Sfeervol en melancholisch optreden in Paradiso Noord
“Amsterdam ….. Uitverkocht!!! ….. Fijn dat jullie er allemaal zijn op deze laatste show van onze clubtour. Laten we er iets moois van maken.” Met deze woorden verwelkomt frontvrouw Maxime Barlag van Mister And Mississippi het publiek na het eerste nummer Shape Shifter. En mooi wordt het in de tot Paradiso Noord omgedoopte nieuwe concertzaal van de Amsterdamse Tolhuistuin. Sfeervol en melancholisch met af en toe een heftige gitaar-eruptie. Mister And Mississippi heeft er zin in vanavond, net als het publiek.
Het kan hard gaan in de popmuziek. Zo zit je met z’n vieren in de schoolbanken van de Herman Brood Academie in Utrecht te knutselen aan een muziekproject van drie nummers. Het volgende moment blijk je het nieuwe geluid te zijn waar de dj’s van 3FM blijkbaar op hebben gewacht, sta je in de schijnwerpers bij De Wereld Draait Door, zijn er festivaloptredens en krijg je van V2 Records de uitnodiging een compleet album te maken. En nu – twee jaar na het verschijnen van de naamloze debuut-plaat – is daar album nummer twee: We Only Part To Meet Again. Compleet met een tour langs middelgrote zalen zoals Paradiso-Noord.
St. Grandson
Voordat Mister And Mississippi aftrapt met Shape Shifter is het aan St. Grandson de ondankbare taak te openen. Ondankbaar, want met alleen zijn stem en zijn gitaar komt Benjamin Decloedt nauwelijks boven het geroezemoes in de zaal uit. Jammer, want zijn breekbare en verhalende liedjes verdienen meer dan de rol van achtergrondbehang bij het doornemen van het voorbije weekend. Na een klein half uur houdt de voormalig atleet – Benjamin Decloedt was Belgisch kampioen hink-stap-sprong totdat blessureleed hem dwong afscheid te nemen van de wedstrijdatletiek – het voor gezien. Geen loon naar werken voor deze singer-songerwriter uit België.
Het eerste wat opvalt als Mister And Mississippi het podium betreedt is de opstelling van de band. Waar anderen meestal kiezen voor een drummer op de achtergrond, zit Samgar Jacobs (drums & zang) prominent vooraan op het podium. Naast hem staat zangeres Maxime Barlag (zang en toetsen) met haar onafscheidelijke cowboyhoed, terwijl op de flanken Tom Broshuis (gitaar) en Danny van Tiggele (gitaar, bas en toetsen) de sterren van de hemel spelen. Wat ontbreekt zijn de blazers en de strijkers die het album extra glans geven. Waarschijnlijk bewaart Mister And Mississippi die voor de echt grote shows.
Mister And Mississippi laat in de Tolhuistuin zien duidelijk te zijn gegroeid in de afgelopen twee jaar. Zowel qua geluid, als qua thematiek van de nummers die gespeeld worden. De onbevangen ondertoon van het debuut-album heeft plaatsgemaakt voor een meer volwassen geluid, waarin een belangrijke plaats is ingeruimd voor verdriet, melancholie en berusting. Het leven is niet alleen rozengeur en maneschijn, maar kent ook momenten van droefenis. Zoals het overlijden van de moeder van zangeres Maxime Barlag begin 2014, waaraan wordt gerefereerd in de titelsong van het recente album We Only Part To Meet Again. Afscheid nemen van een dierbare doet pijn, veel pijn. Maar tegelijk is er de hoop op weerzien en betere tijden.
Van de in totaal veertien nummers die in Amsterdam gespeeld worden zijn er negen afkomstig van de nieuwe plaat en vier van het debuut-album Mister And Mississippi (Follow The Sun, Same Room – Different House, Northern Sky en het onversterkt en met enkel gitaarbegeleiding gezongen Nemo Nobody in de toegift). Hoogtepunten? Het prachtige We Only Part To Meet Again, het als bonustrack op de recente cd uitgebrachte Gloom en het door drummer Samgar Jacobs gezongen For Us To Remember. Zelfs zonder strijkers en blazers vormt dit tweede en laatste nummer van de toegift een acopalyptische afsluiting van een buitengewoon sfeervol concert. Laat die festivals in 2015 ook maar komen …..
Tekst & Foto’s: Herman Sixma
