IJzersterk optreden in Patronaat verdient meer publiek
Het moet voor zangeres Rianne Walther en haar band The Indien een bijzondere ervaring zijn. Het ene moment sta je op grote festivals als Lowlands en Paaspop en zit je met Mathijs van Nieuwkerk aan tafel in DWDD. En het volgende moment vind je jezelf op een regenachtige vrijdagavond terug in het kleinste zaaltje van Het Patronaat in Haarlem en speel je in het café voor ongeveer vijftig bezoekers, de jongens en meisjes in hun ‘crew’ t-shirts meegerekend.
Gelukkig kan Rianne Walther hier wel de humor van inzien. ‘We hebben het expres niet uit laten verkopen, zodat er lekker gedanst kan worden’, klinkt het halverwege de set. Uitbundig dansen gaat het publiek te ver, maar voorzichtig mee wiegen en swingen lukt prima.
‘Soulvolle songs in de 60’s beat traditie van bands als Shocking Blue en Jefferson Airplane….’. Het begin van de introductietekst voor het optreden van The Indien in het Patronaat. En inderdaad, luisterend en kijkend naar Rianne Walther en haar drie mede-bandleden wanen we ons even terug in de flowerpower tijd van de jaren ‘60 en ‘70. Licht psychedelisch, bedwelmend en een prachtige en krachtige vrouwenstem a la Grace Slick. En om het beeld compleet te maken: een bloemetjesbroek met wijde, op de grond hangende pijpen die niet misstaan in een Woodstock-achtig decor. Een bloemetjesbroek die later die avond nog voor een vrolijke noot zorgt.
Pitou
Het voorprogramma vanavond wordt verzorgd door Pitou. Ofwel Pitou Nicolaes, op het podium bijgestaan door Louise Lindskov en Roos Meijer. Drie vrouwenstemmen, één gitaar en een flinke dosis lef. Meer is niet nodig om het publiek een aangenaam half uur voor te schotelen. Voor Pitou is het een eerste optreden in Haarlem. En het is de eerste keer deze nummers op deze manier aan het publiek worden voorgesteld. Een dubbele primeur dus.
Van de acht songs die Pitou vanavond ten gehore brengt maakt vooral het a capella gezongen Walls indruk. In september verschijnt het mini-album van deze winnares van de Amsterdamse Mooie Noten songwriterwedstrijd 2015 bij het Schots/Nederlandse Mink Records. Over de titel wordt nog nagedacht. Misschien gewoon ‘Pitou’?
The Indien
Het is ongeveer halverwege het optreden van The Indien als Walther na twee nummers van de in maart 2015 verschenen debuut EP ‘Cologne’ (The More You Try en Trouble) en twee nummers van de in december 2015 verschenen EP ‘Hiatus’ (The One en Running) een nieuw nummer aankondigt. Maar op dat moment is in ieder geval één bezoeker met hele andere dingen bezig. ‘Mag ik je schoenen zien?’, klinkt het vanuit de zaal; schoenen die verborgen zijn onder die lange, wijd uitlopende bloemetjesbroek. ‘Prima, als ik jouw billen mag zien’, dient Rianne de schoenenfetisjist van repliek. Mooi niet dus, maar ze is sportief genoeg om toch even te voldoen aan de wens van haar fan. Vervolgens klinkt My Mind, gevolgd door Summer Night en Don’t Hurt Me Now.
Ondanks de magere opkomst zet The Indien een ijzersterke show neer waarbij vooral de krachtige stem van Rianne Walther opvalt. Samen met Janneke Nijhuis (basgitaar, zang), Casper Talsma (gitaar) en Maarten Hemmen (drums) zet zij een set neer waarbij naast nummers van de in 2015 uitgebrachte EP’s ook nieuw werk wordt gespeeld. So High, Longtime Lover (‘zo iemand, waarbij je niet gillend na één nacht wegloopt, maar stiekem heel lang bij weg zou willen kruipen’) en Sarah klinken prachtig.
Conclusie: The Indien verdient een groter publiek dan de vijftig mensen die vanavond hun weg naar het Patronaat wisten te vinden.
Tekst en Foto’s : Herman Sixma
