Zeven singer-songwriters op weg naar eeuwige roem?

En dus is het logisch dat de spanning van de gezichten druipt bij deze halve finale van de jaarlijkse Mooie Noten competitie voor singer-songwriters uit (de omgeving van) Amsterdam. De voorrondes zijn overleefd, nu moet het worden waargemaakt op het podium van de Kleine Zaal van Paradiso. Via een optreden van 15 minuten die plek in de finale veiligstellen.

De wil om te winnen

Je speelt je de blaren op je vingers, je zingt de longen uit je lijf, je doet alles om de jury te overtuigen van jouw specifieke kwaliteiten. En dat allemaal voor een publiek dat vooral bestaat uit familie en vrienden, maar misschien ook wel die ene geïnteresseerde vertegenwoordiger van een boekingskantoor of een platenlabel. Natuurlijk, ervaring opdoen is prachtig en je bent na de voorrondes al door naar de halve finale. Maar als je toch aan een competitie meedoet, dan wil je wel winnen. Ook al zijn je concurrenten inmiddels vrienden geworden. Ook al gun je iedereen een van die twee andere finaleplaatsen op 14 juli in het openluchttheater van het Vondelpark. Jij moet daar staan!

Stroomduiker is fucking trots

Met die gedachten in zijn achterhoofd is het aan Tim Verheijen en zijn twee bandleden om vanavond in Paradiso als Stroomduiker de spits af te bijten. Vier mooie, kleine liedjes over het leven, de liefde en de Noordzee. Liedjes waarin verslag wordt gedaan van Tims zoektocht naar wie hij nu eigenlijk is en hoe zijn omgeving daarop inwerkt.

We noteren Fel Jong Licht, we noteren Martelaar Voor Een Keer. Introverte popliedjes, maar misschien toch nog iets te lief en iets te braaf. Zelf heeft hij, zo blijkt uit een facebookpost de dag daarna, een waanzinnige avond gehad en een optreden waar hij fucking trots op is. De jury is iets minder overtuigd; Stroomduiker strandt in de halve finale.

 

Bernice Aloyse eert SpongeBob SquarePants

Dat ‘misschien nog iets te lief en iets te braaf’ is ook van toepassing op de Amsterdamse singer-songwriter Bernice Aloyse, die vanavond wordt bijgestaan door Juyana Kaya. Maar ze staat er toch maar mooi, als 18-jarige op het podium van Paradiso met liedjes die dezelfde sfeer ademen als bij Stroomduiker. Kleine liedjes over het leven van een 18-jarige nu, maar ook over die ene aflevering van SpongeBob SquarePants.

Die aflevering over het vliegende piratenschip van The Flying Dutchman, die ze bijna 15 jaar geleden eindeloos op ‘repeat’ had staan en die nu opnieuw tot leven komt in Take Me On A Ghostship. Ook voor Bernice Aloyse is de halve finale de eindhaven.

Sophie Janna met folkmusic nieuwe stijl

Sophie ter Schure draait onder haar artiestennaam Sophie Janna al wat langer mee in het singer-songwriters wereldje. Aanvankelijk vooral met traditionele volksmuziek uit Schotland, het land waar ze een tijdje woonde. De laatste tijd ook met eigen werk, waarin de invloeden uit traditionals nog altijd luid en duidelijk doorklinken.

Hier staat een doorgewinterd artieste die niet alleen weet wat ze wil, maar dit ook weet over te brengen op het publiek. Sophie Janna was al winnares van de derde Mooie Noten voorronde in De Nieuwe KHL; vanavond in Paradiso overtuigt ze opnieuw en stelt daarmee haar plaats in de finale veilig.

Susann. Maar Suus is ook goed

‘Hallo. Ik ben Susanne Thiel, ofwel Suus. En mijn project heet Susann., met een punt achter de laatste ‘n’. In wat voor hoek m’n muziek valt? Het is een beetje hybride experimental, gebaseerd op synths en elektronica. Ik werk met een vocal processor en daarmee vervorm ik mijn stem op zo’n manier dat ik hem mooi bij mijn muziek vind passen. M’n stem vertelt het verhaal en dat wordt dan ondersteund door de muziek; stem en muziek vloeien als het ware samen.

Ik heb een tijdje gewacht met het naar buiten komen met mijn eigen muziek omdat ik zoekende was. En eigenlijk nog steeds ben. Ik wil met dit optreden laten zien waar ik op dit moment sta.’ Aldus de videoboodschap van Susann. En haar optreden? In twee woorden: fascinerend en bijzonder. Hier staat een deelnemer aan de finale.

De mooie luisterliedjes van Neomi

Het zit Neomi Speelman en haar twee begeleiders vanavond niet mee. Eerst, bij de aanvang van de set, wat technische problemen die een soepel begin in de weg staan. Dan, na drie nummers gespeeld te hebben, wat verwarring op het podium en bij de aankondigster van dienst. Komt er nog een vierde nummer? Niet dus.

De drie nummers die wel op de speellijst staan laten een mooi samenspel zien tussen de stem van Neomi, de cello van haar begeleidster en het ondersteunende gitaarspel van Stijn Mulder. Folky, maar toch net weer een tikkeltje anders. Helaas, ook voor Neomi betekent deze halve finale het eindpunt van Mooie Noten 2019.

Jordi Martin verovert vele harten

Jordi Martin heeft dat wat je gemakshalve de gunfactor zou kunnen noemen. Een open, vriendelijke en vreugdevolle uitstraling, in combinatie met een portie branie waardoor je als podiumartiest net iets extra’s kunt geven. Daarnaast de wil om het publiek nadrukkelijk te betrekken bij zijn optreden, ook al staat ook hij slechts 15 minuten op het podium.

En tenslotte vier lekker in het gehoor liggende liedjes in de stijl van een van zijn iconen, Ryan Adams. ‘Don’t have a plan B and work hard’, was het advies dat hij kreeg van de eveneens door hem bewonderde Ed Sheeran. En hard werken is aan Jordi wel toevertrouwd, ook vanavond. Prima gitaarspel en een soepele stem loodsen Jordi Martin als derde act naar de finale.

Sterre Nacca X CRZE mixen beats en vibes

En met het noemen van de derde finalist mag duidelijk zijn dat ook voor singer-songwriter Sterre Nacca en dj/producer CRZE en Mooie Noten 2019 avontuur in de halve finale eindigt. Jammer, want van alle optredens vanavond in Paradiso, sluit een act als Sterre Nacca x CRZE het beste aan bij de tijdgeest van 2019.

Geen traditionele luisterliedjes, maar een stevige mix van elektronische hiphop beats live gemixt door CRZE  en Nederlandstalige jazzy teksten van Sterre Nacca, waarbij ‘broertje’ Nacca zorgt voor verdere inkleuring met zijn gitaarspel. Muziek die – en dat is voor Sterre en haar makkers een schrale troost – los van welke competitie dan ook toch wel boven komt drijven. Geen finaleplaats, maar reken maar dat deze act een mooie toekomst tegemoet gaat. 

Finale op 14 juli in het Vondelpark

En zo blijven er na drie voorrondes in de Roode Bioscoop (29 maart), Theater Bellevue (31 maart) en De Nieuwe KHL (10 april), drieacts over die op 14 juli in het Vondelpark gaan strijden om zowel de eer als de prijzen. Sophie Janna, met mooie, traditionele luisterliedjes. Jordi Martin met het wat steviger singer-songwriter geluid. En Susann. die met haar vocal processor het genre een geheel eigen stem geeft. Naast deze drie finalisten zijn er die middag in Amsterdam optredens van Stephanie Struijk en WIES, winnaar van de Amsterdamse Popprijs 2018. Toegang van deze door de GRAP georganiseerde middag is zoals gebruikelijk gratis.

Tekst en foto’s: Herman Sixma