Jimi Hendrix Tribute in Q-Factory

Jimi Hendrix Tribute in Q-Factory is méér dan twee uur genieten!

In samenwerking met Sena European Guitar Award, Guitar Matrix en Gitarist is op donderdag 29 april het podium in de Q-factory ter beschikking voor de Jimi Hendrix Tribute. Ook deze show in het kader van ‘Testen voor Toegang’, waarbij weer maximaal 100 mensen toegang krijgen tot dit evenement welke in rap tempo is uitverkocht, volle bak dus…. En niet zo gek met Pablo van de Poel, Kees Lewiszong, Jack Pisters, Bram van den Brekel, Davor Lazic, Matthias Bastiaan van Beek, Luka van de Poel en Jaimie van Hek op het affiche.

Kees Lewiszong, gitaarpurist bij Navarone, trapt de avond af. Na een introductie waarbij hij hét ‘icoon’ Fender Stratocaster roemt, welke vanavond volop aanwezig zijn en onlosmakelijk verbonden is aan Jimi Hendrix, merkt hij op dat er ook nog een paar van dé andere ‘grootheid’ Gibsons aanwezig zijn. Daarover later meer… Kees ontfermt zich meesterlijk over Manic Depression, gevolgd door Crosstown Traffic en Voodoo Child en de toon is dus gelijk maar gezet.

Kwaliteit aan muzikanten ten overvloede vanavond. Van de ene gitaargeweldenaar naar de ander, Bram van Brekel, gitarist van Nachtschade, neemt even gemakkelijk de volgende vijf nummers voor zijn rekening waaronder Red House, Fire (ook gecoverd door RHCP) en All Along The Watchtower.

Jack Pisters is een instituut op zich; docent, producer, programmeur maar vooral gitarist. Een gitarist met verzamelwoede want op een enkel instrument na heeft hij alle gitaren en apparatuur nog waar hij in zijn muzikale loopbaan op heeft gespeeld. Als gitarist speelde hij onder andere in Soylent Green, maar heeft ook getoerd met Anouk en Keith Kaputo. Vanavond heeft hij zijn ‘partner’ en lievelingsgitaar – zijn Stratocaster uit ’64 – mee om onder andere The Wind Cries Mary en Foxy Lady op een onnavolgbare wijze ten gehore te brengen.

Waar Hendrix ook in één adem mee geassocieerd wordt; zijn gitaar laten scheuren, gieren, huilen en krijsen. Zo ook Davor Lazic die je dit deze avond laat herbeleven. Met zijn wat doffere sound wisselt hij het subtiele spel af met de Hendrix-eigen gierende- en scheurende uithalen in de vier nummers die Davor voor zijn rekening neemt. Met zijn afsluiter Machine Gun drukt ook hij zijn stempel op deze reeds geweldige avond.

Pablo van der Poel neemt de klassieker Purple Haze voor zijn rekening. In tegenstelling tot de andere gitaristen gebruikt Pablo zijn Gibson(s) – voor de kenners, een Les Paul en een Firebird. Pablo, gitarist van DeWolff laat eveneens zien waartoe hij in staat is maar roemt met name Bram van den Brekel om zijn gitaarspel. Maar los van deze bescheidenheid weet menig kenner dat Pablo ook heel wat in zijn mars heeft. Na Little Wing nemen Bram en Pablo samen het podium op Voodoo Chile groots te vertolken.

Als afsluiter delen alle gitaristen het podium om gezamenlijk Hey Joe te spelen. Een prachtige afsluiter van een geweldige avond met twee en een half uur lang Jimi Hendrix, non-stop! En eveneens de hele avond drummer Luka van de Poel (DeWolff) aan het werk, die ook niet onverdienstelijk enkele zangpartijen voor zijn rekening neemt. Bassist Jaimie van Hek (o.a. Sue The Night & Jasper Erkens) beschikt over een ijzersterke conditie, want geen moment verslapt de ritmesectie gezien ook het moordend tempo van vele nummers. En niet te vergeten Matthias Bastiaan van Beek, die de akoestische gitaar voor zijn rekening neemt en met zijn zang je doet verlangen naar meer Hendrix.

Een show van 2,5 uur is een unicum in deze tijd en gelukkig mogelijk met de verruiming van de avondklok. Als liefhebber van Hendrix had je dit niet willen missen!