Interview JD Simo

In gesprek met zanger en gitaarvirtuoos JD Simo

‘Ik ben een liefhebber van vintage-gitaren en vooral van Gibsons’

Op 9 april stond de uit Nashville, Tennessee afkomstige psychedelische (blues)rock formatie SIMO op het podium van poptempel Paradiso in Amsterdam. Vorig jaar maakten Nederland en Europa voor het eerst kennis met deze band als support van Walter Trout. De indruk die ze toen achterlieten bood genoeg aanleiding om dit keer met een eigen tour Europa aan te doen. Alle reden om nader kennis te maken met deze band en voorafgaand aan het concert in gesprek te gaan met zanger/gitarist en frontman JD Simo.

De plek van het interview is een bijzondere, namelijk de achterbank van een Van met Pools kenteken die tijdens het gesprek ook nog eens wordt verplaatst. Aanleiding is het feit dat de vanavond in de grote zaal van Paradiso optredende Jools Holland met zijn gevolg bijna alle kleedkamers bezet. Voor de enige wel beschikbare kleedkamer moet JD drie extra trappen beklimmen. En daarin schuilt nou juist het probleem. JD Simo beweegt zich tijdelijk voort met een loopkruk. Eerst maar eens vragen hoe dit zit.

Ik zie dat je moeilijk loopt en je voortbeweegt op krukken. Wat is er gebeurd?

“Zes dagen geleden tijdens onze eerste Europese show in Parijs verdraaide ik mijn linkerknie. Ik had direct door het goed mis was. Het was erg pijnlijk. Ik baalde enorm want het was een voortreffelijke show in een bijna uitverkocht venue, totdat het mis ging. Toen ik daar op het podium lag dacht ik eigenlijk maar aan een ding; ‘deze show wil ik per sé afmaken’. Maar ik bleek een patella-luxatie te hebben en belandde daardoor ook nog in het ziekenhuis in Parijs. Dus voorlopig loop ik op krukken en zit er een bandage om mijn knie.”

Hoe doe je dit nu dan? Na Parijs moesten jullie gelijk door naar Engeland voor vier shows.

”Tsja, de ‘show must go on’. Ik speel nu zittend en met de nodige pijnstillers. Gelukkig is Elad, onze bassist, solidair met mij. Hij zit nu ook op een stoel. We zitten nu dus op gelijke hoogte met onze drummer. Het was wel even aanpassen, maar de shows gingen goed. De show in Londen was uitverkocht en dan moet je denken aan een club waar zo’n  250 mensen in kunnen. Voor een beginnende band in Europa is dat niet verkeerd, toch?”

‘We voelden ons vorig jaar zeer vereerd te mogen openen voor Walter Trout

Vooral de show in Carré was zeer speciaal’

Vanavond spelen jullie dus in Paradiso. Jullie waren vorig jaar ook al in Amsterdam, toen als support voor Walter Trout.

“We voelden ons zeer vereerd te mogen openen voor Walter die toen net een moeilijke tijd achter de rug had. Het was echt een speciale avond en voor ons natuurlijk geweldig om voor een groot publiek te mogen spelen. De rest van de tour met Walter was ook te gek, maar vooral de show in Carré was wel zeer speciaal.”

Hoe zijn jullie als band bij elkaar gekomen? Hoe lang kennen jullie elkaar?

“Adam, onze drummer, ken ik nu een jaar of zes. We leerden elkaar kennen toen ik werd gevraagd mee te komen jammen. Het klikte eigenlijk meteen en ik was zeer onder de indruk van zijn spel. In die periode is de band eigenlijk ’n beetje ontstaan. Elad Shapiro is nu ongeveer een jaar bij de band. Hij werkte in de studio waar ik veel was. Ik wist trouwens niet dat hij muzikant was totdat onze geluidsman mij vertelde dat Elad ook bassist is en we maar eens met hem moesten jammen. Je begrijpt dat dit goed bevallen is.”

Het album ‘Let Love Show The Way’ is opgenomen in de befaamde Big House in in Macon, Georgia. Wie kwam met het idee om het album juist daar op te nemen?

“Dat was mijn idee. Als studiomuzikant kwam ik vaak in studio’s en ik zocht naar een plaats die funky en mysterieus was. De Big House was in het begin van de jaren zeventig het oude huis van de Allman Brothers Band. Die band is één van onze voorbeelden. We willen graag nummers maken met een begin en een eind, maar we willen ook de mogelijkheid hebben om te kunnen improviseren. De originele Allman Brothers Band was daar meesterlijk in. En voor ons absoluut een voorbeeld. Maar ook de stijlen van bijvoorbeeld Cream of Taste zijn niet aan ons voorbij gegaan. De Big House, nu een museum, is voor ons een inspirerende plek gebleken om het album op te nemen.”

‘Ik ben een liefhebber van vintage-gitaren en vooral van Gibsons

De Gibson 335 uit 1962 is één van mijn favoriete gitaren’

Op het album ‘Let Love Show The Way’ bespeel je de zeventig jaar oude Les Paul ‘Goldtop’ van Duane Allman. Is er een opvallend verschil in sound met moderne gitaren?

“Die gitaar van Duane is in bezit van een goede vriend van mij en hij vroeg of ik deze wilde bespelen. Alleen dat vond ik al een hele eer. Ik speelde op Duane’s gitaar in zijn voormalige woonkamer en dat vond ik wel heel bijzonder. Ik ben sowieso een liefhebber van vintage-gitaren en vooral van Gibsons. De Gibson 335 uit 1962 is één van mijn favoriete gitaren. Alle gitaren hebben een andere sound, maar Duane’s gitaar gaf ook nog eens extra inspiratie. Het waren twee hectische dagen maar het leek alsof de spirit van Duane aanwezig was tijdens het opnemen. Mede door die spirit zijn we zeer tevreden over het album.”

Klopt het dat er andere nummers op het album zijn gekomen dan aanvankelijk de bedoeling was?

“Ja dat klopt. Na het contract met de platenmaatschappij hebben we wat aanpassingen gedaan en wat bonustracks toegevoegd. We hebben veel materiaal opgenomen waarmee we nog wel twee albums kunnen vullen. Maar of we dat gaan doen is de vraag. Als we voldoende tijd weten te vinden brengen we dit jaar misschien nog een album uit met ander nieuw live-materiaal want vanavond is het alweer onze vijftigste show dit jaar en er volgen er nog heel wat. En ik kan je zeggen dat dit hard werken is!”

 ‘Nashville heeft een grote muziekscene met heel veel talent

Jack White en de Black Keys komen ook uit Nashville’

Is het album live opgenomen?

“Het album is inderdaad live opgenomen. De zangpartijen zijn ook live. En de improvisaties waren spontane ingevingen. Er zitten geen overdubs in.”

Als we hier de naam Nashville horen leggen de meeste mensen toch de link met countrymuziek. Is er in Nashville genoeg ruimte voor andere muziek?

“Dat is inderdaad wat de mensen vaak denken. Maar Nashville heeft een grote muziekscene met heel veel talent. Vergeet niet dat bijvoorbeeld ook Jack White en de Black Keys uit Nashville komen. Ik ben zelf een jaar of tien geleden naar Nashville verhuisd. Dat was in de periode dat ik in de Don Kelly Band speelde. Dat is trouwens wel een country band (haha). In die band heb ik veel geleerd en heel veel gigs moeten spelen. Maar het was de moeite waard en een goede leerschool.

Is er een verschil tussen het publiek in Amerika en Europa? Over Nederland wordt nog weleens gezegd dat het publiek veel praat tijdens een show.

“Dat zal wel een verschil in cultuur zijn. Maar dat is in Amerika ook. In het Oosten is het weer anders dan in het Westen. Maar echt een verschil met hier merken we niet. Praten ze hier veel door de concerten heen? Wij spelen hard genoeg om dat niet te horen, haha.”

Hoe gaat het met het album in Amerika? Hoe wordt jullie muziek daar ontvangen? Jullie grijpen toch naar de ingrediënten van de jaren zestig en zeventig.

“Het album doet het best goed. We zijn geen popband, moet je weten. Ik denk dat er steeds meer bands zijn die hun inspiratie putten uit die tijd en we zien ook wel een toenemende belangstelling. We proberen de mensen die naar onze shows komen te verrassen en ze door hard te werken aan ons te binden. De platenmaatschappij (Mascot Label Group, red.) heeft ons de mogelijkheid geboden en het ligt nu aan ons hoe we dit verder door gaan zetten. In ieder geval kunnen we nu op veel plaatsen shows doen. En bij dit label verkeren we in goed gezelschap. Zo zitten bijvoorbeeld ook Joe Bonnemassa, Beth Hart en Robben Ford bij dit label.”  

Op YouTube is een video te zien waarin je enthousiast verteld over allerlei amps! Hierin kom je gedreven en perfectionistisch over.

“Die video is alweer van een tijd geleden. Destijds wilde ik veel uitproberen en experimenteren met allerlei amps. Maar die tijd is wel voorbij. Ik ben nog steeds perfectionistisch maar ik heb het nu wel gevonden. Ik weet nu precies wat ik wil, dus dat maakt het wel makkelijker. Dat was een gekke tijd van experimenteren. Maar het gaat uiteindelijk toch gewoon om hoe je er muziek mee maakt.”

‘We denken progressief en willen puur en positief zijn.

Muziek is een manier om mensen bij elkaar te brengen’

Is de titel van het album ‘Let Love Show The Way’ special gekozen? Gezien de tijd waarin we nu leven.

“Nee, die titel hadden we al lang. Dit is ook zoals we zijn en waar we in geloven. Het komt uit ons hart. In deze moderne wereld kunnen we ons wel hippies noemen. We denken progressief en willen puur en positief zijn. Muziek is een manier om mensen bij elkaar te brengen. Natuurlijk heb je te maken met commercie rondom de muziek, maar hier moet je mee dealen. Als je jezelf maar niet verloochend en puur blijft. We moeten ons hart en onze geest op de juiste plaats houden. Geen van ons koos voor deze ‘business’ om een rockster zijn, maar om de simpele reden dat we graag muziek maken.”

Wanneer zien we SIMO weer terug in Nederland?

“We spelen deze zomer op het Bospop festival en er plannen om misschien in het najaar nog een tour in Europa te doen. En dan hopen we weer veel nieuwe fans te ontmoeten. In het afgelopen jaar is er wel het één en ander veranderd nu we een management en een platenlabel hebben.”

Door: Benno Arends

        

Copyright 2020 LiveStreamMagazine © All Rights Reserved

LiveStreamMagazine