Op bezoek bij Drentse bluesband Easterfield
In Barger-Oosterveld (een dorpje in de gemeente Emmen) wordt de blues gespeeld door vijf enthousiaste gasten in een Drentse band met de toepasselijke naam Easterfield. In 2015 bracht deze formatie met Trouble de eerste single uit. Daarna gingen de heren voor een album en aan het eind van het bluesjaar in Drenthe verscheen het uit tien nummers bestaande debuutalbum ‘The Honky Tonk Sessions’. Voor ons reden om in een oefenruimte in Barger Oosterveld wat zaken door te nemen met het uit zanger Bram Goeree, gitaristen Ruud Goeree en Olaf de Groote, drummer Maikel Tanger en bassist Kris Tiemens bestaande Easterfield.
Kunnen jullie ons in het kort iets vertellen over de geschiedenis van de band ?
Bram: “We zijn begonnen in 2011 in een iets andere bezetting dan nu. Toen hadden we met Frank Hoekman ook nog een toetsenist en Robin Mulder speelde in die tijd nog op de bas. In die bezetting hebben we één a twee jaar gespeeld. Onze muzikale richting ging steeds meer de kant van de blues op en Frank en Robin hebben ons toen verlaten. Daarna is Kris Tiemens bij de band gekomen.”
Welke stijl speelden jullie voor de blues?
“Dat was meer blues-rock, maar met de nadruk op rock. Nu zetten we echt in op de blues.”
Waarom zijn Frank Hoekman en Robin Mulder opgestapt? De bekende muzikale verschillen?
“Frank wilde zijn tijd ergens anders aan besteden en Robin sloeg een andere muzikale weg in. Daar hebben wij wel vrede mee.”
Hoe hebben jullie de vervangers gevonden? Via advertenties, Facebook?
“We hadden direct een invaller nodig tijdens een optreden omdat Robin met een ongelukkige timing is weggegaan maar gelukkig kon Kris meteen invallen. De klik was zo goed dat hij meteen mocht blijven.”
Op een gegeven moment zijn jullie toch overgestapt van het spelen van covers naar eigen materiaal? Wanneer hebben jullie dat besloten?
“Het idee is ontstaan toen Kris in de band kwam. Toen zijn we nieuw repertoire gaan maken en was het met name Kris die met veel nieuwe en meer blues gerelateerde nummers kwam. Na optredens kregen wij ook wel te horen dat ons repertoire wat te breed was. Daarna hebben we besloten om ons helemaal te specialiseren in blues-rock.”
Wanneer hebben jullie de songs geschreven die op het album staan?
Olaf: “Die nummers zijn van de laatste tweeënhalf jaar.”
Bram: “It’s Time is wel wat ouder. Dit nummer hebben we drie a vier jaar geleden opgenomen. Het laatste jaar hebben we er eigenlijk wat mee gedaan.”
‘Ons doel was het album uit te brengen in het bluesjaar in Drenthe
Dat was ons plan en zo is het gekomen’
Zijn er ook nummers op de plank blijven liggen?
Maikel: “We hebben gericht geschreven omdat wij het album in het bluesjaar wilden opnemen en uitbrengen. Dat was ons plan en zo is het gekomen. Zo’n proces neemt dan een sneltreinvaart, je moet gaan schrijven en produceren.”
Bram: “Er zijn nog veel ideeën die op de plank liggen en die moeten we nog uitwerken.
Was er sprake van enige tijdsdruk bij dit album?
“Ja wel een beetje. We hadden een deadline gesteld en hier ook al mee geadverteerd. Eigenlijk konden we niet meer terug. We wilden het ook graag en zijn zeer tevreden over het resultaat. Het was erg belangrijk om met eigen werk te komen. Daar waren we aan toe.”
Olaf: “Ons doel was het bluesjaar in Drenthe in 2016. Het materiaal is ook geschreven en gemixt in dat jaar en werd uiteindelijk gepresenteerd als afsluiting van het bluesjaar.”
Het album is opgenomen in diverse studio’s in Barger-Oosterveld, Gasselte en Weiteveen. Wat is hiervan de reden?
“Het album is onder leiding van Niels Voskuil opgenomen in onze oefenruimte in Het Atelier in Weiteveen. In Gasselte hebben we gemixed en nog een paar kleine dingen opgenomen zoals de backing vocals en enkele gitaarsolo’s.”
Bram: “Het Atelier hadden we voornamelijk afgehuurd voor de drum en zang. De rest kon bij Niels Voskuil thuis worden opgenomen. Dat scheelde weer in de studiokosten.”
Maikel: “Op een gegeven moment hebben we toch maar besloten om de studio in te duiken vanwege tijdsdruk en het einde van het jaar dat naderde. In een oefenruimte kan je met geleende microfoons wel weer opnieuw het wiel uitvinden, maar in de studio staat alles klaar. Het duurde in de oefenruimte veel te lang. Daar drumde ik per dag één nummer en in de studio zes nummers op een dag. In het begin van het jaar was de opzet: we doen alles zelf, het is ons eigen project en we maken dit jaar zo min mogelijk kosten. Gaandeweg het jaar kom je er dan achter dat het wel te halen is, maar op een andere manier. We zijn er niet rouwig om hoe het nu gelopen is en hebben hier van geleerd. Op het album hoor je ook de evolutie van deze plaat, we hebben onszelf beter leren kennen als persoon en muzikant. Je bent zeer intensief met elkaar bezig. Met het schrijven van liedjes, en elkaar duidelijk maken hoe een liedje in elkaar zit.”
Heeft Niels Voskuil de songs ook meer gestructureerd en veranderd? Of ging het alleen om de sound?
Bram: “Niels was voornamelijk verantwoordelijk voor de sound. De songs waren in principe klaar maar hij gaf ons ook wel eens tips.”
Maikel: “Niels is ook drummer en daar had ik wel baat bij. Hij zat achter de knoppen en weet hoe de drums moeten klinken, wat op momenten net even mooier is.”
‘Het optreden tijdens de ‘Ode aan Harry Muskee’ in Grollo was een aparte culturele clash van stijlen’
De songs duren niet langer dan 4.37 Waarom zo kort en geen langere solo’s?
Olaf: “Hier hebben we eigenlijk niet zo op gelet, maar de volgende keer maken we er één van 7 minuten. We zijn nog lang niet klaar met spelen.”
Jullie zijn ook gevraagd op te treden in Grolloo bij de Ode aan Harry Muskee. Hoe vonden jullie dat?
Maikel: “Het was wel een culturele clash van diverse stijlen, heel apart.”
Wie van jullie schrijft de teksten? Dit staat niet in de credits.
Olaf: “Ik schrijf de liedjes en mijn vrouw de teksten. Iedereen heeft wel een nummertje gemaakt of zeg ik nu iets verkeerds? Kris en Ruud hebben samen van een nummer de muziek en tekst geschreven.”
De teksten in de blues zijn over het algemeen nogal depressief?
“Het hoeft niet per definitie depressief te zijn.”
Bram: “New Day Rising en The Blues is Back zijn wel positief, het is een ode aan de blues.”
Hoe gaat het schrijven met je vrouw, kan je dat uitleggen?
Olaf: “Ik neurie wat en heb een gitaarlickje of een deuntje in mijn hoofd. Vervolgens ontstaat het automatisch en dit nemen we op met de telefoon en dat sturen we door via WhatsApp. Zo ontstaat wel 90% van onze liedjes.”
‘Zo’n naam staat wel mooi, net als opnemen in Nashville
Maar ja… dromen’
Een aantal nummers van het album zijn gemastered door Steve Corrao, en een aantal door Niels Voskuil. Waarom twee verschillende personen?
“Steve hebben we gevonden via internet. Het ging met name om de eerste vier liedjes. Voor die mix hadden we iemand nodig. Alles moest een beetje gerasterd worden, zeg maar. Je gaat dan zoeken en zo’n naam staat wel mooi op het album. Opnemen in Nashville trouwens ook wel, maar ja… dromen. Je hoort wel verschil met wat hij heeft gedaan. Je hoort duidelijk dat het door twee personen is gedaan, maar ik ben tevreden over beide.”
Bram: “Het staat wel leuk op het album, maar als je het verhaal er achter hoort wordt het toch wel anders. Kijk, Niels heeft die andere zes nummers gedaan en bij hem kan je beter duidelijk maken wat je wil, dat is een voordeel. Het contact is wat makkelijker, je bent erbij. Als je via de mail iets moet overbrengen is dat natuurlijk lastiger. Je upload de songs, krijgt het terug en dan mag je nog een aanpassing doen, en dat is het.”
Het album hebben jullie in eigen beheer uitgebracht en jullie houden je zelf bezig met management-taken.
Olaf: “Wij doen alles zelf en ik ben meestal het aanspreekpunt. Beslissingen nemen we altijd samen.”
‘Ik droeg vroeger jasjes van Iron Maiden, Guns N’ Roses en Metallica
Dan moet je niet met je piano onder de arm op school gaan lopen’
Jij speelt gitaar, hoe ben je aan dat instrument verslingerd geraakt.
”Ik ben begonnen op de blokfluit, daarna piano. Op een gegeven moment droeg ik jasjes van Iron Maiden, Guns N’ Roses en Metallica en dan moet je niet met je piano onder de arm op school gaan lopen. Ik werd een enorme fan van Slash en toen moest er maar een gitaar komen en ik was daar meteen verknocht aan. Ik heb les gehad en nog een poging gedaan op het conservatorium, maar daar heb ik verder niets mee gedaan.”
Waren de lessen achteraf gezien zinvol?
“Les is altijd zinvol, je leert het sneller als iemand het voordoet. Uiteindelijk moet je er wel je eigen gevoel in stoppen. Alles wat je speelt heb je wel eens ergens gehoord.”
Maikel: “Het is ook meer een beetje dat als je ophoud met muziek maken, naar andere mensen luisteren of te leren, houdt het ook een keer op met alleen maar je eigen dingetje blijven doen. Je kan beter doorgaan en naar anderen blijven luisteren. En je open stellen voor alles wat er is.”
Heb jij ook les gehad of je alles zelf aangeleerd?
Maikel: “Het drummen heb ik mijzelf aangeleerd. Ik ben overigens geen technische drummer, ik ben meer voor het gevoel. Ik heb vroeger wel wat theoretische achtergrond gehad maar het gaat mij meer om de feeling en het neerleggen van het geheel. Ik kan ook geen noten voor drums lezen, wel een barretje lezen in het basis-ritme. Het wordt mij al snel te moeilijk. Ik heb wel eens een setlijst gemaakt waar alle beginnetjes fonetisch opstonden. Echt prakkepoepepa, maar ik wist genoeg. Ik speel al jaren met Olaf, soms moet hij het nummer even voorzingen en dan gaat het goed. De theorie gaat erbij mij niet in.”
En Bram, heb jij zangles gehad?
Bram: “Nee, wel drum les. Echt waar hoor, ik ben begonnen als drummer. Ik heb vijf jaar op les gezeten en kan dus wel noten lezen, alleen niet uitvoeren. Maar ik kan echt niet tegen Maikel op, hij is de betere drummer. Ik heb ook al heel lang niet meer gedrumd. Ik heb mij zelf ook een beetje slaggitaar aangeleerd en ben er bij gaan zingen. Op dit album heb ik alleen de teksten geschreven. The Blues is Back heb ik wel ondersteund met gitaar en ik heb de akkoorden bedacht, maar de lijntjes zijn van Kris.”
“In de blues moet je niet de illusie hebben dat je het wel even na gaat spelen.”
Ruud, jij speelt ook gitaar. Welke achtergrond heb jij en heb je les gehad?
“Ik heb wel les gehad, maar ben niet van de extreme theorie. Ik wilde wel de basis kennen en heb ook noten kunnen lezen, maar dat is wel een beetje vervaagd. Ik doe veel op het gehoor en gevoel en als we covers spelen, leggen we hier ons eigen sausje over heen. Als je je eigen draai eraan geeft speelt het ook wat makkelijker.”
Maikel: “In de blues moet je niet de illusie hebben dat je het wel even gaat naspelen.”
Kris jij speelt de bas en zo te horen heb jij les gehad.
”Volgens de bandleden ben ik de hoogst opgeleide. Vanaf mijn 11e tot mijn 18e heb ik les gehad van Frans Vollink en Guus Strijbosch. Daar heb ik het meeste geleerd, daar is de fundering gelegd. Van hun heb ik geleerd hoe je moet spelen. Hoe je de rechter- en linkerhand moet gebruiken, de techniek. Ik heb ook het conservatorium gedaan, maar niet afgemaakt. Ik voelde mij daar helemaal niet thuis. Ik wilde muziek maken en had geen belang bij alles daarnaast.”
Naast het spelen hebben jullie toch een job? Dit lijkt mij moeilijk te combineren, of niet?
Olaf: “Zoveel spelen wij ook nog niet, maar zoals het nu gaat wil het prima. Wij willen graag wel meer spelen, het liefst elk weekend.”
Maikel: “We hebben soms wel een tijd gehad dat we elk weekend weg waren met soms wel twee optredens op een dag. Dat bevalt ons wel en als het moet, dan kan het ook. Er zit geen lijn in, het is vaak afhankelijk van het seizoen. Veel spelen helpt wel, je raakt goed op elkaar ingespeeld.”
Ik zag dat jullie ook singles uitbrengen. Alleen via ITunes neem ik aan.
Olaf: “Dat klopt, het gaat meer die kant op. Voor de liefhebbers hebben wij een album gemaakt. Een album is tastbaar, veel mensen houden daar nog van.”
Maikel: “We hebben van internet ook statistieken waar onze muziek gedraaid wordt en dan zie je dat dit over de hele wereld is. Op twaalf plekken in de Verenigde Staten, maar ook in Australië, Engeland, Duitsland en Portugal. Internet-radio’s pakken het ook wereldwijd op.”
Je hebben natuurlijk wel een mooie naam.
Olaf: “Het klinkt inderdaad als een internationale naam. Ik vond het wel passend, klinkt als ….”
Wie heeft het logo bedacht?
“Mark Dontje heeft deze letters zo gemaakt en Norman Hess heeft het artwork en de foto’s gedaan.”
Hebben jullie hem nog adviezen gegeven voor de cover?
“Dat was kort voor een optreden in Hoogeveen waar wij het idee hadden dat dit de voorkant zou moeten worden. Op de foto zie je een gecontroleerde chaos.”
Op de binnenkant van het hoesje staat een foto van jullie met casino fiches. Wat is het idee erachter?
“We wilden een polder-kroeg-casino nabootsen. Dat leek ons wel leuk en die sfeer wilden we creëren. Wij weten ook niet meer wanneer die foto is genomen.”
Tussen de songs op het album staat ook een cover, waarom die?
“Het liedje is geschreven door George Ezra, een populair liedje waar ook wel een bluesschema in zit. We vonden het leuk om het zo te spelen en hebben het in een leuk bluesjasje gegoten. De reviews voor het album waren allemaal positief, daar zijn wij in ieder geval al heel erg blij mee. Via onze website kan je het album bestellen en ons ook boeken.
Tekst & Foto: Henry Knegt
