt, en het laatste deel terug naar Nederland. Een hele ervaring laat drummer Ymte Koekkoek weten. “We speelden weliswaar in Duitsland in kleine zaaltjes, niet altijd vol, maar met elkaar hebben we veel lol gehad”. Zanger/gitarist Bastian Pen vult aan; “dat klopt, en we hebben er best van geleerd”. “Het leven van een muzikant gaat niet altijd over rozen” laat hij lachend weten. Van een kleedkamer in een koude kelderruimte tot de aller-slechtste pizza en een kroegbaas die het één en ander meer wist. In Duitsland speelden zij als support act voor de Duitse zanger/gitarist Marius Tilly. In Nederland zijn de rollen omgedraaid en is Marius de support.
Tricklebolt verdient een volle zaal
Hedon in Zwolle en Metropool in Hengelo maakten vrijdag en zaterdag kennis met Tricklebolt en de zalen waren vol. “Een verademing” laat Bastiaan nog even snel weten. Helaas is dat vandaag niet het geval in De Pul in Uden. Terwijl de zondagmiddag zich in de wintermaanden bij uitstek leent voor live-music in een venue of pub. Onlangs heeft de Pul verbouwd en is er een kleine zaal gecreëerd met een capaciteit tot 125 toeschouwers. Het is tevens het eerste concert in deze zaal, waarbij een enorme pilaar het zicht vanaf de bar op het podium beperkt. Jammer, maar in dit geval niet hinderlijk want het is akelig leeg. Om maar meteen met de deur in huis te vallen; Tricklebolt verdient een volle zaal. Na mijn eerste kennismaking met de band, ruim een jaar geleden, kan ik zeggen dat de band enorm is gegroeid en met het onlangs uitgebrachte debuut album hebben ze ons verrijkt met een dijk van een plaat, een volwassen plaat!
“Het was een taaie klus” aldus frontman Bastian na afloop, doelend op het gering aantal mensen dat vandaag de moeite heeft genomen De Pul te bezoeken. Echter op het podium was daar niets van te merken. Vol overgave staan ze op het podium hun mannetje en met zichtbaar plezier. Een kapot snoertje, er komt geen geluid meer uit de versterker van gitarist Tim Kampman, wat de band zelfs niet van de wijs brengt. Onder aanvoering van hammondspeler Roy Scholten wordt een bekend bluesdeuntje neergezet, terwijl Tim de tijd krijgt uit zijn reservevoorraad een werkend snoertje te vinden en deze weer aan te sluiten. En dat is maar goed ook, want Tim kan zijn gitaar laten janken en scheuren zoals hij dat bedoeld heeft.
Invloeden uit de jaren zestig en zeventig
De muziek van Tricklebolt verwijst en luistert naar de jaren zestig en zeventig. Je zou haast denken dat ze de platenkast van hun ouders hebben geplunderd, maar niets is minder waar. Ze hebben zelf een ontdekkingsreis gedaan naar de muziek uit die jaren, want deze muziek staat thuis niet in de platenkast. Je hoort duidelijk de invloeden van bands als Deep Purple, Uriah Heep en Led Zeppelin . In hun setlist komt zelfs een prachtige uitvoering voor van ‘The Life I live’ van de Haagse band uit de jaren zestig, Q’65. Vandaag opent Tricklebolt, na de intro, met het nummer ‘Open the Gate’, een nummer dat je gelijk bij de strot pakt.
Ik vertaal het naar “stel je open je en laat de muziek van Tricklebolt gewoon toe.” De muziek van de band is rauw maar altijd met een gepolijst randje er om heen. De nummers zijn stuk voor stuk sterk en zitten verrassend goed in elkaar. Het nummer ‘Dawn’ zal je even doen denken aan Brainbox’s ‘Summertime’, maar al snel gaat het nummer een ander kant op. In ‘River’ kan de band helemaal los gaan, en al zou je het zelf misschien niet willen, je heupen gaan bewegen. Ymke slaat zijn stokken bijna stuk, waarbij Roy zijn Hammond zwaar inzet, ondersteund door de hamerende bas van Bastian’s broer Daan.
En de uitsmijter van vandaag is geschreven voor Daan. ‘1996’, ik neem aan het geboortejaar van deze wat timide ogende maar o zo strakke bassist. Nog eenmaal gaat de band helemaal los en prachtig wordt door hen één van de allerbeste songs van Deep Purple ‘Highway Star’ halverwege verweven in het nummer om daarna weer de afslag te nemen en verder te gaan met ‘1996’ . Tricklebolt overtuigt een ieder die een beetje in is “into the rock”. Ga ze zien en ik kan het album, dat veel goede recensies kreeg, alleen maar aanraden. Spijt? Nee, die krijg je van deze aanschaf niet. Zet deze maar standaard in jouw cd speler in de auto, druk op play en voel je als een “Highway Star”.
Tricklebolt gaat met vertrouwen de toekomst in
De band heeft goede voornemens, zitten op een lijn en willen zoveel mogelijk spelen. Toekomst? “Och ik droom, en misschien praat ik ook wel voor de anderen” zegt Bastiaan “Om binnen nu en een paar jaar op grotere festivals te staan, Pinkpop, Bospop ..wie weet?” Iemand die ze boekt zal er geen spijt van hebben. Aankomend festivalseizoen staan ze in ieder geval mainstage tijdens het bevrijdingsfestival in Assen, in augustus op festival ’t Zeeltje in Deest en op een festival in België. Er zullen er meer volgen. Deze jongens verdienen een groter publiek en zoals ik het inschat ziet de toekomst er goed uit!
Tekst en foto’s : Benno Arends
