Overtuigend optreden met nieuw hypnotiserend werk
Een uitstekend gitarist die zowel op plaat als bij zijn live-optredens in staat is tot iets extra’s waardoor zijn nummers nog mooier worden. We hebben het over Steve Gunn, geboren in Lansdowne, (Pennsylvania, USA) en tegenwoordig woonachtig in Brooklyn, New York. Op 3 juni verschijnt zijn nieuwe album ‘Eyes On The Line’ op het Matador label. Vanavond staat hij met zijn band The Outliners in Paradiso Noord om het publiek kennis te laten maken met nieuw werk en nummers die in het verlengde liggen van zijn succesalbum ‘Way Out Weather’ dat in 2014 verscheen.
Het is een risico, via live-optredens je nieuwe album promoten nog voordat dit feitelijk verschenen is. Los van die paar tracks op You Tube, zijn de nummers nog onbekend en is het dus afwachten hoe het publiek reageert. Maar voor kenners is het risico teleurgesteld te worden bij een optreden van Steve Gunn relatief klein. Zowel in samenwerkingsprojecten – Gunn speelde een tijdje in de begeleidingsband van Kurt Vile – als solo staat de kwaliteit van zijn gitaarspel eigenlijk nooit ter discussie. En van zijn stem moet je houden. Steve Gunn stelt eigenlijk nooit teleur. Ook vanavond niet.
Ancient Jules
Steve Gunn is waarschijnlijk iemand die je op straat zo voorbij zou lopen. Geen kapsones, geen rare streken. Gewoon een rasmuzikant die niet te beroerd is om zelf zijn apparatuur het podium op te sjouwen, aan te sluiten en even uit te proberen. Een muzikant die zijn publiek om precies 21.30 uur begroet met een ‘Hi, I am Steve Gunn. Glad to be back in Amsterdam. I have some new songs for you. Hope you like them.’ Om vervolgens van wal te steken met een lekker breed uitgesponnen, hypnotiserende versie van Ancient Jules. Niet toevallig ook de openingstrack van zijn nieuwe album.
Naast de nieuwe songs – we noteren onder andere Park Bench Smile, Conditions Wild, het mooie Fool Moon Tide en het eerder genoemde Ancient Jules – wordt ook een greep gedaan in de catalogus met eerder uitgebracht werk. Zo klinkt Milly’s Garden, afkomstig van het album ‘Way Out Weather’, ondanks het gebruik van de pedalsteel-gitaar net iets ’gewoner’ dan zijn nieuwe werk. Water Wheel, van het album ‘Time Off ‘(2013) blijft prachtig en is zo’n typisch Steve Gunn nummer waarvan de gitaarriff dagen later nog in je hoofd rondspookt.
Er zijn zeven of acht nummers gespeeld als Jason Meahger (basgitaar) en Nathan Bowles (drums) het podium verlaten en alleen Steve Gunn en Jim Elkington (gitaar, pedalsteel) overblijven. ‘Ze willen graag naar Radiohead’, laat Gunn weten, daarbij verwijzend naar het optreden op 10 km afstand in de Heineken Music Hall. Wat volgt is een prachtige uitvoering van Wildwood van het ‘Way Out Weather’ album.
Eén man, één gitaar
Daarna houdt ook Elkington het voor gezien en blijft alleen Steve Gunn over voor een ruim zeven minuten durende versie van Mr Franklin van het uit 2009 daterende ‘Boerum Palace’. Eén man, één akoestische gitaar; Steve Gunn op zijn allermooist. Daar komt zelfs het met de voltallige band als toegift gespeelde Way Out Weather niet meer overheen.
Tekst en Foto’s: Herman Sixma
