The Horse Company vergaloppeert zich in Merleyn
Helaas is muziekcafé annex poppodium Merleyn voor het concert van vanavond slechts gevuld met een handvol toeschouwers. Hetgeen The Horse Company er overigens geenszins van weerhoudt eens lekker huis te houden en stevig uit te pakken. Het lijkt wel of de band vanavond uitgaat van het principe ‘er op en er over’. Vanaf het moment dat de heren van The Horse Company uit de startblokken schieten rocken zij zich in strakke galop door de setlist. Na een uur hard en intensief spelen zit het concert er alweer op.
Sowieso wel een sterke en vette naam voor een alternatieve rockband – The Horse Company – en deels toepasselijk ook. Het is namelijk geheel terecht te stellen dat hier sprake is van een bedrijf. Van een muzikaal familiebedrijfje wel te verstaan. Naast de twee broers Arjen en Vincent Hilberdink op gitaar en zang bestaat de band verder uit de neven Arjen Pronk op bas en Jeroen Hobert op drums. Een verbondenheid die terug te horen is in de muziek want The Horse Company vormt een goed op elkaar ingespeeld geheel.
Inmiddels hebben de heren uit Zwolle drie albums op hun naam staan waarvan het laatste wapenfeit – Calypso – de meest avontuurlijke is. Hoewel The Horse Company al weer wat jaartjes meedraait lijkt deze indie-rockband sinds enige tijd op meerdere plekken opgepikt te worden. Zo stonden zij dit jaar onder meer al op Noorderslag, traden op in 3Voor12 van de VPRO en waren onlangs nog te gast in De Wereld Draait Door. En in het kader van de huidige tournee gaven zij recent nog een succesvol concert in Paradiso. En vanavond dus een korte maar krachtige sprint in Merleyn.
The Horse Company Merleyn Nijmegen
Alle nummers – met uitschieters als Front Forming en One Wheel – worden met veel overgave gespeeld waarbij noise vanavond de gemene deler is en de volumeknop vol open gaat. Pas bij het afsluitende nummer Calypso – van het gelijknamige album – blijkt de band bij vlagen ook wat gas terug te kunnen nemen en wordt één van de electrische gitaren ingeruild voor een akoestische. Bij vlagen zeg ik, want naast een avontuurlijk, rustig begin en dito middengedeelte voegt dit nummer zich naadloos bij de rest van de setlist die vooral hard, robuust en meedogenloos is. En dat is jammer. Juist deze – helaas kortstondige afwisseling – smaakt naar meer en doet verlangen naar meer variatie. In ieder geval geeft The Horse Company hiermee wel blijk van het feit dat zij veel meer in hun mars hebben.
