Passenger geeft verrassingsoptreden
Het gerucht zoemde al even rond. De zaterdagprogrammering van het Openluchttheater Vondelpark op 23 juni was nog leeg voor wat betreft het muziekgedeelte en de avond daarvoor zou Passenger optreden op het strand van Bloemendaal. Zou hij, net als in 2017, 2016 en 2014, weer een verrassingsoptreden geven in het Vondelpark? Ja dus. Vrijdag 22 juni om 10:00 uur komt de bevestiging via de Facebookpagina van Passenger, onmiddellijk gevolgd door een aankondiging via het openluchttheater zelf. Zaterdagmiddag, gratis optreden in het Amsterdamse Vondelpark.
En dan blijkt de kracht van social media. In een mum van tijd vindt het bericht, via de websites van kranten en muziekplatforms, zijn weg naar muziekminnend Nederland. ‘Passenger zaterdag live in het Vondelpark!’ Een buitenkansje om deze sympathieke Engelsman toch nog aan het werk te zien, want het concert in Bloemendaal was al tijden stijf uitverkocht. Of, in een flink aantal gevallen, nog een keer aan het werk te zien, want een flink deel van de toeschouwers deze zaterdagmiddag stond de avond daarvoor bij Woodstock69 aan het Bloemendaalse strand. Want Michael David Rosenberg, zoals Passenger eigenlijk heet, heeft een grote en fanatieke schare bewonderaars in Nederland.
Van oorsprong, straatmuzikant
Het contrast moet voor hem gigantisch zijn. Bijna 20 jaar geleden speelde hij nog in parken (misschien zelfs wel in het Vondelpark), straten en op pleinen; gitaarkoffer voor hem op de grond, hopend dat elke voorbijganger er wat pennies (of in Nederland euro’s) in zou gooien. Negen studio-albums later en een schat aan podiumervaring rijker, zijn die tijden voorgoed voorbij. En toch kan hij het niet laten. Verrassingsoptredens zomaar in een park of op een plein, zoals vanmiddag in een volgepakt openluchttheater in het Vondelpark. Niks kapsones, niks sterallures, gewoon lekker spelen in de buitenlucht op een zaterdagmiddag.
‘Hello Amsterdam, it’s good to be back, especially with temperatures like this’, klinkt het om precies 16:30 uur. En inderdaad, het verschil is opvallend. Terwijl het de avond ervoor op het strand van Bloemendaal nog redelijk frisjes was, doen een paar graden temperatuurstijging en een doorbrekend zonnetje wonderen. De zomer is terug. Bij het publiek, met opvallend veel jongeren gekleed in Passenger t-shirts en een enkele verdwaalde toerist die zich verbaast afvraagt in wat voor heksenketen hij of zij terecht is gekomen. En ook op het podium, waar Passenger zijn toehoorders ruim drie kwartier een mix voorschotelt van bekende en minder bekende nummers.
Laat horen die woede!
Natuurlijk wordt de hit Let Her Go van album ‘All the Little Lights’ (2012) gespeeld, staat tot vreugde van velen The Last Unicorn van het album ‘Wide Eyes Blind Love’ (2009) op de speellijst en krijgt het publiek een aangepaste versie van het Simon & Garfunkel nummer The Sound of Silence (‘Hello Holland, my old friend…’) te horen. En natuurlijk wordt het publiek uitgenodigd om, met alle woede die men in zich heeft, mee te zingen met I Hate. Laat maar horen wat je vindt van de smakeloze grappen van racistische types, van publiek dat continu door optredens heen praat, van coke-snuivers die jou wel even vertellen hoe het echt zit en van al die zogenaamde facebookvrienden. En concentreer je daarnaast op de dingen die er echt toe doen; de liefde voor familie en vrienden, de liefde voor de muziek.
Angstig wegkruipen
Naast deze hits en meezingers – wat klinkt Scare Away the Dark lekker rauw – is er ook ruimte voor wat nieuw en kleiner werk. Bijvoorbeeld voor het nummer Rosie, waarvoor één van zijn katten als inspiratiebron diende (‘het was noodweer buiten en ik zag dat beestje verschrikt wegkruipen onder een bank; wat moet het verwarrend zijn om iets mee te maken wat je niet rationeel kunt verklaren’), dat naadloos overgaat in Rolling Stone van het album ‘Whispers’ (2014). En er is ruimte voor de nieuwe single Hell or High Water als voorbode van het album ‘Runaway’ dat op 31 augustus verschijnt en dat ondersteunt wordt met een optreden in AFAS Live op 26 september. Er zijn nog kaarten ……
Tekst & Foto’s: © Herman Sixma