Een Avond Stevige Folkrock met Ferocious Dog

Ferocious Dog, Drunken Dolly en Maggie’s Flock in Luxor Arnhem

De Engelse folk punk band Ferocious Dog speelt samen met twee Nederlandse folk rock bands een avond in Luxor Live in Arnhem. Drunken Dolly uit Rotterdam en het Arnhems/Nijmeegse Maggie’s Flock openen de avond voor de folk punkers uit Nottingham.

Een avond met bands die in Flogging Molly, Dropkick Murphy’s en The Pogues hun grote voorbeelden zien, belooft op voorhand gezellig en zweterig van het dansen te worden. Een pot bier op z’n tijd zal nodig zijn. Luxor is voorbereid als de fans uit de regio en de vaste kern, die met Ferocious Dog meereizen, de zaal instromen. Schotse rokken en tattoos lijken de dresscode te zijn. De fans uit de regio laten het echter wel een beetje afweten, niet alleen qua dresscode, maar zeker qua opkomst. Luxor is niet uitverkocht. En dat is toch wel vreemd met zo’n affiche.

Maggie’s Flock

Een thuiswedstrijd voor het zestal van Maggie’s Flock. De band is ontstaan uit de Keltische folkrockband Stac Polly. De groene ogen in de papieren schapenkoppen, vastgemaakt aan de microfoon standaards, lichten op als de band het podium betreedt. De voeten kunnen en gaan van de vloer, want de band zet stevig aan en het reeds aanwezige publiek laat zich gemakkelijk opzwepen. Een mix van elektrische en akoestische instrumenten, zoals banjo, accordeon en zanger Roel Seidell bespeelt regelmatig de ‘whistle’.

Maggie’s Flock werkt aan hun eerste CD, Party at the Cemetery en brengt dit jaar elke maand een nieuw nummer uit op Spotify. Vanaf vandaag is hun eerste single Battle Song te horen en uiteraard ontbreekt dit nummer niet op de setlist van vanavond. Aan het einde van de set is de zaal op temperatuur.

Drunken Dolly

De Rotterdammers hebben al vaker in het voorprogramma van Ferocious Dog gestaan en zijn in Nederland een van de bekendste folk rock/punk bands. Op het Luxor podium gaan ze gelijk in een hogere versnelling en verschuiven ze de folk van rock naar punk als ze openen met Let’s get Fucked. De songs volgen elkaar snel op of worden in elkaar geweven. Ik herken verschillende nummers van hun debuut CD Alcoholic Rhapsody.

Humongous Tattooed Arms, Beware of the Fisherking, Endless Party, Whatsherface en Drunken Man’s Curse zijn allemaal songs van deze CD die in rap tempo op ons worden afgevuurd. De banjo is nog nooit zo hard bespeeld als door Gydo Stalenberg. Als een hardrocker headbangt hij over de banjo heen, terwijl zanger Michael Stoel met zijn mandoline over het podium stuitert. Drunken Dolly sluit af met Alcoholic Rhapsody, de titelsong van hun CD.

Ferocious Dog

Het uit Warsop, Nottingham, Engeland, afkomstige Ferocious Dog heeft in tien jaar tijd een goede livereputatie en een trouwe schare fans opgebouwd. Lang geleden bezocht ik regelmatig concerten van New Model Army en later The Levellers, en ik herken gelijk een vergelijkbare sfeer als de hardcore Ferocious Dog fans de zaal inkomen. Ik weet nu dat ik mij moet voorbereiden op moshpits en directe interacties tussen fans en de band.

Ken Bonsall, nu zonder hanenkam, is de charismatische voorman van Ferocious Dog. Samen met Dan Booth (viool) vormt hij de basis vanaf het begin van de band. Met Ryan Brooks op gitaar, John Alexander op bas, Alex Smith op drums en de energieke Johnny Edwards op alles wat hij in handen kan krijgen, betreedt de band het podium voor de laatste set van deze avond. Ze openen met Cry of the Celt van hun laatste CD Fake News & Propaganda, gevolgd goor Gallows Justice van hun debuut CD. Het ouvre is breed, de muziek direct en de teksten weloverwogen en goed doordacht, over het algemeen gevoed door politieke en sociale overtuigingen.

De fans van Ferocious Dog worden ‘Hound Dogs’ genoemd, naar de song Hell Hounds. Al snel gaan shirts uit en de fans slaan de getatoeëerde armen om elkaars ontblootte bovenlijven bij nummers als Gallow’s Justice. Moshpits zijn bij de meeste songs standaard en al snel staat één van de fans zonder schoenzolen aan de kant. Bij andere nummers worden fans op schouders genomen of anders gedragen en is er direct interactie met Ken Bonsall.

Het bier vloeit, zweetdampen vullen de zaal en multi instrumentalist, maar bovenal punker, Johnny Edwards laat zich op de schouders van een fan door de zaal dragen. Het optreden wordt afgesloten met Slow Motion Suicide, een persoonlijke en gevoelige song, “… as the whisky comes to claim his soul…”. De binding met de fans wordt na het optreden nog duidelijker. Waar de bandleden zich normaal gesproken na het optreden terugtrekken in de kleedruimte, gaan Ken en zijn mannen de andere kant op, van het podium af de zaal in, om nog even met de fans bij te praten.

Een mooie avond van stevige folk rock tot harde folk punk. Voor iedereen die niet is geweest; jullie hebben iets gemist!

Het is traditie dat Ferocious Dog tijdens hun concerten voedsel inzamelt voor de plaatselijke voedselbank. De aanleiding hiervoor is de dood van Bonsall’s zoon, die na een militaire missie in Afghanistan aan PTSS leed en zelf uit het leven stapte. Fan Sigrid Janssen organiseert in Nederland, samen met de plaatselijke voedselbanken, de zogenaamde Food Drops. In Luxor wordt al voor aanvang van het concert een ruime oogst binnengehaald.