Publiek geniet van heerlijk optreden Amerikaanse singer-songwriter A.J. Croce
Met A.J. Croce heeft Podium Roepaen een singer-songwriter in huis gehaald die zijn sporen in de muziek al ruimschoots heeft verdiend. Met een sterke live-performance laat de zoon van de legendarische Amerikaanse singer-songwriter Jim Croce het aanwezige publiek kennismaken met eerder werk en nummers van zijn meest recente plaat Twelve Tales. Vanavond bewijst A.J. Croce – bijgestaan door gitarist Michael Bizar – naast een begenadigd songschrijver ook een geweldig pianist te zijn.
Adrian James Croce begon zijn carrière op 18-jarige leeftijd met een eerste tournee in het voorprogramma van niemand minder dan BB King. In de daaropvolgende twintig jaar maakte hij zijn opwachting op festivals en in concertzalen over de hele wereld en deelde het podium met een keur aan grote namen als Willie Nelson, Ray Charles, James Brown, Lyle Lovett, Aretha Franklin, Carlos Santana, Morphine, Rod Stewart en Ben Harper. Ook trad A.J. Croce op in de bekende talk-shows van David Letterman, Jay Leno en Good Morning America. En nu dus in het muziekcafé van Podium Roepaen.
New Orleans
Vanavond krijgt het publiek een doorsnee van eerder opgenomen werk te horen en een flink aantal songs van Twelve Tales, het eerder dit jaar uitgebrachte en met legendarische producenten als Leon Russel, Allen Toussaint, Cowboy Jack Clement en Mitchell Froom opgenomen album.
De muziek van Croce is doorspekt met een mix van invloeden en stijlen waaronder blues, jazz, boogie woogie, New Orleans swing en pop. De eerste twee nummers neemt Croce – bijgestaan door de bekwame gitarist Michael Bizar – plaats achter zijn piano en laat meteen zien en horen ook een begenadigd pianist te zijn.
Voor het nummer Easy Money verruilt Croce zijn piano voor een akoestische gitaar waarbij vooral het fraaie samenspel en de subtiele harmony-zang met Michael Bizar opvalt. Zoals onder meer in het bluesy en rockabilly – achtige Momentairy Lapse Of Judgement en One And Only. Gedurende het optreden wisselt Croce overigens veelvuldig van instrument. Daarnaast beschikt hij ook nog eens over een bijzonder fraaie stem.
Indrukwekkend zijn ook de uitvoeringen van songs van zijn in 1973 bij een vliegtuigongeluk omgekomen legendarische vader Jim Croce waaronder Operator (That’s Not The Way It Feels) en Box #10. Uiteraard is de vergelijking met zijn beroemde vader voor de hand liggend en terecht. Zoals ook blijkt uit nummers als Make It Work en Call Of Love.
Amsterdam
Naast vader Jim Croce zijn ook Ray Charles, Stevie Wonder en Tom Waits grote inspiratiebronnen, hetgeen je zeker ook terug hoort in de muziek. Maar zo nu en dan gaat voor mij ook de vergelijking op met Randy Newman, zoals in het nummer Coraline van het album Cage of Muses uit 2009. Voor het blues-getinte – en door Leon Russell en Allen Toussaint geproduceerde – Rollin’ On neemt Croce weer plaats achter zijn piano. Zo ook bij het volgens eigen zeggen deels in Amsterdam geschreven en tot stand gekomen Right On Time.
Als A.J. Croce en Michael Bizar de set afsluiten heeft het enthousiaste publiek duidelijk zin in meer. En gelukkig geldt dit ook voor beide muzikanten. In de daaropvolgende toegift gaat het gedreven tweetal nogmaals los waarbij Croce zijn virtuoze en vingervlugge pianospel heerlijk de vrije loop laat. Daarmee komt na een ovationeel applaus een einde aan een bijzonder en intens optreden.
