In gesprek met ex-Whitesnake gitarist Bernie Marsden
Onlangs bracht Bernie Marsden – ex-gitarist van onder meer Whitesnake – met ‘Shine’ na vijftien jaar weer een volwaardig studio-album uit als solo-artiest. En dat is goed nieuws voor de fans. Samen met oude vriend en succesvol producer Rob Cass nam Marsden dit fraaie nieuwe album op in de befaamde Abbey Road Studios in Londen. Bernie Marsden is sowieso een druk baasje. Vanaf begin jaren ’70 speelde hij grof geschat mee op zo’n 100 albums!
Kort na het verschijnen van zijn nieuwe album ‘Shine’ heb ik een gesprek met deze uiterst vriendelijke en veelzijdige zanger, gitarist en componist. In dit gesprek leg ik Bernie Marsden een aantal vragen voor omtrent de totstandkoming van dit nieuwe album.
Je hebt je nieuwe album ‘Shine’ opgenomen met producer Rob Cass. Ik weet dat jullie al lange tijd vrienden zijn en dat hij korte tijd zanger was in je band Alaska in de jaren ’80. Maar is dit de eerste keer dat hij één van je albums produceert?
“Ja, dat klopt. Maar we kennen elkaar inderdaad al heel lang. Eigenlijk is het zo dat Rob Cass mij volkomen onverwacht een mailtje stuurde. Dat was begin 2012. In deze mail vroeg hij mij of we iets af konden spreken en samen lunchen. Hiermee wilde hij mij trouwens bedanken voor een vliegticket dat ik ooit voor hem kocht, zo’n twintig jaar geleden. Dus ik zei, oke waar wil je afspreken? Waar woon je tegenwoordig? Toen zei Rob dat we wel af konden spreken in het kantoor van zijn bedrijf in de Abbey Road Studios in Londen. Hierop zei ik, oke te gek. Ik wil toevallig een nieuw album maken. Dus laten we afspreken.”
Wanneer vond deze afspraak, deze lunch, plaats?
“We zijn samengekomen in de Abbey Road Studios aan het einde van 2012. En zijn aan de opnamen voor ‘Shine’ begonnen in februari 2013. En in oktober 2013 hebben we de opnamen afgerond. Dus eigenlijk is ‘Shine‘ er voor mij al een maand of tien.”
Met ‘Shine’ heb je na vijftien jaar weer een nieuw studio-album afgeleverd. Waarom heeft dit zo lang geduurd. Was je te druk met andere projecten?
“Nou, eigenlijk is dit mijn eerste nieuwe studio-album voor een platenmaatschappij. Tussentijds heb ik wel zelf het een en ander opgenomen. Het laatste opgenomen album voor een platenmaatschappij is Green And Blues uit 1994. Trouwens, op dat zelfde moment kwam Gary Moore met vergelijkbaar materiaal op zijn album Blues For Greeny. Daar hebben we toen samen smakelijk om gelachen.”
“Opnemen in de Abbey Road Studio’s is natuurlijk fantastisch”
Is het zo dat je uiteindelijk tijdens de afspraak met Rob Cass besloot met een nieuw album te komen?
“Eigenlijk kwam alles op dat moment samen. Het platenlabel waar ik nu op zit, Mascot Label Group/Provogue Records, had al wat ideeën voor een nieuw album. Daar was ik al blij en vereerd mee. En op hetzelfde moment had ik dus die afspraak met Rob Cass in zijn studio aan Abbey Road. Ik wist al dat Rob geweldige platen produceert. En dat hij een fijne, moderne benadering heeft en zijn producties een mooi geluid meegeeft. En we kenden elkaar natuurlijk al heel lang. We hebben toen min of meer in gezamenlijkheid besloten om samen een nieuw album te maken en deze op te nemen in zijn studio aan Abbey Road. Wat natuurlijk fantastisch is, opnemen in de geweldige Abbey Road Studios.”
Ben je songs gaan schrijven nadat jullie overeen waren gekomen samen een nieuw album te maken? Of had je al veel materiaal liggen?
“Ik had nog aardig wat material liggen maar ben ook nieuwe nummers gaan maken. Toen ik wist dat er een nieuw album zou komen ben ik speciaal voor dit album gaan schrijven.”
Staan er alleen maar nieuwe nummers op dit album?
“Ik had ongeveer vier a vijf nummers liggen uit de afgelopen tien jaar. Maar zeker, veel nummers zijn nieuw. Ik denk zo’n 60 procent. Shine en Wedding Day zijn nieuw. En You Better Run, Hoxie Rolli’ Time en Linin’ Track. Maar Bad Blood en Ladyfriend zijn ook nieuw. Daarmee kom ik geloof ik wel op 70 of 80 procent. Het nummer Kinda Wish She Would is ook enigszins nieuw. Dit nummer heb ik een beetje aangepast maar deed ik zo’n tien jaar geleden al met een andere band, toen heette het Kinda Wish You Would.”
“Het nummer Trouble schreef ik jaren geleden met David Coverdale”
Heb je alle nummers op ‘Shine’ zelf geschreven?
“Ja, behalve Trouble. Dit nummer schreef ik Jaren geleden samen met David Coverdale. En natuurlijk Dragonfly, dat is een nummer van Fleetwood Mac, geschreven door Jeff Cohen.”
Op welke nummers op ‘Shine’ ben je zelf in het bijzonder trots?
“Nou, zeker op Walk Away, naar mijn mening is dit echt Amerikaanse rock. En natuurlijk op Trouble door de geweldige bijdrage van David Coverdale. Ik ben ook trots op Dragonfly, het nummer van Fleetwood Mac. Maar ook op Bad Blood en Kinda Wish She Would. En zeker ook op Lady Friend dat is ook een mooi nummer geworden. Maar ja, weet je, ze hebben allemaal wel wat. Dit is bijna hetzelfde als je mij zou vragen wie mijn favoriete kind is.”
“Revolver van The Beatles was het album dat ik helemaal grijs draaide
Dit album heeft altijd een grote invloed op mij gehad”
Ik weet dat je bijzonder content bent dat je je nieuwe plaat op kon nemen in de Abbey Road Studios. Een van de redenen is dat de Beatles daar jouw favoriete album Revolver hebben opgenomen. Dit maakt me nieuwsgierig. Waarom is dit je favoriete Beatles album en niet één van hun andere meesterwerken?
“Daar heb je gelijk in, eigenlijk zijn het allemaal meesterwerken. Maar toen ik jong was luisterde ik altijd naar dit album. En ieder keer weer luisterde ik deze plaat van begin tot eind. En dan heb ik het over de tijd dat je nog echt een plaat op je platenspeler moest leggen. Heel anders dan tegenwoordig. Revolver was het album dat ik helemaal grijs draaide. Het heeft altijd een grote invloed op mij gehad. Revolver is voor mij een klassiek Beatles album met veel dromerige songs. Heel anders dan hun eerste twee albums. Dit was nog voor Sergeant Pepper’s, het album waar iedereen natuurlijk altijd over praat. Begrijpelijk, want dat is ook echt een meesterwerk. Op deze plaat klinken de Beatles heel relaxed, zonder stress of druk. Het lijkt er op dat ze het gewoon enorm naar de zin hebben. Ik vind de gitaar op Taxman te gek en de harmony-zang op I’m Only Sleeping is geweldig.”
Was dit de eerste keer dat je gewerkt hebt in de Abbey Road Studios?
“Nee, ik heb daar al aardig wat dingen gedaan in de jaren ’70. Maar dit was de eerste keer dat ik een project van begin tot eind afgemaakt heb in The Abbey Road Studios.”
“Ik heb het geluk dat veel van mijn vrienden tot de beste muzikanten ter wereld behoren”
Op ‘Shine’ zijn bijdragen te horen van een aantal van je muzikale vrienden zoals David Coverdale, Joe Bonamassa en Ian Paice en Don Airy van Deep Purple en vele anderen. Hiervoor excuseer je je bijna. Waren zij allemaal meteen bereid mee te werken?
“Haha, dat is grappig gezegd. Maar inderdaad, ik heb een zwart boekje met een aardige adressenlijst mag ik wel zeggen. Ik heb het geluk dat veel van mijn vrienden tot de beste muzikanten ter wereld behoren. Dus dat is te gek. Ze zijn echt geweldig. En iedereen was meteen bereid mee te werken aan dit album.”
Zijn er naast de al genoemde mensen nog anderen die ik zou moeten vermelden?
“Het is natuurlijk voor de hand liggend dat mensen meteen met de namen komen die jij net noemde maar je hebt ook nog John Gordon, Ian Jennings and Jimmy Copley die werkten met onder meer Jeff Beck. En Mark Feltham van Nine Below Zero. En Simon Webb die overigens eigenlijk klassiek muzikant is. En Cherry Lee Mewis en anderen.”
Ga je een promotietour doen voor dit nieuwe album?
“Ja, ik ga een aantal shows doen in Engeland in oktober en november.”
Kom je dan ook naar Nederland?
“Dat zou ik wel willen. Maar nee, helaas.”
“Een paar jaar geleden heb ik nog in Nederland gespeeld
Op een Rory Gallagher festival met Jan Akkerman”
Wanneer heb je voor het laatst in Nederland gespeeld?
“Ik denk dat alweer zo’n tien jaar geleden is met Company of Snakes. We waren toen drie dagen in Nederland en speelden in een aantal te gekke rock & roll steden. Ik zou dolgraag weer in Nederland spelen, bijvoorbeeld in Paradiso. Dat is lang geleden en zou tof zijn om daar weer te spelen. Maar nu bedenk ik mij ineens dat ik in Nederland nog op een Rory Gallagher festival gespeeld heb met Jan Akkerman en een aantal andere muzikanten. Dat was denk ik drie jaar geleden.”
Ben je momenteel druk met andere projecten?
“Ik ga volgend jaar september naar Rusland voor een concert met een Russische artiest waarvan ik nu zo snel de naam niet meer kan herinneren. Daarna ga ik naar India om een album op te nemen met een Indiase zanger die een Europese touch aan zijn muziek wil geven. Ik ga dan ook naar Mumbai (Bombay) om muzikaal mee te werken aan een Bollywood film. Daarna keer ik terug naar Engeland voor een aantal gitaar-clinics en een tour. Dus genoeg te doen de komende tijd.”
Is er nog iets wat je graag aan de Nederlandse fans wilt laten weten?
“Ik ben blij dat ik nu bij een Nederlandse platenmaatschappij zit. Die verstaan hun vak. Ze zijn allemaal wel erg jong, moet ik zeggen. Door hun weet ik nu iets af van social media, van Facebook en Twitter bijvoorbeeld. Tot een maand of negen geleden had ik hier geen enkele notie van. Verder kijk ik er naar uit om weer in Nederland te spelen. Ik heb altijd al een goede band gehad met het publiek in Nederland. ‘The people in Holland really understand the blues as well.”
Tekst: Rick Warner
Wil jij een gesigneerde cd van Bernie Marsden winnen? Doe mee en win. Ga naar onze prijsvraag en win een gesigneerd exemplaar van Bernie Marsden’s nieuwe album ‘Shine’.
Deze actie is gesloten