Zo bouw je een feestje op zondagavond
“Liebe Grüsse aus Waltzburg” staat op de ansichtkaart, met een plaatje waarin pop- en cultuurpodium Cinetol plotseling aan de voet van de bergen van Zuid Duitsland of Oostenrijk lijkt te liggen. Een stukje huisvlijt uit Nijmegen, speciaal door de leden van de band Waltzburg in elkaar geknutseld voor hun optreden in Amsterdam op zondag 23 september. Hun vierde en voorlopig even laatste show in tien dagen tijd. Een optreden ter ondersteuning van hun op 31 augustus verschenen debuut EP Latest News. Een feestje moest het worden; een feestje werd het!
Cinetol, broedplaats van cultuur
“Hallo Amsterdam, fijn dat jullie zijn gekomen. Hebben jullie er een beetje zin in?” Het is iets over half negen als Menno Krivokutya, leadzanger van de Nijmeegse band Waltzburg, de goed gevulde zaal van Cinetol vanaf het kleine, overvolle podium begroet. De busrit van ruim anderhalf uur is vergeten, net als het naar binnen sjouwen van alle apparatuur.
De soundcheck ging gesmeerd en de maaltijd in het eetcafé van deze broedplaats van cultuur was meer dan genietbaar. En ja, er was tussendoor ook nog tijd voor een kort interview met LiveStreamMagazine. Over bijvoorbeeld dat specifieke bandjesgevoel, over de debuut EP, over hun muziek voor zowel fijnproevers als muziekbarbaren.
Iets keizerlijks, iets statigs
“Wat je ziet je als je het plaatsnaambord ‘Waltzburg’ passeert en dat fictieve stadje binnenrijdt?” Menno moet even nadenken. “Weet je, ik hou van romantische schilderijtjes, mooie landschappen, de romantiek van vakwerkhuizen in een typisch Beierse omgeving. Dat soort dingen, net als boeken uit de 19e eeuw. Voor mij heeft onze bandnaam iets keizerlijks, iets statigs.”
Joost Klapmuts, die achter de synthesizers staat en daarnaast ook af en toe de gitaar ter hand neemt, vult aan. “Dat adellijke, dat walsende à la Salzburg, daar is heel bewust voor gekozen. Dus als je Waltzburg binnenrijdt moet je een beetje dat gevoel krijgen. Daarnaast moest de bandnaam kort en niet al te moeilijk zijn.”
Druk op de ketel
Als band is Waltzburg het vervolg op Wolves Dressed in Sheep. “Te lang, te luguber, vaak fout begrepen en verkeerd gebruikt”, blikt Menno terug. En dus ging men op zoek iets dat beter paste bij de nieuwe muziek die de band voor ogen had. Er was een longlist met 600 namen, er was een deadline vanuit de popronde en het werd uiteindelijk Waltzburg. “Ja, zo werkt het nu eenmaal bij ons; er moet wat druk op de ketel staan”, zegt Joost met een lach op zijn gezicht.
Die druk ontbrak bij het uitbrengen van een debuut EP. Aan Latest News werd, samen met producer Simon Akkermans, maanden gewerkt in de Kytopia-studio’s te Utrecht. “Dat lijkt lang, maar we hebben veel meer nummers opgenomen en die worden stap voor stap uitgebracht. Het is in deze tijd niet handig om alles in één keer uit te brengen”, aldus Menno.
De kater die later komt
Latest News telt vier nummers, die vanavond verspreid over de set voorbijkomen. I Am Not The Blindest Man You Know is zowel op de EP als bij het optreden in Cinetol het openingsnummer; So Long See Ya is in beide gevallen het slotakkoord. Ghost en Neon zitten in het midden van de set en verschenen, vooruitlopend op de EP, op single, waarbij vooral de in Japan opgenomen videoclip bij laatstgenoemd nummer opvalt. “We waren in Tokyo en weet je, die stad ademt neonlicht”, vertelt Menno.
“En dat past dan weer prima bij de inhoud van het nummer dat de tragiek van het nachtleven benadrukt. ’s Nachts met een hoop drank in je lijf verliefd worden en je dan de volgende ochtend realiseren dat die verliefdheid alweer voorbij is. Je wilt het niet, maar toch gebeurt het. Dat dubbele, daar draait het om. Dronken durf je meer, doe je meer. En dan is, los van die onvermijdelijke kater, de ochtend soms ontnuchterend.”
Fijnproevers en smaakbarbaren
We zien Ruben Victor Marseille via een soort kruip-door-sluip-door paadje zijn plaats achter het drumstel innemen; naast hem Nicole Jansen en Joost Klapmuts op vooral toetsen en synthesizers. We zien Menno Krivokutya (gitaar, zang), Luc Schmitjes (basgitaar) en Jesse Smits (gitaar) voor op het podium. En we horen een set met 14 nummers, want voor een volledige show is natuurlijk meer nodig dan de vier songs van de EP.
Sommige nummers zijn splinternieuw en worden tijdens deze korte tour voor het eerst gespeeld (zoals bijvoorbeeld Calm Down, Hunt en het prachtige Eyes Shut), andere waarschijnlijk van de Kytopia-plank en wellicht bestemd voor het in 2019 uit te brengen album (bijvoorbeeld Gotor). Muziek voor, zoals de band zelf zegt, zowel fijnproevers als smaakbarbaren. “Weet je, het moet niet te poppy en niet te alternatief zijn”, vertelt Joost. “Het gaat uiteindelijk om het overbrengen van emoties in de hoop dat het publiek die dan weer oppikken. Lukt dat, dan is wat ons betreft de missie geslaagd.”
De wereld veroveren
Gespeeld op het Sziget festival in Hongarije (Menno: “Supermooi om mee te maken; we hadden iets van ‘we gaan gewoon lekker spelen en we zien het verder wel’ en dat is prima gelukt”), een debuut EP uitgebracht en een tour van vier goedbezochte concerten achter de rug. En nu verder. Op naar dat album in 2019, op naar de grotere podia in Nederland, op naar de festivals in binnen- en buitenland. Op naar Lowlands of Pinkpop, op naar de Pyramidstage van het Glastonbury festival. “Alhoewel, de John Peel stage is ook prima, hoor. Daar doe ik het ook voor” zegt Joost lachend. “Let’s go.”
Tekst en foto’s: Herman Sixma
Website Waltzburg
