Geslaagd project van Black Crowes’  zanger Chris Robinson

Chris Robinson is vooral bekend als zanger en frontman van The Black Crowes, de band met wie hij al twintig jaar platen opneemt en intensief optreedt. Gelukkig vindt deze zanger met een opvallend rauw en ‘zwart’ stemgeluid zo nu en dan de tijd en ruimte zich met andere projecten bezig te houden, zoals Brotherhood. Naast Robinson bestaat deze band uit Neal Casal (gitaar), Mark Dutton (bas), George Sluppick (drums) en Adam McDougall (toetsen).

Wat meteen opvalt als je het album Big Moon Ritual van Chris Robinson Brotherhood in handen hebt is de uiterst kunstzinnige en bijna psychedelische hoes met artwork van Bruno Borges. Niet vreemd als je binnenin leest dat alle songs gepubliceerd zijn door het obscure gezelschap Psychedelic Hippotamus. Wie of wat dit ook moge zijn, het doet het vermoeden gestalte dat we hier te maken hebben met een revival van een stel muzikale en kunstzinnige hippies.

Experiment 

In 2011 begonnen als pretentieloos experiment is dit project in rap tempo uitgegroeid tot een solide rockformatie met Robinson als stralend middelpunt. Na de nodige tours – met meer dan honderd shows waarvan diverse live-opnames zijn uitgebracht – is het eerste volwaardige studio-album, getiteld Big Moon Ritual, een feit. Ongetwijfeld is hier door de inmiddels wereldwijd grote schare fans reikhalzend naar uitgekeken. Geheel niet onterecht, zo blijkt bij het beluisteren van dit album. Met Big Moon Ritual hebben deze heren een dijk van een plaat afgeleverd met een cocktail van Soul, Southern Rock, Blues en Gospel. Naast de inbreng van een stel goed op elkaar ingespeelde muzikanten worden alle nummers onmiskenbaar gedragen door het weergaloze stemgeluid van Robinson.

Met het – breed uitgesponnen maar spannend blijvende – openingsnummer Tulsa Yesterday wordt de toon meteen gezet. Een rustig en soulvol epos met een speellengte van bijna twaalf minuten, zoals dat vroeger bij rockbands als Deep Purple, Uriah Heep en Led Zeppelin wel gebruikelijk was. Een fraaie binnenkomer. Toch komt de fantastische stem van Robinson vanaf het tweede nummer – Rosalee – pas echt tot volle wasdom. Een heerlijk catchy en bluesy nummer waarmee je verder het album ingezogen wordt. Bij de overige overwegend rustige nummers krijgt Robinson’s stem terecht ruim baan. Zoals in de fraaie ballade Star Of Stone en het soulvolle en gospel-achtige Reflections Of A Broken Mirror dat naast de zangpartijen gedragen wordt door de dromerige toetsen van Adam McDougall.

Tour

Overigens hebben alle nummers op het album een minimale lengte van acht minuten. Geen hapklare popsongs van om en nabij de drie minuten derhalve maar uitgebalanceerde tracks met een kop en een staart. Daarmee is Big Moon Ritual een heerlijke luisterplaat geworden die alleen maar mooier wordt naar mate je ‘m vaker beluistert.

Gelukkig is de band van zinnen in september alweer een nieuw studio-album af te leveren, hetgeen de fans absoluut zal verheugen. Helaas tourt de band tot nu toe alleen nog in de Verenigde Staten maar deze plaat en een nieuwe in het verschiet biedt toch al enig houvast en iets om naar uit te kijken.

En goed nieuws (!) voor de die-hard fans van Chris Robinson; half juni geeft hij samen met The Black Crowes een aantal concerten in Nederland, onder meer in Paradiso (18 en 19 juni) en O13 in Tilburg (23 juni). En op 22 juni staan The Black Crowes samen met Bruce Springsteen in De Goffert in Nijmegen.