Intiem optreden met traditionele blues als uitgangspunt
Voor de liefhebbers van pure traditionele blues en aanverwante stijlen is het vanavond genieten met het intieme optreden van Eric Bibb & Staffan Astner. Voor dit bijzondere concert is de nightclub van Podium Roepaen volgelopen met folkblues-fans die van heinde en ver naar Ottersum zijn gekomen. Naast werk van het samen met Astner opgenomen album Troubadour LIVE en zijn meest recente plaat Jericho Road speelt Bibb met onder meer Going Down The Road Feeling Bad en Wayfaring Stranger ook een aantal traditionals.
Na een boeiend voorprogramma van de Britse singer-songwriter Sean Taylor stappen Eric Bibb en de Zweedse gitarist Staffan Astner op het podium. Als Bibb het publiek welkom heet begint het tweetal met de bekende Amerikaanse folksong Going Down The Road Feeling Bad – ook wel bekend onder de titel Lonesome Road Blues – een zogeheten ‘white blues traditional’ die al door een groot aantal artiesten en bands is uitgevoerd waaronder Woody Guthrie, Earl Scruggs, Grateful Dead en recentelijk door John Mayer. De uitvoering van Bibb en Astner is heerlijk en doet verwachtingsvol uitkijken naar hetgeen nog komen gaat.
Eric Bibb – zoon van folkzanger Leon Bibb – wordt met recht gezien als een onvermoeibare ambassadeur van de akoestische blues. Maar Bibb toont zich veelzijdig en weet de traditionele blues met ogenschijnlijk gemak af te wisselen met aanverwante muziekstromingen. Zo worden de enthousiaste muziekliefhebbers vanavond – naast diverse bluesstijlen – getrakteerd op een mix van folk, country, gospel en New Orleans-swing. Bibb wordt hierbij bijgestaan door de geweldige gitarist Staffan Astner met wie hij in 2011 het album Troubadour LIVE opnam en die ook al meespeelde op het eind vorig jaar verschenen Jericho Road.
BB King
De bijzondere samenwerking tussen Bibb en Astner komt meteen ten volle tot uiting in de lekkere bluestrack Turner Station waarin beiden laten zien en horen een fantastisch gitarist te zijn. In dit nummer is het vooral Astner die ruim baan krijgt om zijn virtuositeit op electrische gitaar ten toon te spreiden. En is duidelijk dat hier twee goed op elkaar ingespeelde rasartiesten optreden die samen een heerlijke mix van akoestische en elektrische blues weten te creëren. Opvallend is ook het spelplezier van de twee, hetgeen in no time overslaat op de toehoorders.
De zichtbare spelvreugde is aanstekelijk en draagt bij aan een mooie muzikale avond. Zo klapt het aanwezige publiek hartstochtelijk mee op het nummer Connected en zingt het samen met Bibb de spiritual Needed Time. Naar eigen zeggen een favoriet nummer van Bibb dat hij eerder opnam met de Blind Boys of Alabama en vriend Taj Mahal. Hetzelfde gebeurt later bij de gospel With My Maker I’m One van het album Booker’s Guitar uit 2010. Naast het spelplezier is de intieme setting vanavond zeker ook een sfeerverhogende factor.
Met Tell Riley spelen Bibb en Astner geheel in de geest van een grote blueslegende. In dit nummer – geïnspireerd op BB King en diens oudere neef Booker White – soleert Astner er ongekend op los en klinkt Bibb’s stem als de meester zelf. Zijn zang en manier van zingen heeft overigens wel vaker iets weg van de door hem bewonderde BB King. Een stuk rustiger gaat het er aan toe in Wayfaring Stranger. Ter inleiding vertelt Bibb iets over de oorsprong van deze traditional. En laat het publiek weten dat deze hymne oorspronkelijk uit Schotland stamt maar zijn weg over de oceaan vond en opgepikt werd door Amerikaanse slaven.
Vanavond ietwat uit de toon vallend maar niet minder fraai is On My Way To Bamako over een trip van Finland naar het West-Afrikaanse Mali waar Bibb zijn vriend en collega-muzikant Habib Koité en diens familie bezocht. Dit nummer staat op het in 2012 door Bibb en Koité opgenomen album Brothers In Bamako. Als Bibb en Astner tegen het einde van de set het fantastische Don’t Ever Let Nobody Drag Your Spirit Down spelen laten ze nogmaals horen waar zij allemaal toe in staat zijn en valt hen terecht een ovationeel applaus ten deel.
Afsluiter van een mooie en gedenkwaardige avond is het nummer Troubadour, van het gelijknamige live-album. Op het merendeel van zijn albums wordt Bibb begeleid door een voltallige band, maar vanavond bewijst hij samen met Staffan Astner dat zijn muziek ook blijft staan als een huis in een meer sobere en akoestische bezetting. En daar kan het aanwezige publiek in Podium Roepaen het na dit optreden alleen maar roerend mee eens zijn.
