Een strandfeestje dat nog uren door had mogen gaan
Jeremy Loops houdt van Nederland en Nederland houdt van Jeremy Loops. Dat blijkt niet alleen uit de opkomst vanavond – het afgesloten terrein bij Woodstock69 is volgepakt met fans – maar klinkt ook uit de mond van Jeremy zelf. Als hij, naast zijn onderkomen in Kaapstad (Zuid Afrika), ooit een tweede huis zou willen hebben, dan zou Nederland wat hem betreft hoge ogen gooien. En als we het toch over complimentjes hebben, zijn ‘This is one of the most beautiful venues we have ever played’ klinkt oprecht en welgemeend. Het moet vanaf het podium ook een prachtig gezicht zijn, zo’n kleurrijk uitgedoste mensenmassa met op de achtergrond de zee en een ondergaande zon.
Altijd aardig om te zien wat er op het podium gebeurt, tussen de laatste tonen van het voorprogramma en de opkomst van de hoofdact. Ook vanavond. De afbouw van de apparatuur en het oprollen van het kleed waarop Jack and the Weatherman speelden. Het zand – ja, het is een strandoptreden vanavond – dat onder het reeds gereedstaande drumstel wordt geveegd. De pedal train en het loopstation van Jeremy die worden aangesloten door de opper-roadie. Het mapje met een stuk of tien mondharmonica’s dat wordt klaargelegd. Het flesje water dat eerst rechts en tien minuten later toch maar links wordt neergezet. Het keer op keer testen van de microfoons: one, two, three, enz. Op de achtergrond draait de DJ van dienst een uptempo versie van Nothing Else Matters van Metallica. Wij zijn er klaar voor, Jeremy en zijn band ook.
Muzikant en aktivist
Jeremy Loops, of met zijn echte naam: Jeremy Thomas Hewitt. Geboren in Kommetje (een van de voorsteden van Kaapstad) en in eigen land inmiddels een fenomeen. En hoewel hij ook vandaag de dag nog altijd in Kaapstad woont, voelt hij zich eigenlijk wereldburger. Bijna altijd onderweg voor zijn muziek – ‘I’ve been on the road almost constantly for last five or six years, so it’s time to take some rest’ – en daarnaast begaan met het lot van de wereld via de, mede door hem opgerichte Greenpop Foundation.
Maar vanavond in de eerste plaats muzikant. Met muziek van zijn in 2014 uitgebrachte debuutalbum ‘Trading Change’, maar ook met wat nieuwe nummers die naadloos aansluiten op dit album. Muziek die het best omschreven kan worden als een flinke dosis folk, wat Afrikaanse ritmes, wat rock, een vleugje jazz en, mede door de inbreng van rapper Motheo Moleko, een lekkere portie hiphop. Zie dan maar eens stil te blijven staan.
This time it’s gold
En gedanst wordt er vanavond. Op zowel de nummers van zijn debuutalbum – we noteren onder andere: Higher Stakes, Trip Fox, Sinner, Skinny Blues, My Shoes, Running Away en Mission To The Sun – maar ook nieuw werk dat tot nu toe nog niet op album is verschenen. Soms door Jeremy aangekondigd met een titel, zoals The City en ook The Shore.
Soms ook met een inleidend verhaaltje en de mededeling dat dit nummer waarschijnlijk terecht zal komen op het nieuwe album waarvoor hij dit najaar de studio’s induikt. Bijvoorbeeld Gold, extra toepasselijk op deze avond en door Jeremy opgedragen aan alle aanwezige liefdesparen. ‘Let’s go walking in the sand / Don’t let time slip through your hands / Yes, I’ve been in love before / But this time it’s gold.’
Down South
Het nummer waarin alle kwaliteiten van Jeremy Loops en zijn band – naast Jeremy zelf, staan vanavond op het podium: Motheo Moleko (raps), Sean ou Tim (basgitaar), Hiram Koopman (saxofoon, keybord), en Devin Jones (drums) – het best tot zijn recht komen is nog steeds het prachtige Down South, waarbij het gospelachtige intro eerst via zijn loop station wordt ingespeeld door Jeremy, waarna de rest van de band invalt voor een swingend vervolg.
De mensenmassa voor het podium springt, swingt en zweet. Voor de band op het podium geldt hetzelfde. Net als in See, I Wrote It For You waarmee de set van bijna anderhalf uur wordt afgesloten. Een set die van iedereen best nog uren langer had mogen duren.
‘Bloemendaal, you maniacs’
Terwijl de echte diehards tot middernacht door dansen op de klanken van de DJ lopen wij door het warme zand terug naar de boulevard. Langs de strandtenten Fuel, Vroeger aan Zee, Later aan Zee, San Blas en Bloomingdale. En Jeremy? Die blikt via Facebook terug op deze bijzondere avond. ‘Bloemendaal, you maniacs. Shout out to everyone who was at last night’s show in Bloemendaal. The energy was insane and the venue was so beautiful’.
Om vervolgens nog even te verwijzen naar zijn voorlopig laatste show in Nederland in Groningen. Daarna nog wat festivals en dan richting huis om te werken aan zijn nieuwe album. Want dat tweede album dat moet er komen, het liefst snel ….
Tekst & Photos: © Herman Sixma
