Meesterlijke nieuwe plaat doorspekt met soul en funk
Met de release van Caustic Love van de Schotse singer-songwriter Paolo Nutini is het lange wachten in één klap beloond. Met dit nieuwe album weet Nutini wederom te overtuigen en de twee voorgangers These Streets (2006) en Sunny Side Up (2009) zelfs te overtreffen. Caustic Love is een meesterlijke plaat geworden die het aanschaffen dubbel en dwars en waard is. Het album is doorspekt met vette soul-, funk- en gospel-invloeden en beklijft als dubbelzijdig plakband.
Voor de fans was het lange tijd verwachtingsvol uitkijken naar een nieuwe plaat van deze jonge talentvolle singer-songwriter. Maar zes jaar na Sunny Side Up laat Nutini weer van zich horen. En hoe. Met dit album is een nieuw meesterwerk een feit.
Het is fijn te constateren dat zich onder de huidige en jonge generatie singer-songwriters talentvolle artiesten als Paolo Nutini bevinden die ‘oude’ muziekstijlen als soul, funk, jazz en zelfs gospel op overtuigende wijze in een hedendaags jasje weten te hijsen. Naast leeftijdsgenoten als Jon Allen en James Morrison weet Nutini met ogenschijnlijk gemak genoemde muziekstijlen om te zetten in pakkende melodieën en stijlvolle songs.
Marvin Gaye
Caustic Love opent knallend en soulvol met het tot single uitgeroepen Scream (Funk My Life Up). Een spetterende track met een vette baslijn, subtiele blazers en raspende vocalen. Nutini beschikt over een heerlijk rauw stemgeluid en een aanzienlijk bereik. In het daaropvolgende Let me Down Easy golft Nutini’s stem mee op die van soullady Bettye LaVette en waant de luisteraar zich met ‘we are broken by others but we mend ourselves’ in een of andere zelfhulpgroep waarbij de gedachten afdwalen naar grootheden als Marvin Gaye en Bobby Womack.
In het rijk georkestreerde One Day – compleet met strijkers, blazers en een koor – weet Nutini ook bombastisch uit te pakken. Maar voor een pakkend popliedje als Numpty draait hij zijn hand ook niet om. Met Bus Talk en Superfly bevat Caustic Love ook twee opmerkelijke interludes. Van een ongekende schoonheid is de prachtige ballade Better Man waarin Nutini zich – gesteund door heerlijke achtergrondvocalen – de longen uit het lijf schreeuwt.
Soul en Funk
Hetzelfde geldt voor het avontuurlijke en welhaast epische Iron Sky, met galmende blazers en halverwege voorzien van een indringend radio-fragment. Het meer jazzy Diana kan beschouwd worden als een welkom rustpunt want daarna pakt Nutini – samen met Janelle Monaé – weer uit met het meer rock georiënteerde Fashion en Cherry Blossoms. Het afsluitende Someone Like You daarentegen is lieflijk en zoet, maar biedt de luisteraar mooi de gelegenheid af te koelen.
Daarmee is Caustic Love een indringend en divers album die inslaat als een bom. Naast de overduidelijke soul-, funk- en jazz-invloeden wordt de muziek van Nutini ook wel vergeleken met bands als Oasis en Fleetwood Mac. En met artiesten als David Bowie, Damien Rice en Rod Stewart. Hoe dan ook toont Nutini met deze nieuwe plaat wederom aan een begenadigd songschrijver en veelzijdig muzikant te zijn.
Binnenkort is het mogelijk Nutini live aan het werk te zien. Op 3 mei a.s. staat hij op het podium van Tivoli Vredenburg in Utrecht.
