Geniale bassist maakt opwachting in opmerkelijk project
Met het concert van Les Claypool’s Duo de Twang en de Ben Miller Band sluit Doornroosje een ruim vier decennia beslaande muzikale geschiedenis aan de Groenewoudseweg in Nijmegen af. Voor wat betreft electrisch versterkte live-optredens is dit echt het allerlaaste concert op deze historische grond. Op 1 oktober aanstaande verhuist het poppodium naar haar nieuwe onderkomen naast het Centraal Station. Gelukkig wordt het ‘oude’ Doornroosje vanavond – met een stijf uitverkocht huis – in stijl afgesloten.
Terwijl van te voren nadrukkelijk wordt gecommuniceerd dat Les Claypool’s Duo de Twang vóór de Ben Miller Band zou spelen, wordt op het allerlaatste moment toch besloten de rollen om te draaien. En ziet het publiek zich geconfronteerd met deze onvoorziene ‘change of plans’. Navraag leert dat dit op verzoek is van het management van Les Claypool. Daarmee is de aanvankelijk als eenmalig project begonnen formatie rond de weergaloze bassist van Primus toch de afsluiter van de avond.
Ik weet niet in hoeverre het aanwezige publiek doordrongen is van de historische betekenis van vanavond. Hoe dan ook zal dit concert met dikke letters in de analen van Doornroosje worden bijgeschreven. Wat het in grote getalen toegestroomde publiek wel zeker weet is dat het met het optreden van Les Claypool een virtuoos bassist aan het werk ziet. Hierbij bijgestaan door gitarist en jeugdvriend Bryan Kehoe.
Primus
Les Claypool staat natuurlijk bekend als muzikaal icoon en briljant bassist van de baanbrekende rockband Primus. Overigens stond Primus in 1990 al op de planken van dit zelfde Doornroosje. Daarnaast maakte Claypool soundtrakcs voor onder meer South Park en Robot Chicken. Maar vanavond staat hij in een andere hoedanigheid op het podium. Zijn Duo de Twang begon aanvankelijk als eenmalige vrije-tijdsbestedeing – Claypool zelf noemt het ‘my fuck-off vacation band’ – maar nam uiteindelijk toch serieuze proporties aan.
De samenwerking beviel schijbaar zo goed dat het project wordt voortgezet en de heren begin dit jaar zelfs met Four Foot Shack een plaat uitbrengen. Van dit album komen vanavond onder meer Wynona’s Big Brown Beaver (Primus), Amos Moses (Jerry Reed) en Buzzards of Green Hill voorbij. Maar het publiek krijgt ook een grappige uitvoering van het bekende Bee Gee’s nummer Staying Alive voorgeschoteld. Alsmede een geniale uitvoering Alice In Chain’s Man In The Box. Tot groot enthousiasme van de mensen in de zaal komt ook nog het bekende Primus’ nummer Jerry Was a Race Car Driver voorbij.
Tussen de nummers door onderhoud Claypool zich veelvuldig met het publiek en maakt de nodige grappen. Claypool haakt ook in op het storende gedrag van een tweetal zatlappen die zich voor het podium misdragen. En waar hij zich zichtbaar aan ergert. Hoewel het op zich natuurlijk allemaal geniaal en virtuoos is, lijkt de rek er na verloop van tijd toch wat uit te raken. Na afloop zijn de meningen dan ook verdeeld. Evenwel wordt door vrijwel iedereen onderkent dat Les Claypool een geniaal en freaky muzikant is. De meest gebezigde uitspraak van de avond is een veelzeggend: ‘hier wordt topsport bedreven in plaats van gemusciseert.’
