Oranjepop 2019

Oranjepop trekt zich niets aan van een enkele bui

Oranjepop 2019 viert haar twintigste verjaardag met een uitdagende en meer dan gevarieerde line-up in het Nijmeegse Hunnerpark. hip-hop, dream- en synthpop, soul, indie, afrobeats, blues en postmetal moeten de zon laten schijnen in het goed geoutilleerde park. Vermaak voor jong en oud, food trucks en een mooie programmering helpen daar zeker bij.

Het is rond 13.30 uur en de eerste festivalgangers, jong en oud, ‘druppelen’ binnen en vleien zich neer op het het gras van het goed onderhouden park, kiezen de juiste spot bij de podia, gaan richting food-trucks en/of bar of komen om de hele sfeer te absorberen, met uitsluiting van die dreigende regen…

Jay-Way

Als beste rapper uitverkozen tijdens de Glint Awards, en met een meer dan succesvolle release van Happen Dappen heeft Jay-Way de altijd lastige taak af te mogen trappen op TakeTwo stage. Toch heeft Jay-Way al een redelijke fanbase die bij binnenkomst op het festival terrein meteen het podium tegemoet loopt. Inmiddels is de derde EP Teen Gohan al in de maak en komt naar verwachting deze zomer uit.

Habitants

Voor het festival publiek misschien nog een onbekende aftrap op Mainstage maar niets is minder waar. Habitants is een nieuwe Nijmeegse formatie maar de muzikanten hebben hun sporen in eerdere bands al wel verdiend en bestaat uit René Rutten (The Gathering), Jerôme Miedendorp de Bie (Drive by Wire), Anne van den Hoogen (Rosemary & Garlic), Mirte Heutmekers en Gema Perèz en hebben de spreekwoordelijke ‘twijfelachtige eer’ het festival te openen op de mainstage.

In 2015 begonnen de broers Hans en René Rutten (The Gathering) deze nieuwe formatie. Zangeres Anne van den Hoogen en gitarist Gema Pérez, tevens partner van René Rutten, sluiten zich bij het tweetal aan. In 2017 begint het gezelschap een succesvolle crowdfunding voor het debuutalbum One Self. Met een mix van atmosferische en dynamische melodieën en zachte en zware elektronische en organische beats, kan de muziek van Habitants het beste worden omschreven als filmmuziek noir.

Tape Toy

De timetable is overzichtelijk en geeft de bezoeker tijd om gemakkelijk te ‘stagehoppen’. Ook zo nu de verhuizing naar Tape Toy, het eigenzinnige en plezier uitstralende Amsterdams kwartet. Ze wonnen de Amsterdam Popprijs van 2017, waren één van de grote beloftes van de Popronde en speelden in 2018 meer dan zestig shows. Hun enthousiaste ‘Bubble Grunge’, zoals ze het zelf betitelen, laat de zon schijnen en doet je verlangen naar de eerste biertjes.

Pip Blom

Met doelen stellen, doorzettingsvermogen en een beetje dromen, zo bracht de twintig-jarige Pip Blom haar nummers naar Spotify. Nu bijna een half miljoen plays verder kan je niet meer om Pip Blom heen en staat zij met haar band terecht op Mainstage. Van hip-hop, dream pop en bubble grunge naar onvervalste indie maar dan wel met een Pip Blom twist.

Met de rode regen jas, waar Jip en Janneke jaloers op zou zijn, straalt Pip en band meer dan plezier uit en het publiek heeft dat goed in de gaten. Pip Blom maakt met Tender Blom, Darek Mercks en Gini Cameron (die we nog kennen van Max Meser) de lovende recensies waar in het Hunnerpark. Next dream; Glastonbury!

Bobby Oroza

De programmering is meer dan divers en passend bij deze jubileumeditie. Moeiteloos trekt TakeTwo stage de aandacht met Latijns-Amerikaanse en Cubaanse soul klanken. Bobby Oroza, een geboren Fin, weet geheel in stijl dit genre te vertolken en neemt je denkbeeldig mee naar een donker café in in het Cubaanse Pinar del Rio waar in maatpak geklede liefhebbers de Cohiba tot zich nemen.

The Grand East

Van Texas Radio naar The Grand East, ze draaien al een behoorlijk tijdje mee maar toch ‘moet’ ik enkele mede bezoekers uitleggen hoe goed deze heren uit het grote oosten heel vakkundig het podium kunnen ‘slopen’. Arthur Akkermans eist- energiek als een V12 met dubbele turbo – het podium op, en hoe. De ongelovigen geloven, jong en oud wordt één, The Grand East heeft het publiek wéér te pakken.

Niet alleen Arthur maar Niek Cival, Teun Eijsink, Barend Lippens en Imanishi Kleinmeulman zijn ook meer dan verantwoordelijk voor dit feestje al had Imanishi nog de nodige gevechten met zijn drumstel, liet hij mij weten.

Cassia

Van de stevige rock en blues naar de jazzy en tropische afrobeats van Cassia. Deze jonge gasten uit Engeland hebben een geheel eigen geluid waarin tussen indie en afrorock alles mogelijk is maar wel met een missie; positiviteit. Hun nieuwere werk doet je ook denken aan o.a. Arctic Monkeys dus al met al een energieke band met een grote muzikale bandbreedte en stonden daardoor niet voor niets ook op het grote The Great Escape festival.

Johan

Visions of Johanna, de naam waarmee de band in 1992 een poging waagde in de Grote Prijs van Nederland. In 1996 werd de bandnaam simpelweg ingekort naar Johan en gingen aan de slag met hun gelijknamige debuutalbum. Diverse omstandigheden in de opvolgende jaren waren debet aan de stilte rondom Johan maar in 2001 stond de band weer op de planken met het nieuwe album Pergola.

Ook hiervoor lovende kritieken wat uiteindelijk resulteerde in een plaats op Pinkpop en een Edison in de categorie Beste groep Nationaal. Het ‘afscheid’ in Paradiso (2010) heeft formeel wel plaats gevonden naar stoppen is eigenlijk niet aan de orde geweest, wat ook de opkomst van de ‘oude’ fanbase vandaag maar weer eens laat zien.

Brutus

Uit het niets veroverde dit trio in 2017 de muziekscene met het debuutalbum Burst. De eigenzinnigheid en het niet willen vervallen in standaard akkoorden geeft deze band een eigen smoel en dat wordt opgemerkt door het toegestroomde publiek.

Postrock met puntige riffs, heldere baslijnen en de scherpe, intimiderende stem en slagwerk van Stefanie Mannaerts, daar blijf je voor staan. Al is Stefanie de eyecatcher van het moment, bassist Peter Mulders en gitarist Stijn Vanhoegaerden zorgen voor de krenten in de pap.

Naaz

Backstage al een vrolijke ‘spring in het rond’, op het podium gaat het vrolijk verder. De ooit zo introverte Naaz heeft, op het in blauwe en paarse tinten gehulde podium, duidelijk haar verbinding met de muziek en het publiek gevonden. In 2017 kreeg Naaz bekendheid door haar nummers Words en Up to Something en bereikten beiden de Nederlandse Top 40. Op 20 april 2018 bracht zij haar eerste ep uit, met de titel Bits Of Naaz.

Tusky

Stevig afsluiten op TakeTwo stage moet de organisatie gedacht hebben, en dan doen we dat. Tusky heeft de nodige festival ervaring zoals optredens op Noorderslag en Zwarte Cross en maken er vanavond ook al snel een feestje van. No-nonsense punkrock, plezier maken en feesten met z’n allen, dat kan je wel aan Tusky overlaten. Tusku bestaat uit gitaristen Alfred van Luttikhuizen en Sjors van Reewijk, drummer Bas Allein Richir en bassist Christoffer van Teijlingen.

Thomas Azier

Zijn muzikale visie en talent zou zo maar eens ons kikkerland kunnen overstijgen en zo ging Thomas op zoektocht in de Berlijnse techno- en clubscene. Ontevreden over de gevestigde orde ontwikkelt Thomas zijn eigen ‘watermerk’ en heeft inmiddels succesvolle synthpop album op zijn palmares staan. Het succes is de liefhebbers niet ontgaan en eigenen zich het veld voor de Mainstage toe, al ver voordat Thomas Azier van start gaat.

In een dramatisch verlichte podiumsfeer speelt de band dynamische synthpop waarbij de krachtige stem van Thomas je uit de elektronische bedwelming sleurt. Thomas Azier en band, een meer dan terechte afsluiter die het volop toegestroomde publiek een heerlijk dessert hebben voorgeschoteld.