Bevrijdingsfestival Utrecht 2019

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst

‘Kiezen in Vrijheid’, het thema van de Bevrijdingsfestivals 2019. Ook in Utrecht. Loop je vanaf het hoofdpodium linksom naar het Sena Performers Podium, dan passeer je naast twee ganzen met jongen een aantal uitspraken en beeltenissen van beroemde vrijheidsstrijders. Loop je rechtsom dan zijn er de standwerkers van politieke en maatschappelijke organisaties die je vragen vooral voor hen te kiezen. LSM kiest vandaag voor de muziek. Voor de wat grotere namen op het hoofdpodium, maar vooral ook voor de optredens op twee kleinere podia.

Voor elk wat wils

Kiezen voor drie podia – we laten het Vrijheidspodium, waar verhalen en voordrachten worden afgewisseld met comedy en rapmuziek, vandaag links liggen – betekent meters maken. Heel veel meters. Want van Talentenpodium naar het door poppodium Ekko gecureerde Sena podium is het al gauw 10 tot 15 minuten lopen. Langs de tentjes met drank en etenswaren, waar de festivalganger zijn honger kan stillen en dorst kan lessen. Langs een batterij mobiele wc’s, waar je met een plasstempel voor 2 euro onbeperkt naar binnen mag en voor één keer toiletgebruik 0,50 eurocent neertelt. Keuze genoeg qua eten en drinken. Ook keuze genoeg qua muziek, waarbij vooral het ‘voor elk wat wils’ karakter opvalt.

Vuurwerk met en van Kraantje Pappie

Sommige festivals eindigen met vuurwerk, Bevrijdingsfestival Utrecht begint ermee. Letterlijk en figuurlijk, want voor Kraantje Pappie lijkt half Utrecht van rond de 15 jaar te zijn uitgelopen. Als om 12:30 de hekken opengaan, stormt de jonge meute het terrein op om samen met vriendinnen vooraan te staan. Elkaar bijpraten, ‘ah’ en ‘oh’ roepend bij het vuurwerk en de confettikanonnen als deze ambassadeur van de vrijheid eenmaal is begonnen en meezingen, heel veel meezingen. Ook als de eerste regendruppels vallen. Een opener speciaal voor de jeugd.

Valentino zegt het met bloemen

Eerste act zijn op een bijpodium heeft voor- en nadelen. Voordeel is dat je ruim de tijd hebt voor een soundcheck en het podium geheel naar eigen smaak kunt inrichten, bijvoorbeeld met kunstbloemen. Nadeel is dat je publiek vooral bestaat uit familie, vrienden en kennissen omdat de rest nog bezig is wakker te worden of zich laaft aan ‘de Kraan’ op het hoofdpodium.

Jammer, want Valentino laat op het Sena podium zien dat het winnen van de Utrecht Popprijs 2018 volkomen terecht was. Een korte, lekker heftige set van Stijn Grul en zijn mensen.

Relaxt meewiegen met Feng Suave

We blijven hangen bij het Sena podium voor Feng Suave, de band van Daniel de Jong en Daniel Leonard Elvis. In de studio een duo, op het podium gewoon een bandje met vier personen. De muziekstijl? Uiterst relaxte songs die lekker voortkabbelen en je langzaam in slaap dreigen te wiegen, totdat een snerpende uithaal op de gitaar je ruw wakker maakt. Muziek bij uitstek geschikt voor een warme zomeravond, dus wat dat betreft iets te vroeg op de dag en in het seizoen. Zachtjes meewiegend lopen we richting hoofdpodium.

Ellen ten Damme als spreekstalmeester

Op het hoofdpodium vallen we midden in het optreden van Ellen ten Damme en de Konrad Koselleck Big Band. Ellen in de outfit en rol van een spreekstalmeester, met achter haar een 18-koppig gezelschap van vooral koperblazers.

Een dag eerder op 4 mei stond het gezelschap in de Utrechtse Domkerk voor het herdenkingsconcert; vanmiddag wordt in Park Transwijk de vrijheid gevierd met een mix van evergreens en meer eigentijdse nummers. En ja, ook Lili Marleen vooral we vooral kennen van Marlene Dietrich komt voorbij. Een intermezzo voor de ‘oudere jongeren’ onder de festivalgangers.

Een portie Indierock van Bricked Out

Door naar het aan de zijkant van het park weggestopte Talentenpodium. Twintig minuten spelen, twintig minuten afbreken en opbouwen, twintig minuten spelen voor de volgende band. Twintig minuten waarin talentvolle acts uit de regio de kans krijgen om te laten zien wat ze in hun mars hebben. Bij de uit Amersfoort afkomstige band Bricked Out is dat een super-enthousiaste frontvrouw in de vorm van Aurelia Wurfbain, een lekker spelende band met jonge honden en een energieke portie indierock. En stikkers, die na afloop van het optreden gretig aftrek vinden.

Terug naar de jaren 70 met Skylake

Ook op het Talentenpodium de band Skylake, en die heeft met de voorgaande band gemeen dat ook hier een zangeres de frontpositie inneemt. Suzan van den Engel, misschien ietsje minder uitbundig en springerig, maar met een stem die past bij haar naam.

De progressieve rock met wortels in de 70er jaren – zij noemen zelf als inspiratiebronnen bands als Karnivool en Porcupine Tree – klinkt solide en tijdloos. Twintig minuten in het gras liggen en bij een inmiddels doorgebroken zonnetje luisteren naar nummers van het in februari 2019 verschenen debuutalbum Orbit.

Thomas Azier daagt uit en stoot af

Terwijl Skylake haar korte set op het Talentenpodium afsluit, banen wij ons een weg naar de eerste rijen bij hoofdpodium tijdens het optreden van Thomas Azier. De joelende meisjes bij Kraantje Pappie en oudere jongeren bij Ellen ten Damme hebben plaats gemaakt voor een gemixt publiek van vooral twintigers en dertigers.

Zij zien een Thomas Azier in topvorm. Elektropop in de stijl van New Order en Depeche Mode. Soms uitdagend en mysterieus, dan weer kil en afstotend. Baldadig schopt hij een flesje water het publiek in. Het spat uiteen tegen de dranghekken.

New wave on speed bij Jagd

Terug bij het Sena podium is de Amsterdamse formatie Jagd net begonnen. Jagd bestaat uit Nanne van der Linden (zang, gitaar), Jos Neering (gitaar), Timo Mes (drums) en, vandaag voor zijn allerlaatste show met de band, Luuk Meijer op bas.

De band speelt, geheel in lijn met de naam, een soort new wave on speed, waarbij vooral de theatrale zang van Nanne opvalt. Nu eens ogend als de vriendelijke girl next door, dan weer als het verschrikt kijkende Bambi-hertje dat de koplampen van een naderende vrachtauto recht op zich af ziet komen. Fascinerend om naar te kijken.

Jonna Fraser duikt het publiek in

Voor het hoofdpodium is het veld inmiddels weer volgestroomd met de vooral liefhebbers van het betere rap- en zingwerk. Fans van Jonna Fraser, die vandaag optreedt met liveband. Naast de hits die uitbundig worden meegezongen zijn er twee hoogtepunten die nu eens niks met zijn muziek te maken hebben.

Als eerste het over het publiek uitrollen van een tiental vrijheidsballonen in XL-formaat onder het motto ‘geef de vrijheid door’. En als tweede de snoekduik van Jonna vanaf het podium het publiek in, nadat hij allereerst wat sterke mannen naar voren heeft gevraagd. Je ziet de bewakers fronsend kijken.

3000 Pieces inclusief gebarentolk

Een zoekopdracht op Google bewijst dat het niet uniek is. Een doventolk bij popconcerten. Slayer deed het al eens, net als Snoop Dogg en David Bowie. En toch zal menigeen verbaast hebben gekeken naar het optreden van 3000 pieces op het Talentenpodium, waarbij aan de zijkant van het podium Hanneke de Raaff als gebarentolk haar partijtje meebeweegt.

Toch bijzonder, zeker bij een beginnende band die in 2017 werd opgericht en gestaag werkt aan naamsbekendheid. Los van de gebarentolk valt 3000 Pieces op door hun toegankelijke mix van hip-hop, rap, funk, rock en reggae. Lekker bandje.

Springen en dansen met Throes & The Shine

Gekleed in smetteloos wit stormen de twee mannen van Throes het hoofdpodium op en nemen plaats achter de drumkit en de keybords, een minuutje later gevolgd door The Shine himself. Een witte bermuda, een wit shirt, een kort wit bontjasje, een wit omrande zonnebril.

Denk bij de muziek aan een mix van Portugese rock & roll en Angolese kuduro. Zullen we het rockuduro of kudurock noemen? Het hele scala aan mogelijkheden om het publiek te laten participeren wordt uit de kast getrokken. Zwaaien, springen, een sit-down, van links naar recht en weer terug bewegen. The Shine zelf geeft zelf het goede voorbeeld.

Mario Batkovic laat zijn accordeon grommen

Als een havik zit hij op zijn stoel midden op het grote, bijna lege hoofdpodium en observeert het publiek. Stilzwijgend. Klaar om zijn set te beginnen, klaar om het publiek te veroveren met zijn accordeon. Een strijd waarin de mogelijkheden van het instrument tot aan de grenzen worden onderzocht en je als toehoorder nauwelijks beseft dat je naar een accordeon luistert. Een strijd om de gunst van het publiek die moeiteloos wordt gewonnen. Mario Batkovic met zijn accordeon is en blijft een fenomeen.

Faradays, dromend op weg naar succes

Tijd voor, wat ons betreft, de laatste act op het Talentenpodium. Tijd voor het optreden van Faradays, de band van Karindra Perrier. Faradays, de dagen van creatieve afzondering. De dagen waarin Karindra niet te vinden is in het natuurkundig laboratorium van de Universiteit Utrecht om te werken aan haar proefschrift, maar bezig is met muziek en haar muziekcarrière.

Die muziek is elektronisch, soms heftig maar vaak ook dromerig. Laten we dansen, laten we dromen. Karindra geeft wat dat eerste betreft zelf het goede voorbeeld; ze danst over het podium.

De multiculturele aanpak van Altin Gün

Dansbaar is waarschijnlijk ook het eerste woord dat je te binnen schiet als de Turks-Nederlandse band Altin Gün begint te spelen. De band mixt traditionele Turkse volks- en popmuziek gespeeld op traditionele instrumenten, met funk en rock uit de Westerse muziekwereld.

Het resultaat is een geslaagde samensmelting van twee culturen, zowel wat betreft de muziek als de muzikanten op het hoofdpodium. En wat is er mooier dan zo’n multicultureel feestje in een park dat grenst aan één van de meest multiculturele wijken in Utrecht, Kanaleneiland.

Sheila and the Kit danst de nacht tegemoet

En dan is het voor ons tijd voor de laatste act van het Bevrijdingsfestival in Utrecht van dit jaar. En wat is er mooier om langzaam invallende avond tegemoet te dansen op de tonen van Sheila and The Kit. Opnieuw frisse elektropop net als bij Thomas Azier, maar dan net iets minder eigenzinnig.

Sheila heet in het dagelijks leven Suzanne Kipping en wordt op het podium bijgestaan door Chis Doyle (toetsen), Bo Koek (toetsen) en Ralf Pouw (bas). Prima bandje om mee te besluiten. Op weg naar de uitgang komen we jolig, waarschijnlijk enigszins beneveld gezelschap tegen. De afvalbak waarin een van hen heeft plaatsgenomen kiepert om. Hun feestje begint pas.