Ode aan de liefde, ode aan de rock
Of Ben Bridwell, zanger/gitarist en voorman van de uit South Carolina afkomstige Band of Horses, het naar zijn zin heeft deze dinsdagavond in openluchttheater Caprera? Kijk en luister naar hem en je weet het antwoord. De grijns op zijn gezicht als een van de bandleden een nummer inzet dat niet op de setlist staat, de vrolijke hupjes bij de overgang van langzaam naar snel werk. Maar ook de bewondering, die wordt uitgesproken voor de plek waar hij vanavond staat te spelen (‘This place is so beautiful; we’re lucky to be here tonight’) en de woorden van dank voor iedereen die het concert mogelijk maakt. Die woorden zijn gemeend. Hier staat een rockmuzikant die plezier heeft in zijn vak en dat overbrengt op iedereen in zijn omgeving, inclusief het publiek.
Dat plezier moet hem begin dit jaar even zijn vergaan toen aan de vooravond van een uitgebreide tournee door Amerika en Europe, zowel gitarist Tyler Ramsey als bassist Bill Reynolds te kennen gaven dat zij per direct stopten met hun werk voor Band of Horses. Een droge mededeling via Instagram en Facebook, zonder al te veel verdere uitleg en zonder reactie van de band zelf. Ruzie? Wie zal het zeggen. Simpelweg de wens om na 10 jaar iets anders te gaan doen? Best mogelijk. Feit is dat in allerijl twee nieuwe bandleden werden opgetrommeld, Matt Gentling (basgitaar) en Richard Fitzpatrick (gitaar), en dat de tour ter promotie van het vijfde studioalbum Why Are You OK – inderdaad, zonder vraagteken – gewoon begon. Met beide nieuwe ‘werkpaarden’, met Ben Bridwel op gitaar/zang, en met oudgedienden Ryan Monroe (keybords) en Creighton Barrett (drums).
Hoe het klinkt vanavond in Caprera? Alsof het vijftal in deze samenstelling al jaren de rockpodia onveilig maakt. Energiek op de momenten dat even stevig gerockt moet worden, bijvoorbeeld tijdens NW Apt van het album Infinite Arms (2010), het hitje Is There A Ghost van het album Cease To Begin (2007) en Casual Party van hun meest recente album. Countryachtig in bijvoorbeeld Older en Throw My Mess. Subtiel en sfeervol in de langzame nummers, zoals Marry Song en Detlef Schrempf. En terwijl bij het wat steviger werk de bassen en drums de neiging hebben om de zang te overheersen, blijkt bij juist die langzame nummers hoe goed de akoestiek van het amfitheater in Bloemendaal kan zijn. Kraakhelder tot aan de bovenste rijen.
The Funeral
Maar het mooist klinkt Band of Horses toch in de songs waarin ‘zacht en sfeervol’ worden afgewisseld met ‘hard en stevig; liedjes waarin het leven en de liefde gevierd worden, maar waarin ook ruimte is voor zaken die minder leuk en aangenaam zijn. Bijvoorbeeld in The Funeral, een nummer waarin, zoals Ben Bridwell zelf uitlegt, niet de dood zelf centraal staat, maar veel meer zijn (toenmalige) afkeer van feesten als Kerst en Oud & Nieuw; feestjes waarin het gezellig moet zijn, maar die voor hem als een begrafenis aanvoelden. En ja, dat alles aangevuld met wellicht een flinke scheut liefdespijn. Het nummer wordt vanavond als toegift gespeeld, met gejuich ontvangen en (zeker in het begin) doodstil aangehoord. Met Monsters als openingssong en The Funeral als toegift, beide afkomstig van het debuutalbum Everything All The Time (2006) is de cirkel voor vanavond rond.
Voorbije liefdes, opbloeiende liefdes, liefdes met het rotsvaste geloof dat het voor eeuwig is. De liefde blijft ook voor Ben Bridwell een belangrijke inspiratiebron, zo blijkt ook vanavond. Luister naar No One’s Gonna Love You (Cease To Begin, 2007). ‘It’s looking like a limb torn off / Or altogether just taken apart / We’re reeling through an endless fall / We are the ever-living ghost of what once was / But no one is ever gonna love you more than I do / No one’s gonna love you more than I do’. Je voelt de pijn bij de terugblik op wat eens was. Of Hag van het album Why Are You OK (2016). ‘Your eyes they have this glowing / You were more than I deserve / After all our shame and suffering / I turn my back to everything or anyone / And put you first’. Maar toch ook hier de twijfel. ‘Are we really in love? Are we completely in love?’. Het concert van Band of Horses van vanavond was daarom, naast een goed geoliede rockshow, ook een ode aan de liefde. Inclusief de soms bittere momenten.
Tekst & Photos: Herman Sixma
