Muzikale alleskunner verrast met intiem optreden

“Wow, doet ie het nog?”, vraagt Peter Broderick als we samen rond 18:00 uur de dan nog lege Doopsgezinde kerk in Utrecht binnenlopen en hij het grote orgel ziet. “En zou ik daar ook op mogen spelen?” Ja, het orgel is nog in prima staat. En ja, erop spelen is mogelijk. Eerst even zoeken naar de sleutel van het kamertje waarvandaan het pijporgel – ook wel de Koningin der muziekinstrumenten genoemd – bespeeld wordt. Dan even wennen, al die klavieren, pedalen en registerknoppen. Zijn ogen glinsteren. De uitverkochte Doopsgezinde ‘gemeente’ die vanavond het concert van muzikale alleskunner Peter Broderick bijwoont krijgt een extra verrassing. De kers op de taart van een toch al bijzondere avond.

Een verzameling liedjes, geen album

Die verrassing zit om te beginnen al in de speellijst van vanavond. Niets van het album All Together Again, dat op 17 november 2017 verscheen bij Erased Records. “Voor mij geen album in de echte betekenis van het woord”, vertelt Peter als we in de tuin achter de kerk van gedachten wisselen over zijn optreden en zijn muzikale carrière. “Het staat bewust in de categorie ‘collections, etc’. Een album staat bij mij voor een bepaalde samenhang tussen de nummers. Dit zijn songs die op zichzelf staan en in opdracht zijn geschreven. Bijvoorbeeld op verzoek van een fan die ging trouwen (Our Future In Wedlock), voor een modeshow (If I Were A Runway Model), of voor een project waarbij aan mij werd gevraagd een reisverhaal van muziek te voorzien (A Ride On The Bosphorus). Allemaal nummers die bij mij ergens nog in een laatje lagen te wachten om alsnog te worden uitgebracht.”

Spannend en onvoorspelbaar

Waarom vanavond geen nummers van dit meest recente album? In de eerste plaats omdat het in zijn eentje live uitvoeren van de nummers van All Together Again een hele klus is. Of, in zijn eigen woorden, “ik zou van zaal naar zaal moeten reizen met minimaal twee grote koffers aan instrumenten en aanvullende apparatuur en dan nog zou het inspelen buitengewoon lastig zijn” En de tweede reden? Peter houdt ervan het publiek te verrassen met zowel de instrumenten die hij bespeelt als met de songs die op de speellijst staan. “En die speellijst laat ik dan weer afhangen van de plek waar ik speel en de stemming van de dag. Op deze manier blijft het voor mij en voor het publiek spannend en ook een tikkeltje onvoorspelbaar.”

Van gitaar naar piano

En dus is vanavond afwisseling troef bij dit door poppodium Ekko georganiseerde concert in de sober ingerichte Doopsgezinde kerk. Een concert dat begint met Just Like Anything, waarbij vooral de slotregels blijven hangen. “Death gives no reason, so why should I / Death has no season, so I know I’ll never die.” Een klein sfeervol liedje, geschreven door Jackson C. Frank, uitgevoerd op gitaar.

 

En ook daaropvolgende All Colours Of The Night, dat we ons nog herinneren van zijn optreden op piano tijdens Little Waves 2017 krijgt vanavond een uitvoering op gitaar. Dan switcht Peter naar de piano. Twee lange nummers of eigenlijk vier, want Low Light vloeit naadloos over in It’s A Storm When I Sleep en het daaropvolgende Another Glacier wordt gekoppeld aan de Ierse traditional As I Roved Out. Prachtig om van dichtbij te zien met welke intensiteit deze nummers worden gespeeld.

Grand finale    

Van gitaar naar piano, van piano naar viool, van viool naar synthesizer en van synthesizer weer terug naar piano. Met tussendoor uitstapjes naar het loop station dat voor en door hem op de podiumvloer is opgebouwd; voor de tweede/derde/vierde stem of net dat extra tikje van een tamboerijn-achtige bellenstick.

 

Op naar de GRAND FINALE op het orgel, voor het nummer Games Again van zijn in 2008 verschenen album Home. Over momenten met je geliefde, die zo speciaal zijn dat je ze eigenlijk alleen in abstracte zin met het publiek wilt delen. Laat iedereen maar zijn eigen invulling geven aan de woorden “We’re playing card games / Till some dawn / We’re playing heart games / Please, please, please, please play along” Mooier wordt het vanavond niet. Daar kunnen zelfs de twee nummers van de toegift niks aan veranderen.

Tekst & Foto’s: Herman Sixma

Website Peter Broderick