Op woensdag 27 maart geeft de Amerikaanse country- en folkzangeres en begenadigd songschrijver Gretchen Peters een bijzonder concert in muziekcafé Merleyn in Nijmegen. Na onder meer Ierland, Schotland en Duitsland sluit zij een grote Europese tournee af met een aantal shows in Nederland waarvan het optreden in Nijmegen de eerste is. Tijdens deze tour wordt Peters begeleid door de Canadese Christine Bougie op gitaar en slide-guitar en Barry Walsh op piano en accordeon. Walsh is de man met wie Peters al ruim twintig jaar muzikaal samenwerkt en met wie ze ruim twee jaar geleden in het huwelijk trad. Voor wat betreft Nederland sluit Peters haar tournee af met een concert in de Oosterpoort in Groningen. En een week later tourt ze al weer door eigen land, te beginnen in Texas. Daags na het optreden in Nijmegen heb ik een uitgebreid interview met Miss Peters.
Allereerst dank ik haar voor een fantastisch concert en vraag haar wat zij zelf van het optreden vond. Peters: “Wij vonden het fantastisch. Dit was ons eerste optreden van deze tournee in Nederland. Ik vond het vooral bijzonder om te zien dat er ook weer zoveel nieuwe mensen op onze concerten afkomen. Nijmegen was onze eerste show hier. We gaan ook nog naar Amsterdam, Den Haag en Groningen.”
Na jullie laatste optreden in Nederland – in de Oosterpoort in Groningen – gaan jullie terug naar de Verenigde Staten en geven een paar dagen later een aantal concerten in Texas. Onlangs vond het fameuze muziek- en filmfestival South by Southwest (SXSW) plaats in Austin, Texas. Heb jij ooit op dit festival gestaan? Peters: “Ja, ik heb zelf ook een aantal keren op dit festival gespeeld. Ik denk in totaal wel een keer of vijf. De laatste keer was geloof ik zo’n vijf jaar geleden. Nu doen we drie shows in Texas en daarna spelen we onder meer nog in Californië en Colorado.”
Je woont in Nashville, Tennesee. Ben je daar ook geboren en opgegroeid?
“Nee, ik ben geboren in New York. Daar heb ik tot mijn dertiende gewoond. Na de scheiding van mijn ouders ben ik verhuisd naar Boulder, Colorado. Maar ik woon nu al bijna vijfentwintig jaar in Nashville. Dus dit is inmiddels echt wel mijn home-town geworden.”
Nashville staat bekend als dé country-stad van de Verenigde Staten. Wat was voor jou de reden om naar Nashville te verhuizen? Had dit ook met de muziek te maken?
“Ja, eigenlijk wel. Hoewel ik niet echt tot de mainstream-country behoor is dit natuurlijk wel ‘the place to be’ . Dit was voor mij zeker een van de redenen om naar Nashville te verhuizen.”
Wat is volgens jou de reden dat Nashville uitgegroeid is tot dé country-stad en het centrum van deze muziek?
“Ik denk dat dit van oorsprong vooral te maken had met praktische redenen. Nashville is centraal gelegen en een plek waar iedereen naar toe trok. Veel muzikanten op doorreis kwamen min of meer automatisch uit in Nashville. Verder denk ik dat dit voor een deel ook te maken heeft met een beroemde radioshow uit Nashville, The Grand Ole Opry. Dat is al decennia lang hét radiostation van de countrymuziek.”
Je laatste album Hello Cruel World is in je eigen woorden ‘de meest persoonlijke en openhartige plaat tot nu toe’. Heb je alle nummers zelf geschreven?
“Ja, alleen het nummer St. Francis heb ik samen met Tom Russel geschreven en Camille samen met Suzy Bogguss en Matraca Berg.”
Het album Hello Cruel World is tot stand gekomen na een bewogen periode in je leven en de titel is veelzeggend. Je schrijft over zwaar beladen onderwerpen en persoonlijk leed. En bent daar heel open in. Denk je dat een artiest zulke ‘hard times’ nodig heeft om tot de meest mooie kunstvorm en muziek te komen?
“Hoewel ik denk dat dit niet per sé nodig is kan zo’n periode wel een belangrijke bijdrage leveren. Pijn en persoonlijk leed transformeert in kunst en kan tot mooie dingen leiden. Hoe pijnlijk ook, het levert ook iets op. En geeft je het besef dat het leven niet gebaseerd is op illusies. Het opent je ogen en doet je beseffen dat je niet alles in je leven kan controleren. Je gaat de dingen zien zoals ze echt zijn en plaatst ze in een ander perspectief.”
Hello Cruel World doet het heel goed, ook hier in Europa. Had je dit verwacht?
“Nee, ik had niet verwacht dat dit album zo goed ontvangen zou worden. Ook in Europa. Ik ben aangenaam verrast dat Hello Cruel World het zo goed doet. En het verbaast me dat hier zo veel nieuwe fans op onze concerten afkomen.”
Je schrijft veel teksten en muziek in Florida. Waarom daar?
“In Florida trek ik mij terug. Ik verblijf daar altijd in een klein en geïsoleerd plaatsje. Daar is het rustig, weg van alle afleidingen. Daar vind ik in die mate rust en peace of mind dat ik productief kan zijn.”
Je hebt ook veel nummers geschreven voor anderen. En in het verleden heb je veel samengewerkt met onder meer Tom Russel. Met welke artiesten heb je nog meer samengewerkt?
“Ik heb met meerdere mensen samengewerkt waaronder veel met Tom Russel inderdaad. Maar ook met collega’s Matraca Berg en Suzy Bogguss met wie ik in de loop der jaren veel gespeeld en opgetreden heb in een langlopend project genaamd Wine, Women & Song. Verder speel ik regelmatig met muzikale vrienden. Ergens deze zomer speel ik in de Verenigde Staten nog met Jimmy Lafave.”
Kom je binnenkort met een nieuw album? Ben je aan het schrijven voor een nieuwe plaat?
“Ik ben net weer begonnen met schrijven. Maar daar moet ik naast het drukke touren de tijd en rust voor vinden en maken. We zijn nu met een tour bezig en deze zomer staan we ook nog op het Glastonbury-festival in Engeland.”
Wat vind je van het Glastonbury-festival? Heb je daar toevallig al eerder opgetreden?
“Dat vind ik echt een te gek festival. Het lijkt wel één grote muziekstad. Ik ben blij dat ik daar mag spelen. Twee jaar geleden stond ik ook op Glastonbury maar toen werd ik helaas ziek. Ik hoop dat ik dit jaar ten volle van Glastonbury kan genieten en gezond blijf “
