Ambachtelijke muziek in ambachtelijke omgeving
Het optreden van Joe Pug in houtzaagmolen ‘De Ster’ begint met een moment stilte. In gedachten is de hele zaal even in Parijs, bij de aanslagen die daar twee dagen eerder zijn gepleegd, bij de slachtoffers die daarbij zijn gevallen. Dan wordt de stilte doorbroken door een kinderstem. Niet beseffend wat er om haar heen gebeurt, onwetend van het leed dat is geschied, onschuldig. Net als die meer dan 100 slachtoffers van de nietsontziende terreur afgelopen vrijdag in Parijs. Burn And Shine wordt ingezet.
Joe Pug. Zes letters die een soort onverzettelijkheid uitstralen. Zoiets van ‘je kunt schoppen wat je wilt, maar je krijgt mij er niet onder’. Okay, misschien eventjes , als de druk om te presteren net iets te veel word. Als de inspiratie even ver te zoeken is, als koning alcohol net iets te fanatiek met je meereist. Maar niet voor lang, want dat podium blijft trekken. Dat is je leven, dat is je roeping. En zo staat hij vanavond in houtzaagmolen ‘de Ster’ in Utrecht. Joe Pug, muzikant in de traditie van Townes Van Zandt en Steve Earle. De crisis overwonnen, kom maar op met dat applaus.
Time-out
Het was in de herfst van 2013. Na vier jaar non-stop onderweg zijn ging het helemaal fout met Joe Pug. De tour zelf ging prima, maar op het persoonlijke en creatieve vlak ging het helemaal mis. Pug zat er helemaal doorheen. De rest van de tour werd afgezet, zo ook de al geplande studiotijd. Wat volgt is een time-out. Een time-out waarin hij z’n relatie nieuw leven inblies en z’n gezondheid prioriteit gaf. En een time-out waarin hij de inspiratie langzaam terug voelde komen.
Maart 2015 verschijnt met het album ‘Windfall’ het resultaat van zijn hernieuwde interesse in het vak van muzikant. Persoonlijk, ambitieus, optimistisch. Vind ik het geluk hier niet, dan wellicht om de hoek. Of, zoals in het nummer If Still It Can’t Be Found verwoordt: ‘If it’s not around this corner, it’s around the next / If it’s not beyond this river, it’s beyond the next / And if still it can’t be found, It’s prob’ly for the best‘. Samen met Bright Beginnings, één van de sleutelnummers op Joe Pug’s nieuwe album, ook tijdens het optreden in ‘De Ster’ één van de hoogtepunten.
Frankie Lee
Voordat Joe Pug het podium betreedt, laat Frankie Lee het publiek kennismaken met zijn debuutalbum American Dreamers. Cowboyhoed, laarzen, een gitaar en een mondharmonica. Frankie Lee laat zien dat de nummers van zijn album ook in hun ‘kale’ uitvoeringen prima overeind blijven. En toch zijn we benieuwd hoe Frankie Lee klinkt als hij met zijn volledige band op het podium staat. De verrassing? Het openingsnummer, opgedragen aan ‘opa’ Neill Young die drie dagen eerder 70 jaar is geworden. Love Is a Rose, geschreven in 1974 en een jaar later de top-5 van de hitparade ingezongen door Linda Ronstadt.
Samen met Matt Schuessler (staande bas) en Greg Tuohey (leadgitaar) speelt Joe Pug een uitstekende set van veertien nummers, waarin vooral de EP ‘Nation of Heat’ en het recent uitgebrachte album ‘Windfall’ goed zijn vertegenwoordigd. Hoogtepunten? Veteran Fighter, het solo gebrachte Pair Of Shadows en Hymn #101.
Maar dit geldt zeker ook de verbindende verhalen tussen de songs. Over één van zijn weinige liefdesliedjes die bij zijn vriendin resulteert in een spontane aanval van depressiviteit. Of over dat optreden in Zweden, waar de kleedkamer van een bowlinghal dienst doet als ‘backstage’ ruimte en Pug oog-in-oog komt te staan met een naakte, bejaarde, zich omkledende Zweed. Toch even schrikken …. Benieuwd wat toekomstige kleedkamers voor Joe Pug in petto hebben.
Tekst en Foto’s : Herman Sixma
