Kippenvel vanaf de eerste seconde
Een feestje moest het worden en een feestje wordt het in de bovenzaal van Paradiso. Niet zomaar een albumpresentatie maar een optreden waar iedereen met het grootst mogelijke plezier op terug kan kijken. Met een uiterst gedreven spelende band, een bijzonder voorprogramma, een kwartet gastmuzikanten en een enthousiast publiek. En, zo meldt de band op hun Facebookpagina een uur of vier voordat de zaaldeuren opengaan, met een volle zaal. “Paradiso is KNETTER UITVERKOCHT!! Wees op tijd! Wij hebben er idioot veel zin in.” En inderdaad, Nachtschade heeft er idioot veel zin in.
Na twee EPs is er dan eindelijk het debuutalbum ‘Maskerade’ van de Amsterdamse band Nachtschade. Maskerade, ofwel optocht of feest der gemaskerden. Helaas, geen masker te bekennen in Paradiso en toch past deze titel eigenlijk prima bij de muziek van Nachtschade. Die heeft, zeker op het album, iets feestelijks, iets theatraals. Of zoals zij zelf zeggen ‘ruimdenkende rockmuziek met een theatrale inslag. Geïnspireerd op de 60’s en 70’s, maar met de scherpte van nu.’ Met liedjes over archetypische karakters, types met maskers. Geschreven en gezongen door alle vier de bandleden.
Op het album klinkt het alsof ’s avonds in een kroeg of ouderwetse danszaal een muzikaal vaudeville gezelschap, soms lekker ongedwongen en dan weer volledig geconcentreerd, staat te spelen voor iedereen die toevallig binnenwaait of al uren aan de bar hangt. Live klinkt het aanmerkelijk harder en agressiever. En zien we daar niet toch een duivels glimlachje om de mond van Nachtschadegitarist en zanger Bram van den Brekel?
Gastblazers
Nachtschade bestaat, behalve uit Bram van den Brekel op gitaar en zang, uit Reid Steenhuis (toetsen, zang), Maarten Stok (basgitaar, zang) en Guy Pek (drums, zang). Voor deze speciale gelegenheid wordt deze harde kern vanavond bijgestaan door vier gastmuzikanten. We zien (en horen) Rob Kooymans op percussie, Dirk Zandvliet op baritonsax, Bo Floor op trompet en Daniel van Loenen op trombone. En dat betekent niet alleen een volle zaal maar ook een vol podium. In die zaal aan de zijkant, net voor het logo van de band, een klein draaiorgeltje.
Deuntje voor Teuntje
Eerst tijd voor het voorprogramma van vanavond, Deuntje voor Teuntje. ‘Een mooi verhaal is geen monoloog, maar een dialoog met de luisteraars.’ Het motto van Fons Boer, kunstschilder, die in 1992 het atelierleven verwisselde voor een loopbaan op de planken. Sindsdien schildert hij met woorden. Soms als verhalenverteller, vanavond als liedjeszanger. Samen met z’n draaiorgel als ‘Deuntje voor Teuntje’.
Twee nummers in z’n eentje, te weten De Heren Zijn Nog Steeds De Heren en De Mens Is Van Nature Goed (maar het is de medemens die niet deugt). Daarna, samen met de jongens van de band en de hele zaal (You) Better Learn; speciaal voor deze avond in een arrangement compleet met draaiorgel. Nachtschade is begonnen …..
Alles uit de kast
Een uur later snakt de zaal naar adem. Bijna alle nieuwe nummers van ‘Maskerade’ – je kunt de albumtitel zowel in het Nederlands als het Engels uitspreken – zijn voorbij gekomen; alleen Cosy Boxes staat niet op de speellijst. ‘Klopt’, zegt Reid Steenhuis. ‘In onze toch al gevarieerde set hebben we er uiteindelijk voor gekozen om de energie lekker hoog te houden en daarom hebben we dit langzame nummer vanavond maar weggelaten.’ Wat wel voorbijkomt is The Architect, dat geweldige nummer van dEUS van hun in 2008 verschenen album ‘Vantage Point’. Ook in de uitvoering van Nachtschade klinkt het verbeten en hard.
Dan is het tijd voor The Hermit dat volgens de band nog niet eerder live werd gespeeld en dat wordt aangekondigd als het laatste nummer. Het laatste? Mooi niet dus. Het publiek schreeuwt, fluit en stampt om een toegift. Minutenlang. En natuurlijk komt Nachtschade terug. Met Chèr Ami gevolgd door Speculations. Nog een keer alles uit de kast, nog een keer alles uit de longen bij de blazerssectie. Een toegift van bijna een half uur.
Niets dan liefde
De volgende dag verschijnt op de Facebookpagina van de band een dankwoord. ‘Wij hebben geen woorden voor wat er gisteravond is gebeurd. KIPPENVEL vanaf de eerste seconde. Hoe mooi jullie zongen en hoe geweldig het was om voor een uitverkocht Paradiso te mogen debuteren. Dankjewel aan iedereen die er was en aan allen die nog gaan komen tijdens de komende tour. Geniet van de plaat. Niets dan liefde voor jullie.’
‘Hoe voelt dat nu, een paar minuten voordat je het podium van Paradiso opstapt’, vraag ik Reid Steenhuis een paar dagen later. ‘Weet je, we hebben met z’n allen meer dan twee jaar naar dat moment toegeleefd en die paar minuten voor de show sta je stijf van de zenuwen. Niks mis mee natuurlijk. En als je dan opkomt en je ziet die stampvolle zaal, dan is er vooral een overweldigend gevoel van vreugde: Yes, we hebben het ‘m geflikt! Je mag best weten, na het optreden heb ik flink gezweefd en duurde het even voordat ik weer was geland. Daarna was het in een waas alle bekenden begroeten, dolblij dat het optreden een succes was’.
Tekst & Foto’s: © Herman Sixma
