‘Still going strong’ na meer dan 40 jaar
Bijna 40 jaar geleden verscheen met ‘Marquee Moon’ het debuutalbum van de Amerikaanse new wave band Television. Een klassieker, van opener See No Evil tot Torn Curtain waarmee het album wordt afgesloten. Geen standaard rock ’n roll, maar ingenieus ineengevlochten gitaarpartijen die samen met de soms overslaande stem van medeoprichter en leadzanger Tom Verlaine het handelsmerk van de band vormen. Vanavond staat de band voor een exclusief optreden in de grote zaal van het Patronaat in Haarlem. LiveStreamMagazine is erbij.
Aan alles is te merken dat er vier routiniers op het podium staan. Tom Verlaine: gitarist, leadzanger en in 1973 één van de oprichters van Television. Rustig neemt hij zijn tijd om tussen de nummers door zijn gitaar te stemmen. Fred Smith: basgitaar, zang, in 1975 bij de band gekomen. Op de rechterflank plukt hij onverstoorbaar aan zijn vier snaren. Billy Ficca op drums laat al 43 jaar zien en horen dat hard en subtiel prima samengaan.
En tenslotte ontwaren we Jimmy Ripp op gitaar en zang. Met zijn negen dienstjaren bij Television is hij de benjamin van de band. Het is mooi om te zien hoe hij na weer een prachtige solo net op tijd terug is bij zijn microfoon voor wat ondersteunend zangwerk. Vier mannen met opgeteld meer dan 150 jaar podium-ervaring. Dat zie je, dat hoor je.
‘Television, performing selected songs from Marquee Moon and other records’. Dat belooft het persbericht van het Patronaat en dat is precies wat het publiek vanavond krijgt opgediend. Tien nummers in bijna 100 minuten. Tien nummers waarvan zeven afkomstig zijn van dit in 1977 verschenen debuutalbum, alleen Elevation ontbreekt op de speellijst. Van de resterende drie nummers is 1880 or So terug te vinden op het self-titled album uit 1992. Op het album een track van 3:41 minuten, maar vanavond opgerekt naar een kleine tien minuten.
De overige nummers op de setlist zijn Prove It en Torn Curtain dat zeker tot één van de hoogtepunten van het concert gerekend mag worden. Als de stem van Tom Verlaine na deze songs goed is warmgedraaid laat Jimmy Ripp zijn gitaar huilen waarvoor hij terecht een open doekje krijgt van zowel het publiek als Verlaine.
Persia
Een ander hoogtepunt is Persia. Een grotendeels instrumentaal nummer met een hallucinerende ondertoon dat nooit op album is verschenen maar bij de schaarse concerten van Television eigenlijk altijd wel deel uitmaakt van de setlist. Voor diegenen die dicht op het podium staan is het mooi en fascinerend om te zien hoe Verlaine zijn gitaar met een vork bespeelt en de twee gitaristen elkaar opjutten. Persia wordt om 21:42 uur ingezet en om 22:01uur klinken de laatste akkoorden. Bijna 20 minuten genieten van Television op z’n best.
Wat blijft hangen na bijna 100 minuten live Television? Allereerst de spelvreugde op het podium en het ontbreken van enige vorm van sleet op de gespeelde nummers. Wat verder opvalt is het prima afgestelde geluid. Niet te hard, niet te zacht, eigenlijk precies goed. Tenslotte een compliment voor het publiek dat overigens voor het overgrote deel bestaat uit 50+ ers. Een meisje dat flauwvalt wordt onmiddellijk naar voren geholpen en krijgt wat te eten en te drinken aangeboden. Voor de rest is het alleen maar genieten van deze oude helden. Zo vaak krijg je de kans niet om deze band live aan het werk te zien.
Tekst & Foto’s: Herman Sixma