Punk-troubadour bouwt springend feestje in stampvol Doornroosje

De kick-off van de Europese tournee vindt voor Frank Turner plaats in een voor deze gelegenheid stijf uitverkocht Doornroosje. Bijkomend voordeel van een eerste show in een lange rij is het feit dat de band er zin in heeft en nog geheel en al fris oogt. En de tour graag knallend af wil trappen. Dit is dan ook geheel en al van toepassing op het optreden van Frank Turner & The Sleeping Souls.

Vanaf het moment dat Frank Turner met zijn vaste begeleidingsband als een stel jonge honden het podium op springen is de ban gebroken. Zeker als Turner het publiek met een opvallend goed uitgesproken “Goedenavond” welkom heet en opent met het uiterst dans- en springbare Four Simple Words (I Want To Dance). Hiermee breekt een onverwacht feest los dat van het eerste tot en met het laatste nummer voortduurt. Niet alleen voor het uitzinnige publiek maar zeker ook voor Turner en zijn Sleeping Souls, die verre van slapende zijn.

Naast een hoog dansbaar springgehalte heeft de muziek van Turner – die wel wat weg heeft van The Pogues, The Real McKenzies en zeker Billy Bragg – ook een hoog sing-a-long gehalte. Vrijwel alle nummers worden door het publiek – dat van heinde en ver naar Doornroosje is getrokken – uit volle borst meegezongen. We zien zelfs een aantal die-hard fans alle teksten woord voor woord meezingen. Hetgeen op zich al een prestatie is. Want hoe vrolijk de muziek van Turner ook moge klinken, zijn sterk verhalende, poëtische en indringende teksten hebben de nodige zeggingskracht en kennen veelal een emotionele onderstroom.

Biily Bragg

Met name dit contrast maakt een optreden bijwonen van Frank Turner bijzonder en enerverend. Hetgeen onder meer tot uitdrukking komt in nummers als Losing Days, The Way I Tend To Be, The Real Damage en Glory Hallelujah. Overigens verontschuldigd Turner zich vanavond voor het feit dat hij – als gevolg van een rugblessure – niet in staat is zelf gitaar te spelen. En voor deze tour de hulp heeft ingeroepen van zijn vriend Dan Allen die zijn gitaarpartijen speelt.

De muziek en verhalende lyrics van deze uit een kleine plaatsje in het zuiden van Engeland afkomstige zanger en muzikant – die ooit begon als frontman van de Britse punkband Million Dead – doet mij sterk denken aan een andere Britse punk/folk troubadour: Billy Bragg, met wie Turner in 2012 samen een tour deed. Naast genoemde nummers brengt Turner vanavond met een van zijn songs een ode aan een onlangs overleden vriend. En tot groot enthousiasme van het publiek zingt hij in de toegift het nummer Eulogy geheel en al in het Nederlands.

Hiermee heeft Doornroosje weer een bijzondere avond te pakken. Met dit spetterende optreden kan wederom een memorabel concert worden bijgeschreven in de analen van dit – nog even op deze ‘oude’ en roemruchte locatie residentie houdende – poppodium.

Website Frank Turner