Moss en Beginners schitteren in het Haarlemse Patronaat
Als je kijkt naar het aantal jaren ervaring van de bands die vanavond op het podium staan heeft het iets ontwapenends; Susanne Linssen die haar band in de kleine zaal van het Patronaat aankondigt met ‘Hallo Haarlem, wij zijn Beginners….’ En de bandleden kennen we: Linssen als violiste van de Hospital Bombers en Awkward I, Marit van Loos drumde bij Ceasar, Geert de Groot maakte vlieguren bij onder meer Scram C Baby en Fatal Flowers, Maarten Kooijman speelde bij Johan. Dit alles aangevuld met een tweede violiste: Jacqueline van Hees. Kortom, van ‘beginners’ kun je nauwelijks spreken.
Dat blijkt ook uit de circa 40 minuten durende set die de band vanavond speelt als voorprogramma van Moss. Met een hoofdrol voor de nu afwisselend op viool en gitaar spelende Susanne Linssen, trakteert Beginners haar publiek op nummers van het album September Sunburn. Dit betekent een verzameling vrolijke popsongs met hier en daar een vleugje volksmuziek en een venijnige gitaarsolo. Deze ‘beginners’ komen er wel …..
Na ombouw van het podium is het de beurt aan Moss. Harder, strakker en energieker dan de openingsact. Steviger ook dan op de vier albums die de band inmiddels op haar naam heeft staan. In 2007 maakt Nederland kennis met Moss via het debuutalbum: The Long Way Back die verder overigens weinig doet. De doorbraak komt in 2009 met het tweede album Never Be Scared / Don’t Be A Hero dat massaal wordt opgepikt door zowel de vaderlandse muziekpers als het publiek. Drie jaar later – in 2012 – volgt Ornaments waarop Moss zich wederom lijkt te vernieuwen.
De complexe, maar goed in het gehoor liggende popliedjes van hun doorbraakplaat zijn op dit derde album ingeruild voor een donkerder, meer elektronisch geluid. Ook dit album wordt uitstekend ontvangen door de muziekkenners. ‘Een muzikaal sieraad vol adembenemende opsmuk’ concludeert de recensent van NU.nl.
En toen was daar in februari van dit jaar album nummer vier: We Both Know The Rest Is Noise, met een nieuwe bassist, teruggekeerde gitaren, de dwarse en repeterende songstructuren die zijn gebleven en met de karakteristieke stem van Marien Dorleijn. Maar ook op dit vierde album blijft Moss onmiskenbaar Moss.
Om nu te zeggen dat heel Haarlem op deze zaterdagavond is uitgelopen voor het concert van Moss in het Patronaat is overdreven. Hoewel goed gevuld is de kleine zaal van het Haarlemse poppodium niet uitverkocht. De wegblijvers krijgen ongelijk, want Marien Dorleijn en zijn mannen spelen een uitstekende set. Een set die bestaat uit alle elf nummers van het nieuwe album, aangevuld met een mooie mix van ouder materiaal.
Er wordt afgetrapt met de titelsong van het laatste album. Het zaalgeluid is uitstekend, het publiek geniet. En Moss zelf? Naast het ‘Hallo Haarlem, fijn om hier weer te zijn’, een dankwoord voor de Beginners en een verontschuldiging voor een gebroken snaar doet Moss datgene waarin het bij uitstek goed is: spelen. Negentien nummers in anderhalf uur.
Daarna is het tijd voor de toegift: Bruised, gevolgd door She’s Got A Secret. En dat dit laatste nummer een goede afsluiter is, blijkt wel als ik de binnenstad van Haarlem inloop. Achter me hoor ik iemand zachtjes She’s Got A Secret zingen. Duidelijk een tevreden concertbezoeker. En terecht want Moss blijft één van de Nederlandse topbands.
Tekst en foto’s: Herman Sixma
