Tommy Ebben & The Rolling Thunder Boys brengen eerbetoon aan Bob Dylan
Of dit het vierde of vijfde optreden van deze gelegenheidsband is, dat weet zanger/gitarist Tommy Ebben niet zeker. Wel dat het grootste optreden dat gegeven werd op de Zwarte Cross in 2019 was. Dit was een erg succesvol gebeuren, wat uiteindelijk resulteerde in een theatertournee die tussen februari en mei 2021 gepland is. Vanavond 29 februari staat Tommy Ebben & The Rolling Thunder Boys in Metropool Hengelo.
De vijf ervaren muzikanten die vanavond een muzikaal eerbetoon brengen aan de bijna 79-jarige Bob Dylan zijn stuk voor stuk zeer ervaren: Tommy Ebben (zang, elektrische en akoestische gitaar, mondharmonica), die onder meer bekend werd met de bands The Small Town Villains en Knalland èn zijn solo-optredens. Kobus Groen: basgitaar, zang ( speelt in de band van Miss Montreal), Matthijs Barnhoorn: viool, mandoline, zang (speelt in Sue The Night en daarvoor zeven jaar in de Engelse folkrockband Magna Carta), toetsenist/zanger René Geelhoed (The Royal Engineers en Stones Sessions) en drummer Maarten Kooymans (bij Stefany June).
In een goed gevuld muziekcafé van poppodium Metropool in Hengelo begint het optreden iets na half negen met de eerste van in totaal zeventien Dylan klassiekers: Subterranean Homesick Blues, meteen gevolgd door Maggie’s Farm en Highway 61 Revisited. Het valt op dat deze songs gezongen en gespeeld worden zoals je ze kent van de albums van Bob Dylan en vaak met Tommy op elektrische gitaar en Matthijs op mandoline.
René laat uit zijn keyboard dan weer piano en dan weer een Hammond-achtige sound horen. De volgende drie songs worden als het ware aan elkaar geplakt, It Ain’t Me Babe, The Times They Are A-Changing en The Man In Me.
De gespeelde songs komen allemaal uit de jaren zestig en zeventig, vrijwel allemaal geschreven en opgenomen lang voordat de vijf muzikanten geboren waren. Er wordt duidelijk met veel plezier door de muzikanten gespeeld en gezongen èn het publiek toont zich enthousiast, er wordt gelukkig weinig door de muziek heen gepraat, al kunnen sommige mensen het helaas niet laten, geen corona-virus maar de ‘Dutch Disease’ dus.
Frontman Tommy Ebben is spaarzaam met het aankondigen van songs en laat het dus aan het geheugen en/of de kennis van de aanwezigen over welke nummers gespeeld worden. Voorafgaand aan de volgende song vraagt hij aan de zaal of men weet welke titel nu gespeeld gaat worden en van welk album deze komt. Stuck Inside Mobile With The Memphis Blues Again is het en iemand uit het publiek zegt na afloop dat deze op Blonde On Blonde staat, wat uiteraard klopt. De band vervolgt met Tangled Up In Blue en I Want You.
Tommy wisselt van gitaar en bespeelt nu een akoestisch exemplaar en gaat verder met Ballad Of A Thin Man. Hierna speelt hij solo de klassieker Blowin’ In The Wind. De rest van de band komt terug en Just Like A Woman is het volgende. Tommy vertelt dat hij sinds zijn middelbare schooltijd niet meer zó heeft moeten blokken om een tekst te leren, namelijk het lange Hurricane, met een mooi vioolintro door Matthijs, die evenals René regelmatig mooie en korte solo’s speelt.
Het laatste deel van het optreden kent alleen maar overbekende songs: Knocking On Heaven’s Door, Mr. Tambourine Man, All Along The Watch Tower en Like A Rolling Stone, waarbij flink gedanst wordt. Hoewel na Mr. Tambourine Man gezegd was dat er geen toegift zou volgen, komt die er na druk van het publiek toch, omdat er geen andere Dylan songs waren ingestudeerd wordt Subterranean Homesick Blues nogmaals gespeeld. Alles bij elkaar duurt het optreden ruim één uur en drie kwartier.
Tekst en foto’s: Harry Pater
