Opstarten na de COVID-19 Lockdown
De Corona crisis heeft een gigantische impact op de muziekindustrie. De zalen kunnen niet vol, dus is het financieel heel moeilijk om bands te programmeren. En vanwege de 1,5 meter regel is er veel creativiteit nodig om concerten aantrekkelijk en sfeervol te maken. Musis is het gelukt om in heel korte tijd een plan uit te werken, artiesten te boeken en hun zalen zo in te richten dat concerten weer echt beleefd kunnen worden. Dit is allemaal verpakt in het 12 dagen durend ONS Festival. “Een onsje cultuur om de zomer mee te starten!”, zo kondigt Musis het festival aan. Nog kleinschalig qua toegestane bezoekersaantallen, maar wel van ONS allemaal. Van klassiek tot pop/rock en uitstapjes naar kindercabaret en een gezellige muziek quiz; van 1 tot en met 12 juli zijn er dagelijks optredens en activiteiten.
Klassiek
De Arnhemse pianiste Lavalu opent op 1 juli het festival en weet met haar pianospel en verhalen dezelfde sfeer neer te zetten in de Muzezaal als bij haar optreden afgelopen december. Het verschil zit in het aantal toeschouwers en de setting in de zaal. De stoelen staan twee aan twee achter een tafeltje en op het tafeltje brandt een kaarsje in een glazen potje. De belichting is vrolijk en aangepast op het logo van het ONS Festival. Van afstand ziet de zaal er vol en gezellig uit.
Het klassieke programma is gevarieerd en van hoog niveau, met het strijkerskwartet Dudok Quartet Amsterdam, violiste Liza Ferschtman, pianiste Daria van den Bercken, Holland Baroque, het bijzondere gezelschap Pynarello (allen Muzenzaal) en Phion, een samenwerking tussen het Gelders Orkest en het Orkest van het Oosten (Parkzaal).
Jazz/Pop/Rock
De variatie en het hoge niveau geldt ook voor het jazz, pop en rock genre. Hiervoor is de Parkzaal op dit moment de ideale ruimte. De zaal is ook weer gezellig ingericht, het geluid is perfect en de ruimte is groot genoeg om (bij Danny Vera) toch nog 350 mensen bij de twee uitverkochte shows toe te laten.
Met The Kik, Mell & Vintage Future, Alderliefste & Friends en Karsu heeft Musis ook in dit genre voldoende breedte weten te boeken. Laura Fygi mag op zondagmiddag optreden en kan niet onder stoelen of banken steken hoe blij ze is weer op het podium te kunnen staan. Samen met het Trio Vincent Grit brengt ze easy listening Jazz, waaronder al een paar songs van haar nieuwe CD “What a Wonderful World”.
The Royal Dutch Scam, Jett Rebel en Danny Vera spelen ook in de Parkzaal op verschillende avonden.
Royal Dutch Scam
The Royal Dutch Scam brengt een ode aan Steely Dan. Waar ze tijdens een normaal optreden het hele album Aja integraal spelen, moet het optreden vanwege de Corona regels iets worden ingekort. Steely Dan heeft natuurlijk veel meer te bieden heeft dan Aja, en uit dat oeuvre worden ook nummers gespeeld.
Lisa Ké mag openen voor The Royal Dutch Scam. De Arnhemse zet samen met gitarist Jaap Berends een gevoelige set neer met liedjes van haar debuut album Hide & Seek. Het nummer Windvlaag, waarmee ze de European Songwriting Award heeft gewonnen, klinkt prachtig in de akoestisch perfecte Parkzaal.
Met de tienkoppige Royal Dutch Scam is het podium volledig gevuld (met inachtneming van de 1,5 meter regels). De muzikanten die leadzanger/saxofonist Lo van Gorp bijstaan, zijn bekend van de bands van onder meer Ilse De Lange, Frank Boeijen en Alain Clark. Met drie saxofonisten wordt het zware blazersdeel ingevuld dat Steely Dan zo kenmerkt. De jazzy pop klinkt perfect en dat is precies zoals Donald Fagan en Walter Becker het bedoeld hebben.
“Jullie mogen dansen”, nodigt Lo van Gorp uit publiek uit, “maar wel voldoende afstand houden.” En inderdaad, ik zie voor het eerst sinds de crisis weer mensen dansen op live muziek. Tussen de songs door vertelt van Gorp anekdotes over Fagan en Becker en deelt hij weetjes over hun songs, die vaak over drank, drugs en dames van lichte zeden gaan.
Jett Rebel
Op blote voeten betreedt Jelte Tuinstra, alias Jett Rebel, het podium waar zijn Gibson hollow body gitaar, zijn Rhodes keyboard en een Steinway & Sons piano voor hem klaarstaan. Jett Rebel speelt solo zonder setlist; “Ik speel wat in mij opkomt”, meldt hij gelijk bij aanvang van de show.
Ik hoor en zie de tweede set van de avond. Want dat is ook nieuw: als we niet meer mensen in de zaal krijgen, dan gewoon twee keer optreden. Waar ik Jett Rebel ken als soms hyperactief, en continu verrassend op het podium, speelt hij nu heel ingetogen. Juist dat maakt dat zijn kwaliteiten nog meer naar voren komen. Zijn liedjes als Louise blijken van ongekende schoonheid te zijn. Jelte schuift van keyboard naar gitaar om uiteindelijk te eindigen aan de piano. “Ik moet bekennen, deze piano is niet van mij, maar van Musis … maar ik neem ‘m straks wel mee naar huis.”
Danny Vera
Danny Vera moest zijn solo tournee stoppen vanwege de Corona maatregelen. Nu treedt hij ook akoestisch op met een strijkkwartet. Vera opent met Born Again en speelt twaalf songs met tussendoor af en toe een kort verhaal. Danny praat over de achtergrond van zijn liedjes, zoals de gevoelige meezinger over het verlies van zijn buurjongetje Eddie, maar geeft ook zijn mening over het gebrek aan steun die artiesten ontvangen van de overheid. Dit allemaal met een vet Zeeuws accent en de nodige humor.
De setlist komt sterk overeen met de nummers die hij op zijn live CD Pressure makes Diamonds heeft gezet. Achtereenvolgens horen we Distant Rumble, Every Time, Oblivious Desire en Pompadour Hippie. Zijn hits zijn inmiddels bekend, vooral de Top2000 hit Roller Coaster, maar hij speelt met hetzelfde gemak en zijn voortreffelijke stem covers van Madonna en Bruce Springsteen. De set van Danny Vera wordt afgesloten met Cash’s Folsom Prison Blues, en daarmee wordt ook de 12 dagen durende ONS festival afgesloten.
ONS Festival
Musis heeft in heel korte tijd een mooi gevarieerd programma neergezet. Vooral de breedte van het programma bevestigt dat Musis voor de regio op alle vlakken, van klassiek tot rock, de toon voert, en dat belooft wat als de zalen weer volledig met publiek gevuld kunnen worden. Chapeau hiervoor, maar de complimenten op dit moment zijn er vooral ook voor het ondernemerschap dat Musis toont – economisch is het niet aantrekkelijk om bands te programmeren voor een handvol publiek – en het creëren van een fantastische sfeer in de Muzezaal en de Parkzaal. Ik kijk uit naar het programma na de zomer.
Tekst en foto’s: Guido Roncken